ثبت شرکت و برند

در ابتدای بحث به تعریفی در خصوص شرکت های تعاونی می پردازیم سپس مزایا و امتیازات شرکت های تعاونی را مورد بررسی قرار می دهیم :

*شرکت تعاونی :

یک شرکت تعاونی یک انجمن ثبت شده مستقل و وظیفه مند متشکل از افراد است با یک پیوستگی معمول از علایق، که به طور داوطلبانه با یکدیگر برای رسیدن به نیازهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خود و استفاده از مشارکت مساوی از سرمایه مورد نیاز مشتری شدن محصولات و خدماتشان و پذیرش سهم منصفانه ای از ریسک و منافعی که بر اساس اصول پذیرفته شده بین المللی متقبل شده اند، متحد شده اند.

• مزایا وامتیازات و اولویت های قانونی شرکت های تعاونی به شرح ذیل است :

۱- واگذاری اجرای پروژه ها و طرح های دولتی به شرکت های تعاونی در صورت دارا بودن شرایط مساوی
طبق ماده ۴ قانون بخش تعاونی دولت و کلیه سازمان های وابسته موظفند در اجرای طرح ها و پروژه های خود در شرایط مساوی اولویت را به بخش تعاونی بدهند. مثلاَ چنانچه دولت بخواهد برای کارگران وکارمندان خود که در ساختن فلان سد در فلان ناحیه به کار اشتغال دارند خانه بسازد و ساختن منازل کارمندان یا اجرای بعضی از قسمت ها مثلا سیم کشی ویا تأسیسات آن را به مناقصه بگذارد، در صورت شرایط مساوی طبق نصّ (حکم صریح) این ماده، شرکت های تعاونی در اولویت قرار داده خواهند شد. در صورتی که شرکت های تعاونی برای اجرای بعضی از پروژه ها و طرح ها چنان که ذکر شد در شرایط مساوی قرار بگیرند می توانند برای به دست گرفتن اجرای طرح ها به این حق قانونی استناد کنند‌.
۲- تأمین قسمتی از سرمایه شرکت های تعاونی توسط وزارتخانه ها و موسسات شرکت های دولتی
مطابق ماده ۱۷ قانون بخش تعاونی، اشخاص حقوقی حقوق عمومی، مانند وزارتخانه ها، سازمان ها، شرکت های دولتی و وابسته به دولت، با انعقاد قراردادهای مختلف اجازه دارند تا مقدار 49% سرمایه شرکت های تعاونی را تامین کنند.
3- استفاده از بانک ها جهت تامین سرمایه
طبق مضمون قسمت پایانی ماده 19 قانون بخش تعاونی، شرکت های تعاونی می توانند از وام بدون بهره بانک ها استفاده کنند؛ لیکن در استفاده از وام و کمک های مالی دولتی اولویت با تعاونی هایی است که از بانک ها طبق قانون عملیات بانکی بدون بهره وام دریافت نکرده باشند.
در اینجا به دلیل زبان نامتعارفی که قانون گذار برای منظور خود به کار برده است باید توضیح داده شود که از کلمه دولت در این ماده باید تفسیر موسع و گسترده ای نمود؛ زیرا منظور قانون گذار از دولت در اینجا صرفا( هیات وزیران) به عنوان دولت نیست بلکه شامل هر شخص حقوقی حقوق عمومی اعم از آنان که اعمال حاکمیت و یا عمل تصدی می کنند از جمله وزارتخانه ها، ادارات، سازمان ها، شرکت های دولتی استفاده نکرده اند جهت اخذ وام بدون بهره در اولویت قراردارند.
4- تأمین وام شرکت های تعاونی از طریق منابع بودجه ای(بودجه عمومی کشور) و اام بانک ها به ارائه خدمات و تسهیلات لازم مالی به شرکت های تعاونی
به موجب تبصره های 1 و 2 ماده 24 قانون بخش تعاونی، قانون گذار دولت را موظف کرده جهت تقویت شرکت های تعاونی وام بدون بهره را با تضمین بودجه عمومی کشور از طریق بانک ها در اختیار شرکت های تعاونی قرار دهد و بانک ها را موظف دانسته در تامین وام ها و اعتبارات مالی و همچنین (سرمایه گذاری در شرکت های تعاونی) با شرکت های تعاونی همکاری کنند.شرکت های تعاونی در صورت اقتضا می توانند به این حق قانونی استناد کنند.
5- فروش اموال دولتی و سهام شرکت های دولتی به شرکت های تعاونی
قانون گذار دولت را ( به مفهوم هر شخص حقوقی حقوق عمومی) موظف نموده اموال خود، اعم از منقول و غیر منقول، همچنین سهام شرکت ها و موسسات دولتی و وابسته به دولت و بانک ها و همچنین اموال مصادره شده و ملی شده را با انعقاد قراردادهای مورد توافق طرفین از جمله، اجاره به شرط تملیک، در اختیار شرکت های تعاونی قرار دهد یا آنها را به شرکت های تعاونی بفروشد یا به اجاره آنها بدهد. شرکت های تعاونی می توانند در صورت وم در زمان اقتضا به این حق استناد و از آن استفاده کنند.
6- سپردن واحدهای صنعتی یا کشاورزی یا خدماتی متعلق به دولت به دست شرکت های تعاونی
مستنبط از ماده 18 قانون بخش تعاونی قانونگذار به دولت (به معنای عام) اجازه و اختیار داده است که بعضی از واحدهای صنعتی و کشاورزی و خدماتی را که از اموال عمومی ( یعنی اموال دولتی و متعلق به دولت) بوده است، در اختیار شرکت های تعاونی قرار بدهد.

با توجه به هزینه های بالا برای جلب مشتری ، امروزه علائم تجاری ، از جایگاه ویژه ای برای تبلیغ و عرضه کالا و خدمات تجاری برخوردار هستند. این علایم برای این که بتوانند از حمایت قانون نیز برخوردار شوند می بایست از قواعد خاصی پیروی کنند. در این مقاله، به این قواعد می پردازیم.

    وجه تمایز داشتن (  Distinctiveness) و جدید بودن علامت تجاری

تغییرات مداوم و پایدار در صنعت تولید و رقابت روزمره در میان تولیدکنندگان، مستم ایده های خلاق و بدیع می باشد تا برندها بتوانند در این بازار حضور یابند. لذا علامت تجاری می بایست ابتکاری و جدید بوده و صفت مشخصه و یا " وجه تمایز " داشته باشد. اگر علامت صرفاَ نشانه های ساده باشد از محصول عرضه شده در بازار حمایت نمی کند و آثار خوب یک علامت ابتکاری را در بر نمی گیرد.
از این نظر، نشانه های ذیل را نمی توان برای علامت تجاری استعمال نمود:
الف- اسامی عام را نمی توان به نام علامت تجاری یا برند انتخاب نمود.زیرا این نوع کلمات جنبه عمومی داشته و مختص نوع بخصوصی از کالا نمی تواند باشد.مثلاَ کلمه قند را نمی توان برای محصول قند انتخاب نمود و یا اینکه شکل ماهی را بدون آنکه حالت مخصوصی داشته باشد نمی توان برای کنسرو ماهی انتخاب نمود.
ب- اوصاف اجناس نمی توانند به عنوان علامت تجاری انتخاب شوند،مانند باقلوای شیرین
ج- نشانه های ساده مانند خط مستقیم و اشکال هندسی یا رنگ های عادی نباید به عنوان علامت اختیار شوند مگر آنکه از ترکیب آن ها تصویر ابتکاری پیدا شود.
انتخاب ارقام برای علامت تجاری اگر حاکی از کیفیت جنس نباشد،اصولاَ اشکالی ندارد.مثلاَ انتخاب 222 برای نوعی از پارچه یا ارقام 4711 برای ادوکلن،ولی انتخاب ارقام 30 یا 40 یا 50 برای روغن موتور چون شاید به نظر مشتری حاکی از کیفیت جنس و درجه غلظت آن باشد جایز نیست.
انتخاب حروف نیز برای علامت اشکالی ندارد و امروزه اغلب علامات کارخانجات حروف اولیه نام کارخانه را نشان می دهد. مانند G.E.C-Fiat و غیره
شایان ذکر است، در اکثر کشورها برای تشخیص محصولات از یکدیگر، قوانین آن کشورها ، محصولات تجاری و صنعتی را به طبقات مختلف تقسیم می کنند و محصولات را در طبقات مختلف قرار می دهند. لذا در صورتی که شخص دیگری پس از انتخاب علامت مذکور بخواهد برای کالای خود از نوع مشابه از طبقه مزبور و از همان علامت قبلی استفاده کند،با ممنوعیت استفاده و ثبت علامت مواجه خواهد شد.

    عدم ایجاد اشتباه در نظر مشتری

علامت تجاری نباید مشتری را از لحاظ جنس یا مبدا علامت به اشتباه اندازد.مثلاَ برای پارچه پنبه ای نمی توان علامتی به عنوان سفید پشم انتخاب نمود، زیرا ممکن است مشتری تصور کند که پارچه مزبور پشمی است.به عنوان مثال، در فرانسه علامتی برای پارچه های پنبه ای به نام Lavablaine  انتخاب گردید که چون مشتری را گمراه می نمود باطل گردید.
یا مثلاَ علامت تجاری " سوپ تقویت " برای سوپ هایی که هیچ گونه عناصر ویتامینی یا معدنی خاصی را ندارند، به دلیل گمراه کنندگی قابلیت ثبت نخواهد شد.
ایجاد اشتباه در نظر مشتری، گاه ممکن است با انتخاب نام منطقه ای خاص به عنوان علامت تجاری برای کالایی مشخص که در اصل بین کالا و آن منطقه ارتباطی وجود ندارد، صورت پذیرد به نحوی که مصرف کننده به تصور اینکه کالا متعلق به آن منطقه است، راجع به نوع و وصف جنس دچار اشتباه شده و در انتخاب و خرید کالا گمراه شود.

    علائم منافی نظم عمومی، اخلاق حسنه و قانون نباشد.

ثبت علامت تجاری تابع شرایط خاصی است که در قوانین کشورهای مختلف با توجه به عرف جامعه، عفت عمومی ، اخلاق حسنه ، مصالح کشور و رعایت مسائل مذهبی و اخلاقی محدودیت هایی برای آن پیش بینی شده است.
علایم نژادگرایانه، شورش گرو مخالف عفت و نظم عمومی به دلیل تعارض در آداب نیک و پسندیده قابلیت ثبت ندارند.
وظیفه بررسی و رد علایمی که در تضاد با نظم عمومی و آداب یاد شده یا عفت عمومی باشد بر عهده ی  " اداره مالکیت صنعتی هر کشور "  می باشد.

    قابلیت نقل و انتقال

نقل و انتقال علایم تجاری از مهم ترین آثار ثبت علامت است .منظور از نقل و انتقال برند همان خرید و فروش برند یا علامت تجاری است که ممکن است یا به صورت قهری و غیر ارادی باشد و یا به صورت اختیاری و قراردادی.
انتقال قهری یا اجباری برند زمانی رخ می دهد که مالک اصلی فوت شده باشد و نقل و انتقال اختیاری برند بر حسب تنظیم قرارداد و صلح نامه و با رضایت و اراده ی شخص نسبت به انتقال برند صورت می گیرد.
در زبان انگلیسی Transmission معادل انتقال به کار می رود. امروزه، بر اساس عرف و رویه بازرگانان در ارائه عرضه کالا و خدمات تجاری علایم تجاری قابلیت شراکت، تقسیم و انتقال را دارد.
یادآوری می شود که به موجب قرارداد عمومی پاریس، " اگر بدون اجازه مقامات صالح، پرچم و نشان های دیگر دولتی، کشورهای عضو اتحادیه و نشانه و انگ ( = علامت ) رسمی و دولتی و تقلید آثار و علائم تاریخی و خانوادگی را برای علامت تجاری یا صنعتی یا عناصر این علامت بکار برند، کشورهای اتحادیه توافق دارند که تقاضای ثبت آن را نپذیرند و اگر این تقاضا ثبت شده است، ثبت آن را با اقدامات مقتضی باطل و استعمال آن را منع کنند ".

• معرق چیست؟

معرق در معنای کلام « اصولاً هر چیز رگه دار را گویند » ولی مفهوم آن در این نوع به خصوص هنر، ایجاد نقش ها و طرح های زیبایی است که از دوربری و تلفیق چوب های رنگی روی زمینه ای از چوب یا پلی استر سیاه شکل می گیرد. در تعریف دیگری از معرق چوب آمده است : « هنر گرد آوردن تکه های کوچک رنگین چوب با داشتن طرح از پیش تعیین شده به منظور ایجاد نقش مورد نظر و زیبا جلوه دادن آن طرح با استفاده از رنگ های طبیعی چوب .

• تاریخچه معرق کاری :

تاریخ پیدایش این هنر به درستی مشخص نیست؛ ولی از تطبیق آن با هنر کاشی کاری بدون شک رابطه این دو هنر را می توان دریافت. برای آشنایی با ریشه این هنر، صحبت از تاریخ تکوین به میان می آید و به عنوان مقدمه می تواند از گنبد سرخ مراغه که در زمان ایلخانیان ساخته شده است یاد کرد. وجه تشابه کاشی کاری معرق با معرق کاری روی چوب در شیوه عمل است که در هر دو، نقش ها از ترکیب قطعات رنگی جنس مورد نظر شکل می گیرد.
سابقه معرق کاری و آموزش آن در اداره کل هنرهای سنتی به سال 1309 ه.ش بر می گردد.
این هنر در آغاز برای تزئین سطح میز، بوفه، در و تکیه گاه صندلی به کار برده می شد و تنها نقش های اسلیمی یا گره با پنج رنگ محدود چوب های آبنوس، فوفل، گلابی، سنجد و توت مورد استفاده قرار می گرفت و گاه برای تنوع از برش های خاتم برای اشباع نقش ها استفاده می کردند. رنگ خاتم ها به همان پنج رنگ فوق الذکر محدود بود و به خاتم چوبی شهرت داشت.

• انواع معرق کاری عبارتند از :

_ معرق زمینه رنگ
_ معرق زمینه چوب ساده
_ معرق تمام برجسته
_ معرق تفکیک رنگ
_ معرق منبت
_ معرق گره چینی
_ معرق خاتم

• مواد اولیه معرق کاری :

- چوب
- فات
- صدف
- استخوان
- عاج
- خاتم
- چسب
- مواد محافظ و جلا دهنده

• ابزارهای معرق کاری :

میخ، پیشکار، تیزک، سوهان تخت، سوهان چوب ساب، کمان اره، سنگ نفت، لیسه.

• مراحل ساخت معرق :

اینک مراحل ساخت معرق، این هنر زیبا را جهت آشنایی بیشتر شما عزیزان مورد صحبت قرار می دهیم.
1- در ابتدا طرح نقشه توسط یک طراح کشیده شده و سپس با چسب روی تخته سه لایی به وسیله چسب فوری چسبانده می شود.
2- مدل را با میخ سایه روی چوب نصب می کنند و سپس با اراه مویی به قطعات مختلف می برند.
3- قطعات خرد شده را بر اساس نقشه روی تخته 18 میلیمتری چسبانده و به وسیله میخ سایه نصب می کنند.
4- هر یک از قطعات خرد شده را که شامل قسمتی از زمینه و نقشه است، با برداشتن میخ سایه از تخته جدا می کنند و روی پیش کار قرار می دهند و خطوط مربوط به نقش ها را دوربری می کنند.
5- سپس برای قطعات مختلف رنگ چوب، صدف، استخوان یا فات مورد نظر در نقش را انتخاب می کنند و با گذاشتن الگوی قطعات روی چوب مورد نظر ، آن را دوربری می نمایند
6- پس از آن قطعات دوربری شده را در جای خالی آن ها بر روی زمینه قرار می دهند.
7- در مرحله بعد از سریشم و حمرا ماده چسبنده غلیظی تهیه می کنند و با انگشت سبابه روی تمام شیارهای قطعات می کشند. بدین ترتیب نقش ها به هم وصل می شوند. اکنون میخ های سایه را بر می دارند و طرح را از پشت سمباده می کشند.
8- سپس طرح را پرس می کنند تا قطعات به خوبی در کنار هم بچسبند.
9- بعد از پرس اگر طرح ناصافی داشته باشد ناصافی ها را رنده می کنند.
10- سپس با استفاده از ماشین سمباده یا چوب ساب ، سطح کار را پرداخت می کنند تا قطعات همه در یک سطح قرار گیرند. بعد خرده های اضافی چوب را با لیسه جمع کرده و با یک سوهان کوچک دوباره کار را پرداخت می کنند، به طوری که انگشت روی کار بلغزد.

• ثبت شرکت معرق کاری :

ثبت شرکت معرق کاری نیازمند به دریافت مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مربوطه) می باشد، متقاضیان می توانند پس از اخذ مجوز نسبت به ثبت شرکت معرق کاری که به دوصورت شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود امکان پذیر است اقدام نمایند. درادامه ضمن توضیحی راجع به شرکت های مسئولیت محدود وسهامی خاص ، به شرایط ومدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت معرق کاری می پردازیم :

• شرکت با مسئولیت محدود:

شرکتی است که بین دویا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده وهریک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط به میزان سرمایه خود مسئول قروض وتعهدات شرکت است، در نام شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود.
• شرکت سهامی خاص: شرکتی است که تمام سرمایه آن منحصراً توسط موسسین تأمین گردیده وسرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام،محدود به مبلغ اسمی آنهاست. تعداد سهامدار در این شرکت نباید از سه نفر کمتر باشد وعنوان شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعد ازآن بدون فاصله با نام شرکت به طور روشن وخوانا قید شود.
• شرایط مورد نیاز برای ثبت شرکت معرق کاری با مسئولیت محدود :
- سرمایه اولیه حداقل یک میلیون ریال
- وجود حداقل دو نفر عضو
- تعهد با پرداخت کل سرمایه
• مدارک لازم :
_ اقرارنامه امضاء شده
_ تصویر مدارک شناسایی (کارت ملی وشناسنامه) کلیه اعضاء
_ اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
_ تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود در2 برگ وتکمیل آن و امضاء ذیل تقاضانامه توسط سهامداران
_ اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری تهیه شده از مراکز پلیس+10
_ شرکتنامه 2 برگ و تکمیل آن و امضاء ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران
_ اساسنامه 2جلد و امضاء ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
• شرایط ثبت شرکت معرق کاری سهامی خاص :
- حداقل میزان سرمایه لازم صد هزارتومان
- حداقل 3 نفر عضو+2نفربازرس (بازرسین نباید ازاعضاء باشند.)
- پرداخت نقدی حداقل 35%سرمایه
• مدارک مورد نیاز :
_ تصویر شناسنامه وکارت ملی کلیه اعضاء
_ اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
_ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع (بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها)
_ امضاء اقرارنامه
_ در صورتی که امور ثبت شرکت (سهامی خاص) به وسیله وکیل انجام شود، تنظیم وکالت نامه به نام وکیل صورت پذیرد.

یکی از انواع شرکت های هفتگانه ی تجاری، شرکت تضامنی است. شرکت تضامنی از لحاظ استحکام و اعتبار در راس تمام شرکت ها قرار دارد.
ماده 116 قانون تجارت در تعریف شرکت تضامنی مقرر می دارد :
شرکت تضامنی شرکتی است که بین دو یا چند نفر تحت اسم مخصوصی برای امور تجاری با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و در صورتی که دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض آن کافی نباشد، هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت خواهد بود و منظور از مسئولیت تضامنی همین است و به این جهت گفته می شود در شرکت تضامنی اعتبار و شخصیت شرکاء در تشکیل شرکت دخالت دارد و تادیه دیون و تعهدات شرکت به عهده آن هاست. و لذا در اسم شرکت تضامنی باید عبارت ( شرکاء تضامنی ) و لااقل اسم یکی از شرکاء ذکر شود و هر گاه اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل شرکاء و یا براداران قید گردد.
گفتنی است، این شرکت، شرکتی خانوادگی بوده و بین خویشاوندان نزدیک تشکیل می شود و معمولاَ هنگامی تاسیس می شود که صاحب تجارتخانه ای فوت نموده و ورثه او برای جلوگیری از انحلال تجارتخانه و به منظور ادامه کار آن، شرکت تضامنی تشکیل می دهند.


در شرکت های تضامنی مسئولیت و محدودیت شرکاء از همه شرکت های تجاری بیشتر است . برای توضیح بیشتر نمونه هایی ذیلاَ ذکر می شود.
1- مسئولیت شرکاء بر اساس تضامن قرارداد یعنی هر یک ضامن کلیه قروض و بدهی و تعهدات شرکت می باشد.
2- هیچیک از شرکاء نمی تواند بدون رضایت سایر شرکاء ( به حساب شخصی خود یا به حساب شخص ثالث ) به تجارتی از انواع شرکت مبادرت نماید.
3- هیچ شریکی بدون رضایت سایرین نمی تواند به عنوان شریک ضامن یا شریک بامسئولیت محدود در شرکت دیگری که نظیر آن تجارت را دارد، داخل شود چرا که برابر ماده 134 قانون تجارت این محدودیت ها برای او وجود دارد و حکم قانون است که نمی شود برخلاف آن عمل نمود.
4- در صورت فوت یکی از شرکاء بقاء شرکت موقوف به رضایت سایر شرکاء و قائم مقام متوفی خواهد بود.
5- در صورتی که سایر شرکاء تصمیم به بقاء شرکت داشته باشند قائم مقام شریکی که فوت نموده است باید ظرف مدت یک ماه پس از فوت رضایت یا عدم رضایت خود را در مورد بقاء شرکت به طور کتبی اعلام نماید.
6- هر گاه قائم مقام متوفی در مدت مزبور نظریه و رضایت خود را به سایر شرکاء اعلام ننماید در سود و زیان سهیم و شریک خواهد بود.
7- در صورتی که عدم رضایت خود را در مهلت مقرر ( یک ماه ) اعلام نمود در منافعی که در این مدت حاصل شده سهیم است و نسبت به ضرر آن سهیم و شریک نخواهد بود.
8- در صورتیکه در این مهلت یعنی یک ماه سکوت نمود و هیچگونه پاسخی مثبت یا منفی نداد سکوت تا انقضاء مهلت مذکور در حکم اعلام رضایت است و نتیجتاَ در سود و زیان شریک خواهد بود.
لازم به توضیح است که در صورت محجور شدن یکی از شرکاء کیفیت بقاء در شرکت با قیم و یا سرپرست می باشد که به همان ترتیب مذکور رضایت یا عدم رضایت خود را اعلام می نماید.

پتروشیمی به عنوان یکی از بخش های اصلی صنعت نفت ازجمله صنایع مهم و مادر کشور است. این صنعت به عنوان یکی از گزینه های مهم صادرات غیر نفتی اثرات چشم گیرو پر اهمیتی در پیشبرد اقتصادی و توسعه ی صنایع و بالا بردن سطح تکنولوژی در جهان ودر سال های اخیر در ایران داشته است.

• صنایع پتروشیمی چیست ؟

صنایع پتروشیمی قسمتی ازصنایع شیمیایی است که از طریق تغییر شکل یافتن یا فعل وانفعالات قسمتی از هیدروکربورهای نفت  یا گاز طیعی با سایر مواد تهیه می شوند.

محصولات پتروشیمی دارای موارد استعمال عمومی وصنعتی متعدد از قبیل پارچه (نایلون، دارکرون، پشم وپنبه مصنوعی) لوازم الکتریکی، کود های شیمیایی، حلال ها، مواد پاک کننده و غیره است.

• صنایع پتروشیمی را می توان به بخش های زیر تقسیم بندی کرد:

– واحدهای بالا دستی

– واحدهای پایین دستی

– واحدهای بنیادی

– واحدهای واسطه ای

– واحد های نهایی

نظر به اهمیت صنعت پتروشیمی، در این مقاله ضمن بررسی فعالیت شرکت های پتروشیمی، به توضیح راجع به نحوه ثبت این شرکت ها می پردازیم.

• فعالیت شرکت پتروشیمی:

– انجام سایر عملیات مرتبط بالادستی و پایین دستی نفت ،گاز، پتروشیمی، عملیات بالا دستی وحاکمیتی نفت.

– استخراج واکتشاف وبهره برداری از معادن نفت وگاز پتروشیمی

در این رابطه نکته حائز اهمیت این است که موضوع فعالیت مربوط به حوزه نفت و گاز شامل استخراج و اکتشاف و بهره برداری از معادن نفت و گاز پتروشیمی، انجام فعالیت بالا دستی، صنعت نفت،گاز، پتروشیمی، عملیات بالا دستی و حاکمیتی نفت نیاز به اخذ مجوز از وزارت نفت و یا شرکت ملی نفت دارد. توضیح آنکه، صنایع بالادستی حوزه نفت و گاز و پتروشیمی منوط به اخذ مجوز از وزارت نفت می باشد و صنایع پایین دستی غیرحاکمیتی نظیر لوله کشی نفت و گاز و مهندسی نفت و گاز نیازی به مجوز از دستگاه متبوعه ندارد.

جهت روشن شدن بیشتر مطلب، به تشریح عملیات بالادستی نفت و پایین دستی می پردازیم.

•عملیات بالا دستی نفت

کلیه مطالعات فعالیت ها، واقدامات مربوط به اکتشاف، حفاری، استخراج، بهره برداری صیانت از منبع نفتی، انتقال، ذخیره سازی وصادرات ان مانند: پی جویی، نقشه برداری، زمین شناسی، ژئوفیزیک، ژئو شیمی، حفر و خدمات فنی چاه ها، تزریق گاز، آب، گاز، هواویا هر فعالیتی که منجر به برداشت بهینه و حداکثری از منابع نفتی گردد و نیز احداث وتوسعه تأسیسات و صنایع وابسته، تجدید حدود، حفاظت و حراست آنها برای عملیات تولید و قابل عرضه کردن نفت در حد جداسازی اولیه، صادرات، استفاده و یا عرضه برای عملیات پایین دستی را شامل می شود.

•عملیات پایین دستی نفت

به کلیه مطالعات، فعالیت ها و اقدامات مربوط به عملیات تصفیه وچالایش در تاسیسات پالایشی جهت تولید فرآورده های نفتی واستفاده از انها برای تولید محصولات پتروشیمیایی وانتقال ،ذخیره سازی ،توزیع ،فروش داخلی،صادرات وواردات فراورده های نفتیو محصولات پتروشیمیایی اطلاق میشود.

ثبت شرکت پتروشیمی

ثبت شرکت در قالب های ثبتی مختلف صورت می پذیرد . این قالب ها عبارتند از 1. سهامی خاص 2. بامسئولیت محدود 3. مختلط سهامی 4. مختلط غیرسهامی 5. تضامنی 6. نسبی 7. تعاونی

اشخاصی که قصد دارند در قالب شخص حقوقی تجارت کنند یکی از انواع شرکت های تجاری را جهت شروع فعالیت خود انتخاب می کنند.به صورت معمول از میان شرکت های هفتگانه ی فوق،  اکثر مردم شرکت بامسئولیت محدود و یا شرکت سهامی خاص ثبت می نمایند که هر یک از این شرکت ها خصوصیات و ویژگی های خاص خود را دارند.

شرکت های با مسئولیت محدود، به دلیل اینکه تشریفات اداری چندان پیچیده ای ندارند و تعداد اعضای آن کمتر است و مسئولیت آن ها  در قبال قروض و دیون برابر با سرمایه آن ها در شرکت است با اقبال عمومی بسیاری مواجه شده اند. در مقابل، شرکت های سهامی، از لحاظ اعتباری برای اخذ تسهیلات بانکی ، اخذ نمایندگی معتبر و یا شرکت در مناقصات و مزایده های سطح بالا مناسب می باشند.

در ذیل به بررسی شرایط و مدارک ثبت این شرکت ها می پردازیم. شایان ذکر است متقاضیان محترم می توانند از طریق موسسه ثبت حقوقی ثبت نیک به عنوان مشاور و ارائه دهنده ی خدمات تخصصی ثبتی در این امر اقدام نمایند. مدارک و تقاضانامه ها توسط مشاورین نیک با دقت بررسی شده و چنان چه از نظر قانونی مشکلی نداشته باشند تایید شده و پس از آن مراحل ثبت شرکت از سمت متخصصان نیک انجام می شود.

شرایط ثبت شرکت سهامی خاص

– حداقل 3 نفر عضو+ 2 نفر بازرس

– حداقل  35 درصد سرمایه نقداَ پرداخت شود.

– حداقل سرمایه 1000000ریال

مدارک لازم برای ثبت شرکت سهامی خاص

1. اظهارنامه شرکت ( فرم چاپی )               2 برگ

2. اساسنامه شرکت                                 2 جلد

3. صورتجلسه مجمع عمومی موسسین          2 نسخه

4. صورتجلسه هیات مدیره با امضای مدیران منتخب   2 نسخه

5. فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین

6. ارائه گواهی پرداخت حداقل 35 % سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا افتتاح شده است.

7. ارائه مجوز در صورت نیاز ( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها )

8. ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری ( اگر آورده شرکت غیر نقدی منقول و یا غیرمنقول باشد) .

9. ارائه اصل سند مالکیت ( اگر اموال جزء سرمایه شرکت باشد ).

شرایط ثبت شرکت بامسئولیت محدود

– وجود حداقل 2 نفر عضو

– حداقل سرمایه 10.0000 ریال

-تعهد با پرداخت کل سرمایه

مدارک لازم برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود

1. تقاضانامه ثبت شرکت ( فرم چاپی ) 2 برگ

2. شرکت نامه رسمی ( فرم چاپی )    2 برگ

3. اساسنامه شرکت

4. صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیات مدیره  2 نسخه

5. فتوکپی شناسنامه کلیه شرکا و مدیران ( اگر مدیر خارج از سهامداران انتخاب شود)

6. اخذ و ارائه مجوز مربوطه ( در صورت نیاز )

بعد از شرکت های سهامی،شرکت های با مسئولیت محدود از متداول ترین انواع شرکت های تجاری در ایران می باشند.در ایران تاریخ ایجاد و رسمیت یافتن این نوع شرکت ها در حقیقت از سال 1311 به بعد است.
این نوع شرکت در انگلستان و آلمان رواج کلی دارد و در ابتدا در انگلستان شناخته شده و بعداَ در آلمان و سپس در ایتالیا در اواخر قرن هیجدهم رسمیت یافته است.بعد از آن ها سویس و سایر ممالک اروپا آن را قبول نمودند ولی در فرانسه خیلی دیر و در اوائل همین قرن عنوانی قانونی پیدا کرده است.

طبق ماده ی 94 قانون تجارت،شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد،فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.شرکت با مسئولیت محدود،مانند سایر شرکت های تجارتی،دارای شخصیت حقوقی است.(ماده ی 583 ق.ت)
شرکت با مسئولیت محدود به عنوان یک شخص حقوقی می تواند دارای کلیه ی حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قایل است.مگر حقوق و تکالیفی که بالطبیعه،فقط انسان ممکن است دارای آن باشد.تصمیمات شرکت به وسیله ی مقاماتی که به موجب قانون یا اساسنامه صلاحیت اتخاذ تصمیم دارند،اتخاد می شود.
سرمایه ی شرکت با مسئولیت محدود می تواند به صورت نقدی یا غیر نقدی باشد.لیکن طبق ماده ی 96 موسسین این گونه شرکت ها موظفند که کل سرمایه ی نقدی را تادیه و کل سرمایه ی غیر نقدی را نیز تقویم و تسلیم کنند.
نظر به این که میزان سهم هر یک از شرکا در این گونه شرکت ها توسط برگ سهام مشخص نمی شود،لذا ماده ی 97 ضروری کرده است که در شرکتنامه صراحتاَ میزان سهم الشرکه ی غیر نقدی هر یک از شرکا قید شود.اهمیت ارزش گذاری سرمایه ی غیر نقدی شرکت خصوصاَ در زمانی که شرکت ورشکسته شود و طلبکاران می بایست از سرمایه های شرکت مطالباتشان را وصول کنند جلوه خواهد کرد.
شرکت مزبور از یک جهت شباهت به شرکت سهامی دارد،و آن این است که شرکا به هیچ وجه مسئولیتی غیر از آنچه که به عنوان سرمایه پرداخته اند ندارند.شرکت با مسئولیت محدود مانند شرکت سهامی از جمله شرکت هایی است که فقط سرمایه در آن دخالت دارد.ولی در تعریف فوق تفاوتی با شرکت سهامی مشاهده می شود،و آن این است که سرمایه به سهام قسمت نمی شود بلکه شرکای هر یک سهم الشرکه ای دارند که مجموع آن سرمایه ی شرکت را تشکیل می دهد.مثلاَ شرکتی که بین 5 نفر از شرکا با سرمایه ی پانصد هزار ریال تشکیل می شود ممکن است اولی دویست هزار ریال و دومی یکصد هزار ریال و سومی هشتاد هزار ریال و چهارمی و پنجمی هر یک شصت هزار ریال سهم الشرکه ی آن ها باشد.
فایده ای که شرکت های با مسئولیت محدود دارند این است که شرکت های سهامی غالباَ احتیاج به سرمایه های مهم دارند و ناچارند شریک زیاد داشته باشند به این جهت مقررات زیادی درباره ی آن ها وضع شده که رعایت تمام آن ها از عهده ی اشخاصی که می خواهند شرکای محدودی داشته باشند خارج است،بر عکس این قبیل شرکت ها که اغلب از اشخاصی تشکیل می شود که با یکدیگر دوست و یا همکارند و در حقیقت شرکت فامیلی است،از آن قیود تا اندازه ای آزاد است.در ممالک خارج هم گرچه گاهی اتفاق می افتد که شرکت با مسئولیت محدود دارای شرکای زیادی باشد ولی اکثراَ شرکا محدود و انگشت شمارند.مخصوصاَ در کشور ما که تجارت جنبه ی خصوصی دارد،شرکت با مسئولیت محدود رواج زیادی یافته و با تقاضا به اداره ی ثبت شرکت ها معلوم می شود تمایل مردم به این قبیل شرکت ها بیشتر است.
در نام شرکت با مسئولیت محدود رعایت دو شرط واجب است:
1-کلمه (با مسئولیت محدود) بنام شرکت باید اضافه شود.
2-نام شرکت متضمن نام هیچ یک از شرکا نباید باشد.
والا قانون آن را در مقابل اشخاص ثالث،تضامنی خواهد شناخت.
تشکیل و ثبت شرکت:
تشکیل شرکت با مسئولیت محدود موکول به حدوث دو امر است:
1-شرکتنامه نوشته و امضا شده باشد.
2-سرمایه تماماَ تادیه و پرداخت شده باشد.
اهمیت تنظیم شرکتنامه معلوم است و اگر شرکتی دارای شرکتنامه نباشد اساس آن به عمل نیامده و عقد آن بسته نشده و بدون آن باطل است.راجع به سرمایه نیز چنانچه در عبارات فوق آمد طبق ماده ی 96«شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه ی نقدی تادیه و سهم الشرکه ی غیر نقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد».
ثبت شرکت با مسئولیت محدود:
ثبت شرکت با مسئولیت محدود،اامی و تابع مقررات قانون ثبت شرکت هاست.در گذشته ثبت شرکت در تهران «اداره ی ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی»و در خارج از تهران،در نقاطی که اداره ی مزبور دایر نشده بود،در اداره ی ثبت اسناد و املاک محل به صورت حضوری انجام می شد، ولی امروزه با اجرایی شدن سامانه ی جامع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری کلیه ی مراجعات ارباب رجوع به صورت اینترنتی و از طریق سامانه http://sherkat.ssaa.ir به صورت غیر حضوری انجام می گردد.
مدارک لازم جهت ثبت شرکت های با مسئولیت محدود:
1-دو نسخه شرکتنامه ی تکمیل شده
2--دو نسخه تقاضانامه ی تکمیل شده
3- دو نسخه اساسنامه ی تکمیل شده
4-تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی
5-اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6-تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از 12 نفر باشند)
7-اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضای هیات مدیره ی مدیر عامل
8-دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسسین
9-دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره
10-اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
در ظرف ماه اول ثبت شرکت،خلاصه ی شرکت نامه و منضمات آن باید توسط اداره ی ثبت مربوط ،در «رومه ی رسمی»و یکی از رومه های کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت،به هزینه ی خود شرکت،منتشر شود.(ماده ی 197 ق.ت و ماده ی 6 نظامنامه ی قانون تجارت)
در هر موقع که تصمیماتی برای تمدید مدت شرکت زاید بر مدت مقرر یا انحلال شرکت(حتی در مواردی که انحلال به علت انقضای مدت شرکت یا انجام شدن موضوع آن صورت می گیرد)یا تغییر اسم شرکت یا هر تغییر دیگری در اساسنامه اتخاذ شود و همچنین در هر موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر یابند،باید موضوع بلافاصله،به مرجع ثبت شرکت ها اعلام گردد.(ماده ی 200 ق.ت)

ابداع محصول صنعتی تازه و نیز کشف وسیله ی تازه یا اعمال وسایل موجود به طریق نو برای تحصیل یک نتیجه یا محصول صنعتی یا فلاحتی را اختراع گویند .(مواد 27 و 28 ق.ث.ع.ا).
حق اختراع عبارتست از حق انحصاری که مخترع برای استفاده ی انحصاری از اختراع خود دارد.

کسی که وسیله ی جدیدی کشف کند که نتیجه از آن،در امور صنعتی یا فلاحتی حاصل شود باید از زحمات خود نتیجه برده و به تواند آن را بکار بیاندازد.
حق اختراع نتیجه ی زحمت،کار و فعالیت مخترع است،زیرا کالای جدیدی به بازار عرضه کرده است.البته باید از لحاظ اقتصادی و عملی فوراَ قابل استفاده باشد،زیرا قوانین علمی که ممکن است بعداَ  منشاء نتایج مهمی گردند از لحاظ مادی ارزش اقتصادی ندارند.علاوه بر آن اختراع باید تازگی داشته باشد و قبلاَ شناخته نشده باشد،زیرا در این صورت  هر کس می تواند از آن استفاده کند و اکتشافات قبلی را اشخاص نمی توانند به عنوان اختراع در انحصار خود قرار دهند.قانون ثبت علائم تجارتی و اختراعات ایران در این مورد در ماده ی 26 می گوید: «هر قسم اکتشاف یا اختراع جدید در شعب مختلفه صنعتی یا فلاحتی به کاشف یا مخترع آن حق انحصاری می دهد که بر طبق شرایط و در مدت مقرره در این قانون از اکتشاف یا اختراع خود استفاده نماید،مشروط بر اینکه اکتشاف یا اختراع مزبور مطابق مقررات این قانون در اداره ی ثبت به ثبت رسیده باشد.1
کشف و اختراع هر چند در اثر پیشرفت تمدن جامعه بوده و مخترع اکثراَ با استفاده از معلومات متداوله موفق به اختراع شده است و بنابراین باید جامعه از آن بهره مند شود ولی ابداع و اختراع به نحوی است که اگر انحصاری نباشد و استفاده از آن عمومیت پیدا کند مخترع نتیجه ی زیادی از زحمات و یا فکر قوی خود نمی برد.از طرف دیگر استفاده ی دیگران بدون زحمت از فکر مخترع بی انصافی درباره ی مخترع است.روی این قاعده در کلیه ی کشورهای متمدن استفاده از اختراع را برای مدتی که از بیست سال نمی کند برای مکتشف و مخترع شناخته اند.
ماده ی 26 قانون علائم و اختراعات مقرر می دارد«هر قسم اکتشاف یا اختراع جدید در شعبه ی مختلفه ی صنعتی یا فلاحتی به کاشف و مخترع آن حق انحصاری می دهد که بر طبق شرایط و در مدت مقرر در قانون از اکتشاف یا اختراع خود استفاده نماید».
اکتشاف یا اختراع به خودی خود حق انحصاری برای صاحب آن نخواهد داشت،بلکه قانون موقعی از آن حمایت می کند که مطابق مقررات قانون به ثبت رسیده باشد.
در بعضی از ممالک،در موقع تقاضای ثبت به موضوع اختراع رسیدگی و با تحقیقاتی که بوسیله ی دستگاه های مختلفه و کارشناسان مجرب بعمل می آورند پس از اطمینان از صحت عمل و جدید بودن آن تصدیق لازم به مخترع می
1)دکتر حسن ستوده تهرانی،حقوق تجارت ،ج اول،نشر دادگستر،چ دهم ،س 1384 ،ص 164

دهند،ولی در برخی دیگر از کشورها که ایجاد چنین دستگاه های وسیع را لازم نمی دانند به محض مراجعه کسی که
ادعای اختراع می نماید همین قدر که مخالف با مقررات قانونی نباشد اختراع را ثبت و به صاحب آن تصدیق می دهند.
این تصدیق فقط معرف مراجعه و اولویت متقاضی اختراع است و اگر کسی نسبت به آن اعتراض داشته و یا اختراع واقعاَ صحیح نباشد،هر ذینفع می تواند از دادگاه ابطال آن را بخواهد.
در ایران مانند کشورهای قسمت اخیر،نوشته یا تصدیقی داده می شود که فقط حاکی از ثبت آن بوده و «بهیچوجه برای قابل استفاده بودن یا جدید بودن یا حقیقی بودن اختراع سندیت ندارد و دلالت بر آن نخواهد داشت که تقاضا کننده مخترع واقعی است».
شرط ثبت اختراع آن است که جدید بوده و کسی از آن اطلاع نداشته باشد و الا«هر اختراع یا تکمیل اختراع موجودی که قبل از تاریخ تقاضای ثبت،خواه در خارجه در نوشتجات یا نشریاتی که در دسترس عموم است شرح و یا نقشه ی آن منتشر شده و یا به مورد عمل یا استفاده گذارده شده است اختراع جدید محسوب نمی شود».
اختراعات قابل انحصار:
به موجب ماده ی 3 قانون«هر کس مدعی یکی از امور ذیل باشد می تواند تقاضای ثبت نماید»در حقیقت امور ذیل در مدت مقرر در قانون به شرط رعایت مقررات قابل انحصارند:
1-ابداع هر محصول صنعتی جدید
2-کشف هر وسیله ی جدید یا اعمال وسائل موجود به طریق جدید برای تحصیل یک نتیجه،یا محصول صنعتی و فلاحتی
چون دامنه ی اختراع وسیع است می توان گفت هر وسیله ای که باعث به وجود آمدن محصول صنعتی یا اعمال وسائل موجود برای بهتر استفاده نمودن از محصولات صنعتی و یا نتیجه ای که در اثر کشف وسیله ی جدید از محصول صنعتی و فلاحتی برده می شود قابل ثبت است.و این موضوعات اعم است از این که مثلاَ شخصی ماده ای کشف کند به جای بنزین در هواپیما مصرف شود و یا این که ماشینی اختراع کند که نوع مخصوصی پارچه به بافد یا هواپیمائی به سازد که استفاده از آن بیشتر از سابق بوده و یا این که طرز بدیعی در بسته بندی ابتکار کند که از قوطی های حلبی بهتر استفاده شود.
تکمیل اختراعات نیز قابل ثبت و انحصار است و ممکن است کسی اختراع خود یا اختراع دیگری را تکمیل کند.البته استفاده از تکمیل اختراع دیگران موقعی خواهد بود که مدت انحصاری اصل اختراع منقضی شود و یا استفاده از آن با رضایت مخترع بدوی باشد.
اختراع برای همیشه در انحصار مخترع نخواهد بود زیرا جامعه باید از آن استفاده کند و هیچ کس نمی تواند جامعه را برای همیشه از استفاده از کشفیات و اختراعاتی که می شود محروم نماید.منتهی برای مدت معینی اجازه ی استعمال انحصاری آن به مخترع در ازاء زحمتی که برای کشف متحمل شده داده می شود که سایر مخترعین نیز تشویق شوند.در بعضی از کشورها حداکثر مدت انحصار اختراع 15 سال و بعضی 17 و برخی 20 سال است.
در ایران حداکثر مدت اعتبار ورقه ی اختراع 20 سال از تاریخ تقاضای ثبت است و متقاضی به میل خود می تواند 5 یا 10 یا 15 یا 20 سال تقاضا نماید و «در مدت مزبور که باید صراحتاَ در ورقه ی اختراع قید شود،مخترع یا قائم مقام قانونی او حق انحصاری ساخت یا فروش یا اعمال و استفاده از اختراع خود را خواهد داشت».
مخترعینی که در خارج از ایران اقامت دارند پس از تحصیل ورقه ی اختراع در کشور متبوع خود فقط برای باقی مانده ی مدتی که ورقه ی اختراع آن ها اعتبار دارد(که در عین حال از 20 سال نخواهد نمود)می توانند استفاده نمایند.مثلاَ شخصی که اختراع خود را در هلند به مدت 18 سال ثبت کرده و پس از پنج سال برای ثبت،به ایران مراجعه می نماید ورقه ی اختراع برای مدت 13 سال به او داده خواهد شد که انقضاء مدت آن با انقضاء مدتی که در کشور اصلی ثبت شده یکی باشد.
در آخر،قابل ذکر است چنانچه فردی اظهارنامه ی ثبت اختراع خویش را در یکی از کشورهای عضو معاهده ی پاریس و از جمله کشور متبوع خود ارائه نموده باشد،ظرف مهلت 12 ماه از تاریخ تقاضانامه،می تواند در دیگر کشورهای عضو نیز تقاضای  ثبت اختراع خویش را بنماید و در این مدت نسبت به دیگر افراد دارای حق اولویت می باشد.به این معنا که دیگر افراد نمی توانند ظرف مهلت مذکور اختراع وی را به نام خود در سایر کشورها به ثبت برسانند،البته در صورتیکه وی تقاضای ثبت اختراع را ظرف مهلت 12 ماهه در کشورهای مورد نظرش بنماید.لذا چنانچه مخترع متقاضی ثبت اختراع خویش در سطح بین المللی باشد،باید ظرف مهلت یکساله از تاریخ تقاضانامه ی ثبت اختراع در داخل نسبت به ثبت بین المللی آن اقدام نماید.

کسی که بدواَ مطابق قانون درخواست ثبت اختراع به نام خود را می دهد مخترع شناخته می شود.شرط ثبت اختراع آن است که جدید بوده و کسی از آن اطلاع نداسته باشد والا« هر اختراع یا تکمیل  اختراع موجودی که قبل از  تاریخ تقاضای ثبت،خواه در ایران و خواه در خارجه در نوشتجات یا نشریاتی که در دسترس عموم است شرح و یا نقشه ی آن منتشر شده و یا به مورد عمل یا استفاده گذارده شده است اختراع جدید محسوب نمی شود».موضوع اختراع می بایست قابلیت ثبت اختراع را داشته باشد .به بیانی دیگر هر موضوعی قابلیت ثبت را ندارد.

طبق ماده ی 4 قانون موارد زیر از حیطه ی حمایت از اختراع خارج است:
الف-کشفیات،نظریه های علمی،روش های ریاضی و آثار هنری
ب-طرح ها و قواعد یا روش های انجام کار تجاری و سایر فعالیت های ذهنی و اجتماعی
ج-روش های تشخیص و معالجه ی بیماری های انسان یا حیوان
این بند شامل فرآورده های منطبق با تعریف اختراع و مورد استفاده در روش های مزبور نمی شود.
د-منابع ژنتیک و اجزاء ژنتیک تشکیل دهنده ی آن ها و همچنین فرآیندهای بیولوژیک تولید آن ها
ه-آنچه قبلاَ در فنون و صنایع پیش بینی شده باشد.
فن یا صنعت قبلی عبارت است از هر چیزی که در نقطه ای از جهان از طریق انتشار کتبی یا شفاهی یا از طریق استفاده ی عملی و یا هر طریق دیگر،قبل از تقاضا و یا در موارد حق تقدم ناشی از اظهارنامه ی ثبت اختراع،افشا شده باشد.
در صورتی که افشاء اختراع ظرف مدت شش ماه قبل از تاریخ تقاضا یا در موارد مقتضی قبل از تاریخ حق تقدم اختراع صورت گرفته باشد،مانع ثبت نخواهد بود.
و-اختراعاتی که بهره برداری از آن ها خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق حسنه باشد.
از نقشه های مالی نمی توان به نحوی استفاده نمود که مانع استفاده ی دیگران باشد مثلاَ کسی که طریقه ی جدیدی در دفتر داری ابتکار نموده،فقط می توان آن را ضمن کتاب به نام خود منتشر نماید والا اگر اشخاص دیگر از همان طریق دفترداری استفاده نمایند منعی برای آن ها وجود ندارد.فورمول ها و ترکیبات دارویی هم چون مربوط به حفظ الصحه عمومی است قابل انحصار نمی باشند.علاوه بر این ها ابتکاراتی که دارای نتیجه ی صنعتی یا فلاحتی نباشد قابل ثبت نیست تا مورد حمایت واقع گردد.مثلاَ فرضیه هایی که برای نور خورشید می شود یا کشفیاتی که در ستاره ها به عمل می آید یا سایر مواردی که در امور علمی و روانشناسی و تدریس ابداع می شود نمی توانند قابل ثبت و انحصار باشند. همچنین مواردی که از قبل در طبیعت موجود است ،قواعد و روش ها مثل روش انجام تجارت،فعالیت ذهنی ،بازی و نرم افزار رایانه ای فاقد اثر فنی ، از جمله موارد غیر قابل ثبت می باشند. بدیهی است اختراعی که مخالف بهداشت عمومی باشد هم قابلیت ثبت را ندارد.

اختراعاتی که قابل ثبت نیستند
مخترعینی که در خارج از ایران اختراع نموده اند نیز می توانند اختراع خود را در ایران به ثبت به رسانند . مشروط بر این که اولاَ اختراع خود را در مملکتی که مقیم اند به ثبت رسانده و ورقه ی اختراع تحصیل کرده باشند. ثانیاَ مقررات عهدنامه که با دولت متبوع آن ها منعقد شده رعایت و اگر عهدنامه نباشد معامله متقابله خواهد شد.به این معنی که اگر در کشور مزبور از اختراعات ثبت شده ی افراد ایرانی حمایت شود قابل ثبت خواهد بود. هم چنین مخترعی که در خارج ایران برای اختراع خود مطابق قوانین محل تحصیل ورقه اختراع کرده باشد در صورتی که آن را کسی قبل از تقاضای ثبت کلاَ یا جزء به موقع عمل یا استفاده گذارده یا مقدمات استفاده آن را تهیه کرده باشد ،مخترع نمی تواند از عملیات آن شخص جلوگیری کند.
شایان ذکر است پس از ثبت هم مخترع نمی تواند فکر و اختراع خود را راکد گذارده و هم خود از استفاده از آن محروم باشد و هم مانع استفاده ی دیگران شود و هر گاه پنج سال از تاریخ صدور ورقه ی اختراع گذشته و اختراع به موقع استفاده ی عملی گذارده نشود هر ذینفعی می تواند از دادگاه تقاضای ابطال ورقه ی اختراع را بنماید.
پس از ثبت و اعطاء حق اختراع به مالک و مخترع بر طبق قانون به دو شکل از اختراع حمایت می شود:
1-حمایت ایجابی،یعنی اینکه به دارنده حق می دهد که از خلاقیت و تلاش ذهنی خود بهره برد.
2-حمایت سلبی،سایرین را مکلف می کند که به این حقوق حاصل از آفرینش های فکری احترام گذاشته و مانع از هرگونه حق نقض حق بدون اجازه ی مالک این حقوق بشود.بنابراین مخترع حق انحصاری نسبت به ساخت،صادرات،واردات،عرضه برای فروش،فروش و استفاده از فرآورده و کالاهایی که مستقیماَ از طریق فرآیند بدست می آیند را دارد.
ابطال اختراع ثبت شده و رای نهایی دادگاه:
وفق ماده ی 62 آئین نامه ی اجرایی ثبت اختراع هر گاه ثبت اختراع باطل شود،از تاریخ ثبت،باطل تلقی می شود.رای نهایی دادگاه به مرجع ثبت ابلاغ می گردد و مرجع مذکور آن را ثبت و به هزینه ی محکوم له،آگهی مربوط به آن را در اولین فرصت ممکن در رومه ی رسمی منتشر می کند.محکوم له می تواند مخارج مزبور را در جزء خسارت از محکوم علیه مطالبه کند.آگهی مذکور شامل عنوان اختراع و ذکر خلاصه ای از مفاد رای نهایی دادگاه در این خصوص خواهد بود.

طبق ماده ی 197 قانون تجارت«در ظرف ماه اول تشکیل هر شرکت خلاصه شرکتنامه ها و منضمات آن طبق آئین نامه ی وزارت دادگستری اعلان خواهد شد».بنابراین عبارت ماده ی مزبور دستوری است تلویحی برای این که در ظرف ماه اول تشکیل شرکت،هر شرکت تجارتی باید به ثبت برسد تا خلاصه ی آن قابل انتشار و آگهی باشد.
قانون، ثبت شرکت را به قدری اهمیت داده که عدم اقدام به آن موجب بطلان عملیات شرکت خواهد بود. به این معنی که پس از گذشتن یک ماه و عدم ثبت هر ذینفع می تواند به دادگاه مراجعه و ابطال عملیاتی که بعد از یک ماه اول واقع شده تقاضا نماید،بدون این که شرکت بتواند از این بطلان به نفع خود استفاده کند(ماده 198)
در ثبت شرکت های داخلی باید سه عمل انجام گیرد:
ثبت شرکتنامه:به جز شرکت های سهامی که احتیاجی به تنظیم شرکت نامه ندارند بقیه ی شرکت های تجارتی احتیاج به شرکت نامه دارد.
به موجب ماده ی 47 قانون ثبت اسناد و املاک شرکت نامه باید در دفتر اسناد رسمی به ثبت به رسد،والا طبق دستور ماده 48 همان قانون در هیچ یک از ادارات و محاکم پذیرفته نخواهد شد.چون ثبت شرکتنامه در دفاتر اسناد رسمی با وجود ثبت خود شرکت در اداره ی ثبت موجب پیچیدگی کار می شود از این جهت به موجب مقررات مورخه 10 اسفند 1327 وزارت دادگستری به دوائر ثبت شرکت ها در مرکز و شهرستان ها اجازه ی ثبت شرکتنامه داده شده و در حقیقت دفتر ثبت شرکتنامه در این مورد به منزله ی دفتر اسناد رسمی می باشد.پس ثبت شرکت نامه.رسمیت یافتن آن بین شرکا است که در دفتر جداگانه به عمل می آید و شرکا تماماَ ذیل ثبت را امضاء و مطابقت ثبت را با اصل شرکت نامه تصدیق خواهند نمود.
ثبت شرکت:ثبت شرکت غیر از ثبت شرکتنامه است.عمل و دفاتر آن نیز جدا است.متصدی مربوطه پس از ثبت شدن شرکتنامه و رسیدگی به مدارک و سوابقی که از طرف مدیر شرکت ضمن تقاضانامه به عمل می آید،در دفتری که به این جهت به این موضوع تخصیص داده شده ذیل شماره ی ردیفی که برای شرکت ها معین می شود خلاصه مفاد شرکتنامه و اساسنامه را در ستون های آن ثبت و برای هر شرکت یک صفحه مترادف تخصیص می دهد.
انتشار خلاصه شرکتنامه
اداره یا دائره ای که به ثبت شرکت مبادرت نموده باید خلاصه ای از شرکتنامه و منضمات آن را در ظرف ماه اول تشکیل در رومه ی رسمی وزارت دادگستری و یکی از جراید کثیرالانتشار به خرج شرکت به طریق اعلان انتشار دهد و خلاصه ی مزبور متضمن نکات ذیل است:
1-شماره ای که جهت ثبت شرکت در نظر گرفته شده و تاریخ ثبت آن و محل و اقامتگاه شرکت،با تعیین نام و نوع آن و موضوع شرکت.
2-مقدار سرمایه(با تشخیص اینکه چه مقدار پرداخت و چقدر تعهد شده).
3-اسامی مدیر یا مدیران
4-تاریخ آغاز و ختم شرکت در صورتی که برای مدت محدود تشکیل شده باشد.
5-در شرکت های تضامنی و شرکت مختلط علاوه بر نکات فوق باید اسم تمام شرکا ضامن نیز منتشر شود.
در شرکت های سهامی موارد دیگری که قبلاَ تذکر داده شده در آگهی قید می شود.
شعبه شرکت
هر گاه شرکت در چندین حوزه ی ثبتی شعبه داشته باشد انتشار خلاصه ی شرکت به نحوی که برای خود شرکت مقرر است در محل شعبه نیز باید به عمل آید،و برای انجام این مقصود مقامی که خود شرکت در آنجا به ثبت رسیده است باید سواد مصدق از تقاضانامه و منضمات آن را به ثبت اسناد محل وقوع شعبه ارسال دارد تا اقدام به انتشار نماید.(ماده 8 آئین نامه)
ثبت شعبه ی شرکت در دو حال است:نخست این که در موقع ثبت خود شرکت است.در این صورت ضمن انتشار خلاصه شرکت نامه،محل شعب شرکت در آگهی باید ذکر و آگهی مزبور برای انتشار در جراید محلی ضمن رونویس تقاضانامه و منضمات آن به اداره ی ثبتی که شعبه ی شرکت در آن جا واقع است فرستاده شود.دیگر این که پس از ثبت شرکت مبادرت به افتتاح شرکت می شود.در این حال شعبه ی شرکت مانند تغییراتی که بعداَ در شرکت واقع گردد ذیل ثبت شرکت به ثبت رسیده و آگهی می شود سپس آگهی مزبور و رونویس تقاضانامه و منضمات به ثبت محل فرستاده می شود.در هر حال مدیر شعبه و یا کسی که از طرف شرکت در شعبه ی مزبور حق امضا دارد یعنی امضا او برای شرکت اام آور است باید معرفی و آگهی شود.
طبق ماده ی 3 آئین نامه ی مزبور شرکت های خارجی که متقاضی ثبت شعبه ی خود در ایران هستند موظفند اطلاعات و مدارک زیر را به همراه درخواست کتبی خود به اداره ی کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنغتی ارائه نمایند:
1-اساسنامه ی شرکت ،آگهی تاسیس و آخرین تغییرات ثبت شده در مراجع ذیربط.
2-آخرین گزارش مالی تایید شده ی شرکت
3-گزارش توجیهی حاوی اطلاعات مربوط به فعالیت های شرکت و تبیین نوع و حدود اختیارات و محل فعالیت شعبه،برآورد نیروی انسانی ایرانی و خارجی مورد نیاز و نحوه ی تامین وجوه ارزی و ریالی برای اداره ی امور شعبه
به غیر از مدارک فوق الذکر طبق ماده شرکت های متقاضی موظفند ترجمه ی فارسی اسناد و اصل مدارک و اطلاعات زیر را به همراه درخواست کتبی خود به اداره ی کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی ارائه نمایند:
1-تصویر مصدق قرارداد موضوع ماده ی (4) این آئین نامه.
2-مدارک شناسایی شخص متقاضی،برای اشخاص حقیقی،تصویر شناسنامه و نشانی اقامتگاه قانونی و برای اشخاص حقوقی،اساسنامه ی شرکت و آگهی تاسیس و آخرین تغییرات ثبت شده ی آن نزد مراجع ذیربط.
3-ارائه ی سابقه ی فعالیت شخص متقاضی ثبت نمایندگی،در زمینه ی امور پیش بینی شده در قرارداد نمایندگی
4-اساسنامه شرکت خارجی طرف نمایندگی،آگهی تاسیس و آخرین تغییرات ثبت شده آن نزد مراجع ذیربط
5-گزارش فعالیت های شرکت خارجی طرف نمایندگی و تبیین دلایل و ضرورت اخذ نمایندگی
6-آخرین گزارش مالی تایید شده ی شرکت خارجی طرف نمایندگی
7-معرفی وزارتخانه ی ذیربط
طبق ماده ی 4 آئین نامه ی اجرائی نحوه ی تاسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران(مصوب 28/12/1387 هیات وزیران)تشریفات تاسیس شعب بانک های خارجی در ایران طبق دستورالعمل اجرایی بانک مرکزی خواهد بود.
تغییرات
در هر موقع که تصمیماتی راجع به تمدید مدت شرکت زائد بر مدت مقرر یا انحلال شرکت قبل از مدت معینه یا تغییر در کیفیت تفریغ حساب یا تغییر اسم شرکت یا تبدیل دیگر در اساسنامه یا تبدیل و یا خروج بعضی از شرکا ضامن از شرکت اتخاذ شود و همچنین موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر می یابد.مقررات راجع به ثبت و انتشار باید در مورد تغییرات حاصله رعایت شود و هم چنین موقعی که به واسطه ی ضررهای وارده نصف سرمایه ی شرکت سهامی از بین می رود به همان ترتیب باید ثبت و آگهی شود.
کیفیت ثبت تغییرات به این طریق است:که پس از ارائه ی مدارک آن که غالباَ به موجب تصمیمات مجمع عمومی در شرکت های سهامی است و یا اکثریت و یا به اتفاق شرکاء در سایر شرکت ها و رسیدگی به صحت و سقم آن در صورتی که مطابق قانون باشد هر تغییر در ذیل ثبت بدوی به ثبت رسیده و خلاصه ی آن نشر می شود.

به موجب ماده ی 3 قانون ثبت شرکت ها برای آن که شخصیت حقوقی شرکت خارجی در ایران شناخته شود و شرکت ها بتواند در ایران مبادرت به امور تجاری کند،باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ی ثبت استان تهران به ثبت رسیده باشد.عدم هر یک از دو ملاک فوق موجب می شود که از دید قانون ایران،شرکت خارجی موجودیت نداشته باشد.

بنابراین شناسایی شخصیت حقوقی برای شرکت های تجاری خارجی در صورتی مصداق دارد که این شرکت ها در کشوری که تشکیل شده اند،دارای شخصیت حقوقی باشند.برای نمونه در کشورهای آنگلوساکسون فقط شرکت های مشابه شرکت های سهامی ما،یعنی limited companies  در انگلستان و corporations در ایالات متحده دارای شخصیت حقوقی هستند و شرکت موسوم به partnership که شرکت مدنی است،شخصیت حقوقی مستقل از شرکا ندارد و لذا در ایران هم نمی تواند از شخصیت حقوقی برخودار شود.
در ایران گاه شناسایی شرکت های خارجی از طریق انعقاد معاهدات ی تجاری با کشورهای خارجی صورت گرفته است.برای مثال،در ماده ی نهم قرارداد اقامت بین ایران و بلژیک مقرر شده است: «شرکت های صنعتی و تجاری که بر طبق قوانین یکی از طرفین متعاهدین تاسیس و مقر آن ها در خاک مملکت مشارالیها بوده و در آن جا قانوناَ بر تابعیت آن مملکت شناخته شده باشند،هویت حقوقی و اهلیت آن  ها در خاک طرف متعاهد دیگر شناخته خواهد شد ».البته تعداد این نوع معاهدات کم است و باید گفت که وجودشان نیز ضروری نیست،چه همان طور که گفته شد،به موجب ماده ی 3 قانون ثبت شرکت ها،همین که شرکتی به موجب قانون شخصی اش وجود دارد و در ایران ثبت می شود،از دید قانون ایران موجودیت و اهلیت دارد و اعطای شخصیت و اهلیت به شرکت های خارجی منوط به قرارداد دو جانبه،چند جانبه و یا رفتار متقابل نیست.
پس با این کیفیت،ثبت شرکت های بیگانه به منزله ی شناسایی آن ها است،اما آیا ثبت شرکت های خارجی،در وضعیت قانون گذاری فعلی ایران مجاز است یا خیر؟چنین پرسشی از این لحاظ مطرح شده است که اصل 81 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مقرر می کند: «دادن امتیاز تشکیل شرکت ها و موسسات در امور تجارتی و صنعتی و کشاورزی و معادن و خدمات به خارجیان مطلقاَ ممنوع است».آیا این اصل به این معناست که شرکت های خارجی را به این دلیل که ثبتشان ممنوع است،نمی توان در ایران به رسمیت شناخت؟ شورای نگهبان در تفسیری که از این اصل کرده گفته است: «شرکت های خارجی که با دستگاه های دولتی ایران،قرارداد قانونی منعقد نموده اند می توانند جهت انجام امور قانونی و فعالیت های خود در حدود قرارداد منعقده و طبق ماده ی 3 قانون ثبت شرکت ها به ثبت شعب خود در ایران مبادرت نمایند و این امر با اصل 81 قانون اساسی مغایرتی ندارد».آنچه از این نظریه استنباط می شود این است که فعالیت شرکت های خارجی در ایران هنگامی قانونی است که شخصیت آن ها در ایران شناسایی شود و این شناسایی فقط با ثبت آن ها ممکن می شود.این قسمت از نظریه ی شورای نگهبان منطقی است،اما علت تفکیک میان شرکت های خارجی که با دستگاه های دولتی ایران قرارداد منعقد کرده اند و شرکت های بیگانه که چنین شرطی در مورد آن ها صدق نمی کند،معلوم نیست.به نظر ما،اطلاق اصل 81 قانون اساسی چنین تفکیکی را مجاز نمی کند.انعقاد قرارداد توسط شرکت های خارجی با موسسات ایرانی مجوز ثبت و در نتیجه تشکیل شرکت های خارجی در ایران نیست،اما ممنوعیت ثبت شرکت خارجی فقط در صورتی صادق است که شرکت خارجی بخواهد در ایران به فعالیت مربوط به امور تجاری،صنعتی،کشاورزی،معادن و خدمات بپردازد،والا خارج از قیود مندرج در اصل 81 قانون اساسی،تشکیل شرکت خارجی از طریق ثبت آن بلامانع است.برای مثال،یک شرکت خارجی که با یک شرکت ایرانی در خارج قراردادی منعقد کرده و برای اجرای آن می خواهد به دادگاه ایرانی مراجعه کند،می تواند برای شناسایی شخصیتش در نزد دادگاه ایرانی،خود را به ثبت نرسانده،دادگاه ایرانی نباید به دعوای او ترتیب اثر دهد،زیرا چنین شرکتی تا ثبت نشده است،شخصیت حقوقی ندارد و نمی تواند مستقل از شرکا اقامه ی دعوا کند.البته، این اشکال برای طرف ایرانی چنین شرکتی نیز وجود دارد و حتی برای او بیشتر است،چه شرکت خارجی برای آنکه قادر به اقامه ی دعوا باشد ،می تواند تقاضای ثبت کند،در حالی که طرف ایرانی نمی تواند چنین تقاضایی را نزد مقامات ثبت مطرح کند و قانون گذار ایران باید برای این مشکل راه حلی بیندیشد.در حقوق فرانسه،به شرکتی خارجی که در فرانسه شناخته نشده است،حق اقامه ی دعوا داده نمی شود.برعکس،خواهان فرانسوی مجاز است که علیه شرکت خارجی طرح دعوا کند.این امر به شرکت خارجی تحت تعقیب امکان می دهد که نه فقط در مقابل خواهان فرانسوی از خود دفاع کند،بلکه مبادرت به تقدیم دادخواست و دعوای متقابل کند.
هرگاه شخصیت حقوقی شرکت در ایران شناخته شد،شرکت در همان شرایطی قرار خواهد گرفت که یک شخص حقیقی خارجی در ایران داراست.به عبارت دیگر،چنین شرکتی از کلیه ی حقوقی که برای خارجیان در نظر گرفته شده است برخوردار شده،کلیه ی تعهدات آن ها را نیز خواهد داشت.با این توضیح که شرکت خارجی،اولاَ نمی تواند در ایران بیش از حقوقی را داشته باشد که در کشور خود در حدود اساسنامه دارد و ثانیاَ نمی تواند از حقوقی بهره مند شود که خاص اشخاص حقیقی است،مانند حقوق خانوادگی و امثال آن.از طرفی،قوانین خاص ممکن است برای شرکت تعهداتی معین کرده باشند که اشخاص خارجی بیگانه مشمول آن نمی شوند،مانند ماده ی 107 قانون مالیات های مستقیم (مصوب 1380) که برای اشخاص حقوقی خارجی که در ایران فعالیت می کنند،مقررات وبژه ی مالیاتی معین کرده است.
قانون حاکم بر شرکت های خارجی: رژیم حقوقی حاکم بر فعالیت شرکت همان است که درباره ی قراردادها،به طور اعم صادق است.به عبارت دیگر،قراردادهای شرکت برحسب سیستم عام تعارض قوانین یا تابع قانون ایران  است یا تابع قوانین خارجی و از این لحاظ،تفاوتی میان شرکت خارجی و شخص حقیقی خارجی وجود ندارد.
البته برای آن که بفهمیم شرکت به درستی ایجاد شده است،تشکیلات سازمانی آن مطابق قانون است و طرز کار آن درست است یا خیر و تحت چه شرایطی منحل می شود،باید به قانون شخصی شرکت که قانون کشور متبوع اوست،مراجعه کنیم.

یکی از خصایص عمده ی سرمایه ی شرکت ثابت بودن آن است.یعنی از مبلغی که به عنوان سرمایه در اساسنامه قید می شود نمی توان برداشت کرد،زیرا سرمایه ی شرکت تضمین طلب طلبکاران آن است و شرکا نمی توانند با برداشت از سرمایه از میزان آن بکاهند،ضمن اینکه مجبور نیستند بر میزان آن بیفزایند،پس ثابت بودن سرمایه ی شرکت بدین معنا نیست که مبلغ آن را نمی توان تغییر داد.در طول حیات شرکت ممکن است شرایطی پیش آید و افزایش یا کاهش سرمایه ضرورت یابد.اگرچه در عمل کاهش سرمایه بندرت پیش آید.

بررسی تغییرات سرمایه مستم مطالعه ی دو فرض مزبور است که در دو مبحث به آن می پردازیم.
افزایش سرمایه:
علل افزایش سرمایه متعدد است.اگر شرکت بخواهد فعالیت های خود را توسعه دهد با افزایش سرمایه،امکانات مالی آن افزایش می یابد.اگر بخواهد به جای افزایش سرمایه از اشخاص ثالث وام بگیرد بر بدهی های خود افزوده است،در حالی که آورده های جدید ناشی از افزایش سرمایه جنبه ی مثبت دارایی او را بیشتر می کند.شرکت به جای مراجعه به اشخاص ثالث می تواند از امکانات شرکا،یعنی اندوخته های شرکت و سود تقسیم نشده یا مبالغ حاصل از اضافه ارزش سهام جدیدی که ممکن است صادر کرده باشد و متعلق حق شرکاست استفاده کند.سرانجام اینکه می تواند طلب های اشخاص از خود را در قبال تخصیص سهام به آنان تهاتر کند.مجموعه ی این فروض را می توان در دو عنوان و در قالب دو فرض مهم بررسی کرد:فرض اول تصمیم شرکت به افزایش سرمایه از طریق مراجعه به عموم است و فرض دوم تصمیم شرکت به استفاده از امکانات مالی شرکای شرکت برای افزایش سرمایه است.
افزایش سرمایه با مراجعه به عموم
منظور از عموم اعم است از خود شرکا که ممکن است با سرمایه گذاری جدید قسمتی از سرمایه ی شرکت را تامین کنند،یا طلبکاران شرکت که ممکن است طلب خود را با دریافت سهم از شرکت تهاتر کنند،یا  اشخاص ثالث که سهامدار جدید شرکت می شوند.
الف)شرایط افزایش سرمایه
1.شرایط راجع به شرکت.در شرکت سهامی عام افزایش سرمایه فقط به صورت نقدی امکان پذیر است.به عکس،در شرکت سهامی خاص،به طور غیر نقدی هم می توان سرمایه را افزایش داد(تبصره ی یک ماده ی 158 لایحه ی قانونی 1347).افزایش سرمایه مشروط بر این است که تمام سرمایه ی قبلی شرکت تادیه شده باشد و مادام که این امر تحقق پیدا نکرده باشد،افزایش سرمایه به هیچ یک از طرق مقرر در قانون میسر نیست-خواه به صورت نقدی باشد،خواه غیر نقدی.این قاعده که در ماده ی 165 لایحه قانونی 1347 مقرر شده است،حقوق ایران را از حقوق فرانسه جدا می کند.در حقوق فرانسه هرگاه افزایش سرمایه به صورت نقدی باشد،تحقق شرط پرداخت کامل سرمایه ضرورت ندارد.به هر حال،قانونگذار ایران برای افزایش سرمایه،بدون رعایت مقررات ماده ی 165 لایحه ی مذکور،مجازاتی معین نکرده است،ولی برای صدور و انتشار سهام و قطعات سهام ناشی از افزایش سرمایه ای که هنوز به ثبت نرسیده است یا مزورانه یا بدون رعایت تشریفات لازم به ثبت رسیده است جزای نقدی از 10 هزار تا 100 هزار ریال مقرر کرده است(قسمت اول ماده ی 261 لایحه ی قانونی 1347).در صورتی که قبل از پرداخت تمامی مبلغ اسمی سهام سابق،سهام جدید یا قطعات سهام جدید صادر و منتشر شده باشد،رئیس و اعضای هیات مدیره و مدیر عامل شرکت به حبس از دو ماه تا شش ماه و به جزای نقدی از 20 هزار ریال محکوم خواهند شد(قسمت اخیر همان ماده)
2.ضرورت تصمیم مجمع عمومی
افزایش سرمایه ی شرکت منحصراَ در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده ی شرکت است(ماده ی 161 لایحه ی قانونی 1347).اساسنامه شرکت نمی تواند اختیار افزایش سرمایه را به هیات مدیره بدهد(ماده 164 لایحه قانونی 1347).
به عکس،مجمع عمومی می تواند بعد از تصمیم گیری در مورد افزایش سرمایه،اختیار تعیین شرایط فروش سهام و پرداخت قیمت آن را به هیات مدیره بدهد که هیات مزبور،در یک یا چند نوبت،این مهم را به انجام برساند(تبصره ی یک ماده 161 لایحه ی قانونی 1347)
مجمع عمومی فوق العاده نمی تواند در مورد افزایش سرمایه تصمیم گیری کند،مگر به پیشنهاد هیات مدیره و پس از قرائت گزارش بازرس یا بازرسان شرکت در این مورد(ماده 161 لایحه ی قانونی 1347).پیشنهاد هیات مدیره راجع به افزایش سرمایه باید متضمن توجیه وم افزایش سرمایه و نیز شامل گزارشی درباره ی امور شرکت از بدو سال مالی در جریان و اگر تا آن موقع مجمع عمومی نسبت به حساب های سال مالی قبل تصمیم نگرفته باشد حاکی از وضع شرکت از ابتدای سال مالی قبل باشد.گزارش بازرس یا بازرسان باید شامل اظهارنظر درباره ی پیشنهاد هیات مدیره باشد.(تبصره 2 ماده 161 لایحه ی قانونی 1347)
درج آگهی در رومه.
قانونگذار برای اطلاع عموم و بالطبع اطلاع شرکا از تصمیم مجمع عمومی در مورد افزایش سرمایه انتشار برخی آگهی های راجع به تصمیم مزبور را ضروری تلقی کرده است.
به موجب ماده ی 169 لایحه ی قانونی 1347:در شرکت های سهامی خاص پس از اتخاذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید باید مراتب از طریق نشر آگهی در رومه ی کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد به اطلاع صاحبان سهام برسد.در این آکهی باید اطلاعات مربوط به افزایش سرمایه و مبلغ اسمی سهام جدید و حسب مورد مبلغ اضافه ارزش سهم و تعداد سهامی که هر صاحب سهم به نسبت سهام خود حق تقدم در خرید آن ها را دارد و مهلت پذیره نویسی و نحوه ی پرداخت ذکر شود.در صورتی که برای سهام جدید شرایط خاصی در نظر گرفته شده باشد چگونگی این شرایط در آگهی قید خواهد شد.
ماده ی 170 لایحه ی مذکور نیز مقرر می کند: « در شرکت های سهامی عام پس از اتخاذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید باید آگهی به نحو مذکور در ماده ی 169 منتشر و در آن قید شود که صاحبان سهام بی نام برای دریافت گواهینامه ی حق خرید سهامی که حق تقدم در خرید آن را دارند ظرف مهلت معین که نباید کمتر از بیست روز باشد به مراکزی که از طرف شرکت تعیین و در آگهی قید شده است مراجعه کنند.برای صاحبان سهام با نام گواهینامه های حق خرید باید توسط پست سفارشی ارسال گردد».
در مورد دو ماده ذکر شده باید گفت این مواد در فرضی قابلیت اجرا دارد که مجمع عمومی حق تقدم صاحبان سهام را در پذیره نویسی سهام جدید از آنان سلب نکرده باشد.این نکته که در ماده ی 157 آیین نامه اجرایی قانون 1966 فرانسه بصراحت ذکر شده است،از مفاد ماده ی 172 لایحه ی قانونی 1347 نیز بخوبی استنتاج می شود.به موجب ماده ی اخیر: «در صورتی که حق تقدم در پذیره نویسی سهام جدید از صاحبان سهام سلب شده باشد یا صاحبان سهام از حق تقدم خود ظرف مهلت مقرر استفاده نکنند،حسب مورد تمام یا باقیمانده ی سهام جدید عرضه و به متقاضیان فروخته خواهد شد».طرز تلقی مزبور کاملاَ منطقی است،چه اگر حق نقدم صاحبان سهام به طور کامل سلب شده باشد،انتشار آگهی به منظور دعوت از آنان برای استفاده از حق تقدم خود عمل لغوی خواهد بود.
حق صاحبان سهام نسبت به اضافه ارزش سهام.شرکت به سبب وضع مالی خوب و به تناسب افزایش دارایی هایش در زمان افزایش سرمایه،ممکن است تصمیم بگیرد که سهام جدید را با ارزش بیشتری نسبت به سهام قدیم صادر کند.فرض کنیم در شرکت سهامی عامی ارزش اسمی هر سهم پانصد ریال است و شرکت برای افزایش سرمایه تصمیم می گیرد سهام جدید را به ارزش هر سهم ششصد  ریال صادر و عرضه کند.تفاوت بین این ارزش که از آن به«ارزش واقعی سهم»تعبیر می شود و ارزش اسمی آن که همان پانصد ریال است،«اضافه ارزش سهم»نامیده می شود.این اقدام برای جبران خسارت احتمالی است که با ورود شرکای جدید،که بلافاصله به نسبت سهام خود در دارایی شرکت سهیم می شوند،به شرکای قدیم وارد می شود.پس،ارزش اسمی هر سهم پس از افزایش سرمایه همان پانصد ریال استت-چه برای سهام قدیم،چه برای سهام جدید.عواید حاصل از اضافه ارزش سهام فروخته شده متعلق حق صاحبان سهام قدیم است،ولی شرکت می تواند آن را یا به اندوخته منتقل کند یا به صورت نقد بین صاحبان سهام سابق تقسیم کند و یا در ازای آن به صاحبان سهام سابق سهام جدید بدهد(قسمت اخیر ماده ی 160 لایحه ی قانونی 1347).
اگرچه صدور و انتشار سهام جدید با ارزش افزوده به لحاظ قانونی مجاز است،شرکت ها به ندرت اقدام به این کار می کنند.در زمانی که حق تقدم صاحبان سهام از آنان سلب می شود،منطقی خواهد بود که شرکت سهام جدید را صادر و منتشر کند،چه اضافه ارزشی که از سهامداران جدید گرفته می شود،موجب تساوی حقوق سهامداران مزبور با سهامداران قدیم است.
ب)حق تقدم سهامداران قدیم شرکت در پذیره نویسی
حق تقدم سهامداران قدیم در پذیره نویسی سهام جدید در ماده ی 166 لایحه ی قانونی 1347 مقرر شده است که جنبه ی آمره دارد،یعنی نمی توان در اساسنامه خلاف آن را پیش بینی کرد.هر سهامدار به نسبت سهامی که در شرکت مالک است در خرید سهام جدید حق تقدم دارد.حق تقدم سهامداران هم قابل نقل و انتقال است،هم قابل اعراض و هم قابل سلب.

ثبت نشانه های ه انجام می پذیرد قانون حمایت از نشانه های جغرافیایی، در تاریخ هفتم بهمن ماه 1383 و ” آیین نامه اجرایی ” آن در سال 1384 تصویب شده است. نشانه ی جغرافیایی، نشانه ای است که مبدا کالایی را به قلمرو ، منطقه یا ناحیه ای از کشور منتسب می سازد، مشروط بر این که کیفیت و مرغوبیت ، شهرت یا سایر خصوصیات کالا اساساَ قابل انتساب به مبداء جغرافیایی آن باشد. ( منظور از کالا، هرگونه محصول طبیعی و کشاورزی یا فرآورده های آن و یا صنایع دستی یا تولیدات صنعتی است ). در ایران، با وجود این که بر اساس قرارداد عمومی پاریس، که ایران از سال 1337 به آن پیوسته است، اام به حمایت از اسامی مبدا و نشانه های منبع وجود دارد ولی به علت نبودن قانون و مقررات مربوط، تا سال 1383 که قانون حمایت از نشانه های جغرافیایی و آیین نامه اجرایی آن به تصویب رسیده است، اجرای حمایت مزبور ممکن نبوده است. باید گفت که در حال حاضر، سه سند بین المللی حاوی مقرراتی در این زمینه می باشند : 1- قرارداد عمومی پاریس که در بالا از آن نام برده شد که در 1883 تصویب شده و ایران در سال 1337 به آن پیوسته است. 2- موافقت نامه مادرید که در 1881 به تصویب رسیده و ایران در سال 1382 به آن پیوسته است. 3- موافقت نامه لیسبون که در 1958 تصویب شده است. علاوه بر موارد مذکور، موافقت نامه تریپس مصوب 1994 نیز به مقوله نشانه های جغرافیایی پرداخته است همچنین موافقت نامه مادرید و پروتکل مادرید مصوب 1891 و 1989 در رابطه با نشانه های جغرافیایی، به طور غیرمستقیم کاربرد دارند. ثبت نشانه های جغرافیایی سازمان ثبت اسناد و املاک، ( اداره کل مالکیت صنعتی ) عهده دار ثبت نشانه جغرافیایی می باشد. اظهارنامه ثبت نشانه مزبور، به اداره کل مذکور، توسط اشخاص ذیل تسلیم می شود : الف- هر شخص حقیقی یا حقوقی و همچنین گروه هایی از این اشخاص که در مکان جغرافیایی مندرج در اظهارنامه به تولید کالای مذکور در آن ، مشغولند. ب- هر مرجع صلاحیتدار در امر تولید، توزیع و تگذاری کالای مورد ثبت. موارد ذیل باید در اظهارنامه ثبت نشانه جغرافیایی قید شود : نام ، نشانی ، تابعیت و سمت قانونی تسلیم کننده.- نشانی جغرافیایی که ثبت آن درخواست شده است. – کالایی که نشانه جغرافیایی به آن مربوط است. – کیفیت ، مرغوبیت ، شهرت و سایر خصوصیت کالایی که نشانه جغرافیایی برای آن به کار می رود. هزینه ثبت اظهارنامه از متقاضی ثبت ، دریافت خواهد شد. اظهارنامه ثبت نشانه جغرافیایی، باید در دو نسخه در فرم مخصوص و به زبان فارسی تنظیم و تایپ شود. تولیدکنندگان ، مجازند از نشانه های جغرافیایی ثبت شده استفاده کنند، مشروط بر این که : 1- کالا دارای کیفیت ، مرغوبیت ، شهرت و سایر خصوصیات مذکور در گواهینامه ثبت مربوط باشد ؛ 2- محل فعالیت تولید کننده، منطقه جغرافیایی مذکور در گواهینامه ثبت باشد. نشانه های جغرافیایی و علائم تجاری علائم نجاری ، علامتی است که به معرفی کالاها یا خدمات می پردازد ولی نشانه جغرافیایی معرف کالا یا محصولی است که به قلمرو، منطقه یا ناحیه ای از کشور منتسب می باشد. صاحب علامت تجاری، هر گاه آن را به ثبت رسانده باشد، نسبت به آن دارای حق استعمال انحصاری است و دیگران نمی توانند بدون اجازه وی آن را مورد استفاده قرار بدهند در حالی که تمام اشخاصی که در یک منطقه جغرافیایی مشمول نشانه جغرافیایی، فعالیت دارند در صورت رعایت مقررات حاکم بر نشانه مزبور، می توانند از آن استفاده کنند و در مورد آن برای کسی حق استفاده انحصاری به وجود نمی آید بلکه هر شخصی که در منطقه جغرافیایی مربوط واقع است می تواند برای محصولات خود که منتسب به آن منطقه است از آن نشانه، به شرط رعایت شرایط و مقررات راجع به نشانه، استفاده نماید. نشانه جغرافیایی را نیز مانند علامت تجاری، می توان به ثبت رسانید ولی طبق قانون، تولیدکنندگان می توانند با شرایطی که گفته شد، از نشانه های ثبت شده ، بدون آن که نیازی به گرفتن اجازه از ثبت دهنده آن باشد، استفاده کنند، ولی برای استفاده از علامت تجاری ثبت شده، اجازه ثبت دهنده لازم است.

شرکت تعاونی شرکتی است که بین اشخاص حقیقی،برای فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع،در جهت اهداف مصرح در قانون بخش تعاونی،به منظور بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق همکاری و تشریک مساعی آن ها،با رعایت قانون مزبور،تشکیل می شود.

شرکت تعاونی یا در قالب شرکت های سهامی یا مطابق مقررات اساسنامه مصوب تشکیل می گردد. برای تاسیس شرکت تعاونی وجود حداقل هفت نفر عضو ضروری است. در موارد خاص وزارت تعاون برای برخی از شرکت های تعاونی تعداد بیشتری را به عنوان حداقل اعضاء تعیین می کند.

به موجب ماده ( 193 ) قانون تجارت که می گوید : ” شرکت تعاونی اعم از تولید یا مصرف ممکن است مطابق اصول شرکت سهامی یا بر طبق مقررات مخصوص که با تراضی شرکاء ترتیب داده شده باشد تشکیل شود. ولی در هر حال مواد (32) و (33) همین قانون لازم الرعایه است “. شرکت تعاونی از حیث شکلی می تواند به صورت شرکت سهامی تشکیل گردد. در این صورت باید مقررات شرکت سهامی تا جایی که ماهیت شرکت تعاونی ایجاب می نماید، رعایت شود.

بر اساس ماده (32 ق. ت ) هر کس تعهد ابتیاع سهامی را کرده باشد و در موعد مقرر وجه تعهد شده را نپردازد؛ علاوه بر آن وجه، به خسارت تاخیر تادیه محکوم خواهد شد.

همین طور بر اساس ماده (33) قانون تجارت که می گوید : ” اساسنامه شرکت می تواند نسبت به اشخاص مذکور در ماده فوق ترتیب دیگری اتخاذ نماید، حتی مقرر دارد که در صورت عدم تادیه بقیه قیمت سهام ، قسمت پرداختی بلاعوض جزء سرمایه شرکت به حساب می آید “.

به موجب ماده (194) قانون تجارت ” در صورتی که شرکت تعاونی تولید یا مصرف مطابق اصول شرکت سهامی تشکیل شود؛ حداقل سهام یا قطعات سهام ده ریال خواهد بود و هیچ یک از شرکاء نمی توانند در مجمع عمومی بیش از یک رای داشته باشند “.

لذا از مقررات قانون تجارت نتایج ذیل به دست می آید :

1- حداقل باید ثلث سرمایه شرکت تعاونی نقداَ پرداخت شود و پرداخت دو ثلث بقیه می تواند از طرف شرکای موسس تعهد شود.

2- در صورتی که مورد تعهد در سررسید پرداخت نشود، خسارت دیر کرد به آن تعلق خواهد گرفت.

3- با تجویز اساسنامه و در صورت اطلاع به تعهد کنندگان و گذشت مدتی معین و عدم پرداخت بقیه قیمت مبلغ سهم از طرف آنان ، قسمت پرداختی جزء سرمایه شرکت به حساب می آید .

در قانون اخیر شرکت های تعاونی در ماده (11) تصریح می نماید که کلیه قوانین و مقرراتی که با مفاد این قانون مغایرت دارد ملغی است. بنابراین سهام شرکت تعاونی با نام و غیر قابل تقسیم است و بهای آن باید نقداَ پرداخت شود. همچنین انتشار سهام بی نام و تعهد سرمایه مجاز نیست، بلکه سهم های شرکت تعاونی :

اولاَ- بانام است که به نام افراد صادر و در دفتر سهام شرکت ثبت می شود.

ثانیاَ- بهای آن نقداَ پرداخت می گردد.

4- حداقل سهام یا قطعات سهام شرکت تعاونی ده ریال است.

5- در مجمع عمومی شرکت تعاونی هیچ شریکی بیش از یک رای ندارد.

در مورد تشکیل و ثبت شرکت تعاونی باید اضافه نمود که : موسسین باید مجمع عمومی موسس را دعوت کنند. طبق ماده (31) قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران ” مجمع عمومی موسس عبارت است از عده ای از افراد واجد شرایط عضویت در تعاونی که اقدام به تاسیس تعاونی می نمایند “.

هر شرکت سهامی باید ااماَ حداقل یک بازرس داشته باشد. ( ماده 144 لایحه قانونی 1347). بازرسان در حقیقت به منزله چشم و گوش شرکت ( یعنی صاحبان سهام ) می باشند به این جهت باید بر نحوه کار و عملکرد مدیران شرکت در ابعاد و سطوح مختلفه مرتبط با شرکت نظارت داشته و مراقب اعمال و رفتار آن ها باشند و هرگونه سوء جریان یا موارد خلافی را که مشاهده کنند به هیئت مدیره و مجامع عمومی گزارش نمایند .

انتخاب بیش از یک بازرس برای شرکت اختیاری بوده، زمانی مفید است که حجم زیاد امور شرکت آن را ایجاب می کند.

انتخاب یک یا چند بازرس علی البدل نیز برای شرکت اامی است ” … تا در صورت معذوریت یا فوت یا اسعفا یا سلب شرایط یا عدم قبول سمت توسط بازرس یا بازرسان اصلی، جهت انجام وظایف بازرسی دعوت شوند ” ( ماده 146 لایحه قانونی 1347).

به طور کلی مهم ترین وظایفی که به موجب قانون به عهده آن ها گذاشته شده است به شرح ذیل می باشد.

1- بازرسان باید در مورد صحت و درستی مطالب و اطلاعات و صورت دارایی و اموال و سود و زیان و ترامه و صورتحساب عملکرد شرکت که به وسبله مدیران برای تسلیم به مجمع عمومی ارائه می گردد اظهارنظر نمایند.

2- بازرسان باید اطمینان حاصل نمایند که حقوق صاحبان سهام به طور تساوی رعایت می گردد و هرگاه مدیران اطلاعات خلاف حقیقت در اختیار صاحبان سهام قرار دهند مکلفند مجمع عمومی را آگاه نمایند.

3- بازرس یا بازرسان می توانند در هر موقع که لازم بدانند رسیدگی و بازرسی خود را انجام و اسناد و مدارک مربوط به شرکت را مورد بررسی قرار دهند.

4- بازرسان در مواقع وم می توانند از وجود کارشناسان استفاده نمایند. منتهی باید قبل از انجام کارشناسی آن ها را به شرکت معرفی نموده باشند در این صورت کارشناسان مانند خود بازرسان حق هرگونه تحقیق و رسیدگی را دارند.

5- بازرسان باید لااقل ده روز قبل از تشکیل مجمع عمومی عادی گزارش جامع و کاملی از وضع شرکت را به مجمع مزبور تسلیم نمایند تا به اطلاع صاحبان سهام برسد.

6- هر گاه شرکت بازرسان متعددی داشته باشد هر یک از آن ها می تواند وظایف خود را انجام دهد. لیکن کلیه بازرسان باید گزارش واحدی تهیه و تنظیم نمایند و در صورتی که بین آن ها اختلاف نظری وجود داشته باشد باید موارد اختلاف را با ذکر دلیل در گزارش مربوطه قید نمایند.

7- بازرس یا بازرسان در صورت مشاهده هرگونه تخلف یا تقصیری در امور شرکت از ناحیه مدیران و مدیر عامل باید بدون هیچگونه تاخیری به اولین مجمع عمومی عادی گزارش و اطلاع دهند.

8- هر گاه در ضمن انجام بازرسی به وقوع جرمی برخورد نمایند باید ضمن اعلام مراتب به مراجع قضایی صلاحیت دار، موضوع را به اطلاع اولین مجمع عمومی عادی برسانند.

شایان توجه است که هرگاه بازرس یا بازرسان در انجام وظایف خود مرتکب تخلفاتی بشوند در مقابل شرکت و اشخاص ثالث مسئولیت مدنی داشته و چنانچه خساراتی وارد نموده باشند باید نسبت به جبران آن اقدام نمایند.

اهمیت و تاثیر گزارش بازرسان

گفته شد که بازرسان باید گزارش جامع و کاملی از جریان سود و زیان و ترامه و مطالبات شرکت و عملکرد مدیران به مجمع عمومی گزارش و ارائه نمایند و در صورتی که مجمع عمومی بدون دریافت گزارش بازرسان صورت دارایی یا ترامه و حساب سود و زیان شرکت را تصویب نماید مصوبه آن فاقد ارزش و اعتبار قانونی خواهد بود. و هرگاه مجمع عمومی بازرسانی تعیین ننموده باشد و یا اینکه بازرسان به عللی نتوانند گزارش نموده و یا از دادن گزارش امتناع نمایند. در صورت تقاضای افراد ذینفع رئیس دادگاه حقوقی محل به تعداد لازم بازرس تعیین خواهد نمود.

بدیهی است که بازرسان استحقاق دریافت حق احمه را دارند و تعیین حق احمه آن ها با مجمع عمومی عادی می باشد. لازم به ذکر است که بازرس یا بازرسان نمی توانند در معاملاتی که به حساب شرکت و یا به نفع شرکت انجام می شود به طور مستقیم یا غیرمستقیم ذینفع باشند.

کارت بازرگانی مجوزی است که به دارنده آن اعم از شخص حقیقی یا حقوقی به موجب ماده 2 قانون صادرات و واردات اجازه داده می شود به امر تجارت خارجی بپردازد. صدور کارت بازرگانی موکول به آنست که اصولاَ بازرگانان موسسه خود را در دفتر ثبت تجاری ثبت کرده و دارای دفاتر پلمپ شده تجاری باشد و عضویت اتاق بازرگانی محل خود را نیز قبول کرده باشد. در مورد شرکت های تجاری کارت بازرگانی به نام مدیر مسئول شرکت صادر می شود.

بازرگانانی که تقاضای صدور کارت بازرگانی می نمایند باید طبق فرم های چاپ شده از طرف اتاق بازرگانی اطلاعات مربوط به تجارت خود را به اتاق بازرگانی بدهند و از طرف دو نفر از اعضای اتاق بازرگانی معرفی شوند. صدور کارت بازرگانی برای بازرگانان و شرکت های خارجی منوط به معامله متقابله است، یعنی در صورتی به بازرگانان خارجی کارت بازرگانی داده می شود که کشور آن ها نیز به بازرگانان ایرانی اجازه فعالیت بازرگانی بدهد.

در ذیل به بررسی مدارک لازم جهت تشکیل پرونده صدور کارت بازرگانی می پردازیم.

یادآوری می شود که :

– کارمندان تمام  وقت دستگاه های دولتی نمی توانند کارت بازرگانی دریافت نمایند.

– برای هر واحد ملکی فقط یک کارت بازرگانی صادر می گردد.

– مدت اعتبار کارت بازرگانی 5 سال از تاریخ صدور می باشد مشروط بر این که همه ساله عضویت دارنده کارت بازرگانی و صنایع و معادن نیز تایید و به وزارت بازرگانی اعلام شود.

مدارک مورد نیاز جهت تشکیل پرونده صدور کارت بازرگانی

1. اصل اظهارنامه ثبت نام در دفاتر بازرگانی که به گواهی اداره ثبت شرکت ها رسیده باشد.

2. اصل گواهی پلمپ دفاتر از اداره ثبت شرکت ها ( جهت دریافت اظهارنامه و گواهی پلمپ به نزدیک ترین دفتر پست و اداره ثبت شرکت ها مراجعه فرمایید ).

3. داشتن حداقل 24 سال تمام

4. اصل کارت ملی ( در صورت داشتن هر گونه تغییرات در مشخصات سجلی اسکن و بارگذاری تصویر شناسنامه از تمامی صفحات اامی می باشد.)

5. دو قطعه عکس ( جدید ، تمام رخ ، ساده ، رنگی و با پشت زمینه سفید )

6. اصل مدرک تحصیلی معتبر ( حداقل دیپلم متوسطه ) مدارک خارج از کشور پس از ارزشیابی توسط اداره دانش آموختگان وزارت علوم پورد پذیرش می باشد .

تبصره : دارندگان پروانه بهره برداری صنعتی، کشاورزی، معدنی، خدمات فنی مهندسی و خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات ICT از مراجع ذیربط مشروط به انقضای دو سال از تاریخ صدور پروانه ، از ارائه مدرک فوق معاف می باشند و مم به ارائه اصل مدرک تولید هستند.

7. اصل گواهی عدم سوء پیشینه

8. اصل گواهی موضوع ماده 181 ق. م. م کربوط به آخرین سال عملکرد مبنی بر بلامانع بودن صدور کارت بازرگانی در سال جاری به آدرس متقاضی

9. اصل کارت پایان خدمت یا معافیت دائم برای آقایان

تبصره : متقاضیانی که سن آنان 55 سال تمام باشد از ارائه پایان خدمت معاف می باشند.

10. اصل گواهی بانک مبنی بر تایید حساب جاری و حسن اعتبار بانکی به نام متقاضی ( فقط روی فرم الف قابل قبول می باشد ) با مهر امضای رئیس شعبه . ( لازم به توضیح است حساب های جاری شتاب مربوط به شهرستان ها در صورتیکه روی فرم الف تایید شده باشد قابل قبول است ). همچنین حداقل یک سال از زمان افتتاح حساب گذشته باشد.

11. فرم دال

12. ارائه یکی از مدارک ذیل :

الف- اصل سند مالکیت شش دانگ به نام متقاضی، به آدرس دفتر کار ( آدرس اظهارنامه )

ب- اصل اجاره نامه محضری معتبر به نام متقاضی ، برای محل کار و به آدرس دفتر کار ( آدرس اظهارنامه )

ج- اصل اجاره نامه به بنگاه املاک دارای کد رهگیری به نام متقاضی، برای محل کار و به آدرس دفتر کار ( آدرس اظهارنامه )

مدرک تولیدی برای واحدهای تولیدی ( صنوف تولیدی دارای پروانه کسب مشمول این بند نمی گردند ).

13. ارائه کد اقتصادی جدید و یا ارائه تاییدیه پیش ثبت نام در سامانه  و تعهد مبنی بر ارائه کد اقتصادی جدید پس از صدور .

نکته :

– حضور متقاضی یا نماینده قانونی او در مرحله برابر اصل و تحویل کارت اامی است.

– کلیه مدارک در محل اتاق برابر اصل می گردد.

– ارائه حداقل مدرک تحصیلی دیپلم اامی است.

– حضور متقاضی در کلاس های آموزشی بر اساس نوع مدرک تحصیلی پس از مراجعه به اتاق اامی می باشد.

– متقاضیان محترم در انتخاب رشته فعالیت های خاص در زمان تکمیل اطلاعات ثبت نامی از طریق سایت این اتاق دقت فرمایند که رشته های انتخاب شده در راستای نیازهای وارداتی آنان باشد زیرا تنها واردات در چهارچوب رشته های انتخابی امکان پذیر خواهد بود و برای صادرات کالا محدودیتی وجود ندارد.

در صورت نیاز به هرگونه  راهنمایی در رابطه با نحوه ی اخذ کارت بازرگانی با ما تماس حاصل فرمایید.

شرکت های سهامی یکی از بزرگترین و محبوب ترین انواع شرکت های تجاری در جهان می باشند که خود به دو نوع تقسیم می شوند. شرکت سهامی خاص و شرکت سهامی عام

مطابق بند دوم ماده 2 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 شرکت سهامی خاص عبارت است از شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین می گردد. در شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت و یا بعد از آن بدون فاصله عبارت شرکت سهامی خاص در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.

یادآوری می گردد که :

1- سرمایه شرکت به هنگام تاسیس نباید کمتر از یک میلیون ریال باشد

2- تعداد مدیران حداقل 3 نفر باشند.

3- تعداد سهامداران 3 نفر باشند.

4- سهام شرکت قابل معامله در بازار بورس نمی باشد و نقل و انتقال سهام شرکت مشروط به موافقت مدیران یا مجامع عمومی صاحبان سهام است ضمنا این شرکت نمی تواند مبادرت به صدور اوراق قرضه نماید

5- در شرکت سهامی خاص، مسئولیت سهامداران محدود به مقدار سهام آن هاست، چیزی که در مورد شرکت با مسئولیت محدود نیز صادق است.

6- در شرکت سهامی خاص، موسسان شرکت، یعنی شرکای اولیه آن ، نمی توانند با پذیره نویسی ، یعنی با مراجعه به عموم مردم ، سرمایه شرکت را تامین کنند و آورندگان سرمایه فقط خود موسسان هستند.

7- در شرکت سهامی خاص اوراق قرضه قابل انتشار نیست

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص

برای تاسیس شرکت سهامی خاص مطابق ماده 20 ل. ا. ق. ت مدارک ذیل باید به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم گردد:

1-  اساسنامه شرکت سهامی خاص که باید به امضای سهامداران رسیده باشد. ( دو جلد )

2- اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن که نباید کم تر از سی و پنج درصد کل سهام باشد. اظهارنامه مذکور باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد. هرگاه تمام یا قسمتی از سرمایه به صورت غیر نقدی باشد باید تمام آن تادیه گردیده و صورت تقویم آن به تفکیک در اظهارنامه منعکس شده باشد و در صورتی که سهام ممتازه موجود باشد باید شرح موجبات آن در اظهارنامه منعکس شده باشد.

3- صورت جلسه مجمع عمومی موسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.  ( دو نسخه )

4- صورت جلسه هیئت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد. ( دو نسخه )

5- ارائه گواهی پرداخت حداقل ۳۵ % سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرق تاسیس در آنجا باز شده است

6- ذکر رومه کثیرالانتشاری که هرگونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد.

7- ارائه مجوز در صورت نیاز بنا به اعلام کارشناس اداره ثبت شرکت ها

8- تنظیم اقرار نامه رسمی در دفترخانه اسناد رسمی به شرح ذیل  :

– مدیر عامل شرکت در شرف تاسیس همزمان مدیرعامل شرکت دیگری را بعهده ندارد. (ماده ۱۲۶ لایحه اصلاحی قانون تجارت)

– اعضای هیئت مدیره و مدیر عامل اشتغال به هیچگونه شغل دولتی و ممنوعیت قانونی جهت عضویت در شرکت را ندارند (اصل ۱۴ قانون اساسی)

– بازرسین هیچگونه نسبت فامیلی نسبی و سببی با مدیران شرکت تا درجه سوم از طبقه اول و دوم را ندارند و یا خود و یا همسرشان از مدیر عامل یا مدیران شرکت حقوقی مقرری دریافت نمی‌کنند. (ماده ۱۴۷ لایحه اصلاحی قانون تجارت)

مراحل ثبت شرکت سهامی خاص :

مرحله اول :

تهیه و تنظیم مدارک

مرحله دوم :

مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها و انتخاب 5 نام به ترتیب اولویت ( لازم به یادآوری است کلیه ی مراحل ثبت الکترونیکی ، در مقاله ی ” مراحل ثبت اینترنتی شرکت ” به طور کامل توضیح داده شده است. علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند به این مقاله در پورتال مراجعه نمایند.)

در هنگام انتخاب نام ، به نکات ذیل توجه داشته باشید.

1- از شرایط تعیین نام شرکت ، داشتن اسم خاص است. اسم خاص اسمی است که تنها به یک فرد و شئ اشاره دارد و همه را شامل نمی شود .مانند . فرزام

2- اسامی برای شرکت باید دارای سه سیلاب {اسم خاص} باشد .

3- نام شرکت باید دارای ریشه فارسی بوده و در آن نباید از کلمات یا عبارات انگلیسی استفاده شود.

4-  اسامی اتنخابی باید دارای معنی در فرهنگ دهخدا باشد .برای مثال کلماتی مانند . سپنتا .کاسپین .سپهر و شایان ذکر است که برخی اسامی در فرهنگ دهخدا معنادار هستند اما قابل ثبت نیستند .مانند .برنیس . رویال .پرشین .از طرفی دیگر کلماتی مانند ایران قابلیت ثبت را ندارند .

5- نام شرکت نباید با شئونات و قوانین اسلامی در تضاد باشد.

6- از به کار بردن نام های تکراری بپرهیزید. ( لازم به توضیح است اداره ثبت جهت حمایت از حقوق اسامی شرکت های ثبت شده، از ثبت نام هایی که قبلاَ به ثبت رسیده اند خودداری به عمل می آورد).

7-  در نام گذاری از اعداد ریاضی استفاده نشود و در صورت استفاده ذکر آن به صورت حروف مانعی ندارد. به عنوان مثال 20 نوشته نشود باید بیست نوشته شود.

8- نمی توان از حروف اول چند کلمه به عنوان اسم مخفف بهره گرفت. این قانون شامل استفاده ترکیبی از چند حرف نیز می شود.

9- در نام شرکت نمی توان از حروف اول بعضی از کلمات مانند جی وی سی و … استفاده کرد.

10- نمی توان از عنوان های شعرا، دانشمندان و کاشفان معاصر استفاده شود.

11- عناوین ایثارگران ، شاهد و نظایر آن تحت نظارت بنیاد محترم شهید و امور ایثارگران است ، لذا استفاده از آن مغایر با قوانین می باشد.

12- مواردی وجود دارد که نباید جزء اسامی اضافه شده به عناوین شرکت باشد از جمله موارد ذیل :

بنیاد، سازمان ، مرکز، ملت ، ایران ، ملی ، بهزیست ، بانک ، بسیج، جهاد، کشور، انتظام ، نظام ، دادگستر، پتروشیمی ، نفت ، تست ، آسانسور، میکروبرد، آژانس، ایثار، باور، نیک ، ایثارگران ، کارواش، امنیت ، جانبازان ، تکنو، فتمیلی، فیلتر، آزاده ، شهید ، شاهد ، پیک ، مدرن ، تک ، استار، جوانان ، ایمان ، دکوراسیون، هدف، سپاه ، میهن ، اقتصاد ، شهروند ، فانتزی ، متریک ، کنترل، بیو ، ونوس، دفتر ، مترلوژی، مونتاژ، اورست ، تکنولوژی، تک نو ، دیتا ، تکنیک

مرحله سوم :

پس از طی تکمیل اطلاعات و بارگذاری مدارک خواسته شده در سامانه ، کارشناس مربوطه اطلاعات وارد شده در سامانه را بررسی می کند و در صورت عدم ایراد در اطلاعات  از شما می خواهد تا مدارک را از طریق پست برایشان ارسال نمایید. اوراق قابل چاپ در شرکت سهامی خاص شامل برگه تعیین نام ، اظهارنامه ، اساسنامه ، صورتجلسه موسسین و رسید پذیرش اینترنتی می باشد. همان طورکه گفته شد، این اوراق  می بایست در دو نسخه چاپ گردد و ذیل تمام صفحات آن توسط اعضاء شرکت به امضاء برسد .

مدارک لازم می بایست از طریق باجه های پستی و به وسیله ی پاکت های مخصوص توسط پست پیشتاز به اداره ثبت شرکتهای مربوطه ارسال گردد. با ارسال مدارک به اداره ثبت شرکتها ،بارکدی از طرف اداره پست به شخص ارائه می گردد . این بارکد می بایست در قسمت مربوطه در سامانه وارد شود. ( لازم به ذکر است، در صورتی که تا حداکثر 24 ساعت پس از پست مدارک بارکد پستی در سامانه درج نگردد پرونده عیناَ عودت می گردد .)

پس از ارسال مدارک ، کارشناس مربوطه، مدارک را مورد بررسی قرار می دهد. این وضعیت برای پرونده ممکن است تا دو هفته و یا بیشتر به طول انجامد . ( بستگی به حوزه ی ثبتی مربوطه و تعداد پرونده در کارتابل کارشناس دارد )

مرحله چهارم :

پس از بررسی ممکن است 3 اتفاق بیفتد :

1- رد پرونده ثبت شرکت

در این صورت پرونده ثبت شرکت دارای ایرادی است که قابل حل نمی باشد و کلیه مراحل ثبتی می بایست از ابتدا تکرار شود.

2- نقص پرونده ثبت شرکت

در این صورت پرونده دارای ایرادی است که ممکن است قابل رفع باشد . لذا می بایست ایرادات پرونده را به طور کامل و دقیق رفع نمود و توسط پاکت های مخصوص رفع نقص به اداره ثبت شرکتها فرستاد تا پس از طی مراحل مخصوص به خود رفع نقص انجام گیرد و پرونده ثبت گردد .

3- ارسال شده برای صدور آگهی

این وضعیت همان وضعیتی است که در صورت ایراد نداشتن مدارک  رخ می دهد. در صورت کامل بودن مدارک ارسال شده ، کارشناس مربوطه نسبت به تهیه پیش نویس آگهی ثبت اقدام نموده و پس از تایید مسئولین مربوطه تایپ و در روز مراجعه به متقاضی تحویل داده می شود.

مرحله پنجم :

– درج آگهی در رومه رسمی کشور

دارندگان آگهی پس از انجام مراحل قانونی ثبت آگهی و صدور آن در مراجع ثبتی، می بایست با مراجعه به پورتال  نسبت به پرداخت هزینه حق الدرج آگهی اقدام نمایند.

برای این امر لازم است با ورود به سامانه و  کلیک بر روی گزینه ” ثبت نام کاربر جدید ” ، در پورتال ثبت نام نموده و با ایمیل و کلمه عبور وارد سیستم شده و با ورود به صفحه شخصی من، بر روی گزینه پرداخت هزینه آگهی کلیک نمایید.

در انتها لازم به توضیح است، چنانچه، مدیران شرکت تا شش ماه از تاریخ تشکیل شرکت آن را به ثبت نرسانند، شرکت را باید منحل شده تلقی کرد و سهامداران محق خواهند بود مطابق مقررات ماده 19 لایحه قانونی 1347 وجوه پرداختی خود را دریافت کنند.البته،دریافت وجوه از طرف آنان،بدین معنا نیست که در مقابل اشخاص ثالث مسئولیتی ندارند.در واقع،مقررات ماده 23 لایحه قانونی 1347 در مورد سهامداران شرکت سهامی خاص نیز لازم الرعایه است.به موجب این ماده:”موسسین شرکت نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند”.در شرکت های سهامی خاص،سهامداران اولیه شرکت موسسان شرکت تلقی می شوند.

سوالات خود را از ما بپرسید.

امروزه ، تحولات بزرگ اقتصادی باعث شده است تا شرکت های تجاری علاوه بر فعالیت های درون مرزی، به فعالیت های برون مرزی و بین المللی نیز بپردازند. لذا حمایت از حقوق برند این شرکت ها در سایر کشورها نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است.

همین طور که می دانیم ، اولین اقدام اساسی جهت حمایت بین المللی از علامت تجاری و برخورداری از حقوق مرتبط با ثبت علامت ، انعقاد معاهده پاریس بوده است . به موجب این کنوانسیون جهت حمایت از علائم تجاری در سطح بین المللی، مالک علامت ( شخص حقیقی یا حقوقی ) می بایست به طور جداگانه تعدادی تقاضانامه را در ادارات ثبت کشورهای مختلف عضو به زبان های گوناگون و با پرداخت هزینه های متفاوت و صرف زمان طولانی، تودیع نماید. اما در عین حال ماده 19 کنوانسیون مزبور به کشورهای عضو این اجازه را می دهد که بین خود ، موافقتنامه های ویژه ای برای حمایت از مالکیت صنعتی منعقد کنند. این موافقتنامه ها نباید ناقص مفاد کنوانسیون باشد.

معاهدات مزبور می تواند دو جانبه یا چند جانبه باشند.

به منظور ایجاد تسهیلات و رفع موانع موجود در راه گسترش علائم تجاری، تعدادی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس، اتحادیه ای بین المللی را در راستای کنوانسیون مزبور تشکیل داده و در آن سیستم مادرید را به عنوان دستورالعمل ثبت بین المللی علائم تجاری تصویب نمودند .

ذیلاَ ضمن تشریح چگونگی ثبت علامت تجاری بین المللی مطابق این سیستم، هزینه های ثبت آن را نیز مورد بررسی قرار می دهیم . پیش از هر چیز، پیشنهاد می شود جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه به مقالات ذیل مراجعه نمایید :

- مدارک لازم جهت ثبت بین المللی نام و علامت تجاری

- نتایج ثبت بین المللی علامت تجاری

• نحوه ثبت علامت تجاری بین المللی مطابق سیستم مادرید

سیستم مادرید تحت مقررات دو معاهده یعنی موافقتنامه مادرید و پروتکل مادرید قرار دارد.

موافقتنامه مادرید در تاریخ 14 آوریل 1891 منعقد شده و به مورخه های 14 دسامبر 1900 در بروکسل ، 2 ژوئن 1911 در واشنگتن ، 6 نوامبر 1925 در لاهه ، 2 ژوئن 1934 در لندن ، 15 ژوئن 1957 در نیس و 12 ژوئیه 1967 در استکهلم مورد بازنگری قرار گرفته است. آخرین اصلاحات انجام شده در این موافقتنامه به تاریخ 24 سپتامبر 1969 بوده است. پروتکل مربوط به این موافقت نامه نیز به تاریخ 27 ژوئن 1989 در مادرید تصویب شده و در سال 2000 میلادی وارد مرحله اجرایی شده است.

سیستم مادرید توسط دفتر بین المللی سازمان جهانی مالکیت فکری که ثبت بین المللی را انجام می دهد ، اداره می شود. هر کشوری که در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی عضویت دارد می تواند طرف موافقتنامه یا پروتکل یا هر دو قرار گیرد.

در حال حاضر بیش از 85 کشور جهان عضو سیستم مادرید می باشند و با این نوع ثبت بین المللی علامت شما در یک یا همه این کشورها به انتخاب شما به ثبت می رسد.

به موجب سیستم مادرید علامت با توجه به قوانین داخلی هر کشور مورد بررسی قرار می گیرد و سپس وارد مسیر بین المللی خود می شود. یعنی ثبت بین المللی علائم تجاری در مرحله اول با ثبت ملی در اداره مربوطه در کشور مبدا صورت می گیرد و سپس به صورت خودکار با تعیین کشورهای مورد نظر در سطح بین المللی انجام می شود.

به این ترتیب با توجه به ماده 3 بند 1 موافقت نامه می توان مراحل ذیل را در ثبت یک علامت تجاری قائل بود :

1- تکمیل فرم تقاضانامه ثبت

2- ارائه به اداره کشور مبدا

3- مطابقت مشخصات علامت مورد تقاضا در تقاضانامه ارائه شده با مشخصات موجود در دفتر ثبت ملی

4- صدور گواهی و همچنین ذکر شماره های تشکیل پرونده و ثبت علامت در کشور مبدا و نیز تاریخ تقاضانامه برای ثبت بین المللی

5- ارائه مدارک تکمیل شده با همه ضمائم به دفتر بین المللی

با ثبت کردن علامت تجاری بین المللی ، مالک آن از حمایت های قانونی برخوردار می شود و وی می تواند برای متمایز نمودن کالا یا خدمات خود از آن استفاده نموده و یا در ازاء اخذ وجه ، شخص دیگری را مجاز به استفاده از این علامت خاص بنماید. در واقع حق استفاده انحصاری از علامت ثبت شده جهت استفاده بر روی محصولات و خدمات مورد نظر و یا ارائه مجوز استفاده از آن به دیگری، صرفاَ در اختیار صاحب علامت می باشد.

شایان ذکر است ، تعداد علائم قابل ثبت در سطح جهان تقریباَ نامحدود هستند و مطابق با قانون مصوب کشورها، علامت تجاری ممکن است متشکل از یک یا چند کلمه ، حرف یا عدد باشد.

همچنین علامت تجاری ممکن است برگرفته از شکل، نماد ، اشکال سه بعدی، نمادهای صوتی مانند اصوات موسیقی ، رایحه و یا رنگ دارای ویژگی متمایزکننده باشد، علامت تجاری می تواند شامل کلمه ، حرف و یا عدد و یا ترکیبی از آن ها باشد. علاوه بر علائم تجاری که مبدا تجاری کالاها یا خدمات را معین می کند، چند دسته دیگر از علائم به نام علائم جمعی و تاییدی نیز وجود دارند.

علائم جمعی : علائم جمعی نشان ، برچسب ، کلمه یا عبارت یا هر علامت دیگری است که نشان می دهد کالاهای تولیدشده یا خدمات ارائه شده مربوط به اعضای یک سازمان یا اتحادیه خاص است. به طور مثال حروف "ILGWU" روی هر پیراهنی باشد نشان می دهد که این پیراهن از تولیدات اعضای یک اتحادیه بین المللی تولیدکننده لباس می باشد و بدین وسیله این پیراهن را از آن هایی که اشخاص خارج از اتحادیه تولید می کنند ممتاز می سازد.

علائم تاییدی : علائم تایید کننده یا تصدیقی علائمی هستند که در جهت تایید کیفیت ، منبع ، منشاء و اصالت کالا یا خدمات به کار می رود. این علامت تصدیق و تایید می کند که کالا و خدمات مورد نظر موازین کیفی خاصی را حائزند.

معمولاَ وقتی علامت تایید کننده بر روی کالاها به کار می رود ، مصرف کنندگان با اطمینان بیشتری به خرید کالاها یا خدمات می پردازند.

علائم تجاری چنانچه " فاقد صفت مشخصه " و " وجه تمایز " باشند و با " منافع عمومی " مغایرت داشته باشند ، شرایط لازم برای ثبت شدن را ندارند.

• هزینه ثبت علامت تجاری بین المللی

مساله هزینه های پروسه ثبت یکی از مسائل مهمی است که ثبت کردن علامت در دفتر بین المللی، بدان موکول شده است. تمامی هزینه های ثبت شامل هزینه اصلی، هزینه بین المللی ، وصولی های اضافی ، هزینه های تبعی و هزینه های تکمیلی در 6 بند با ترتیب پرداخت و میزان و نحوه محاسبه آمده است. طبق موافقتنامه این هزینه ها عبارتند از :

- حق الثبت اساسی : جهت پوشش دادن هزینه های دفتر بین الملل مرتبط با ثبت بین المللی

- حق الثبت تکمیلی : که برای تعیین کشورهای مورد نظر برای تحصیل حمایت می باشد و هزینه آن برای تمام کشورها یکسان است. ( 73 فرانک سوئیس )

- حق الثبت ضمیمه ای : زمانی که فهرست کالاها و خدمات درخواست شده جهت حمایت ، بیش از سه طبقه بندی بین المللی می باشد. ( 73 فرانک سوئیس برای هر طبقه )

با توجه به آنچه گفته شد، امتیاز استفاده از این سیستم در ارزان و موثر بودن آن می باشد. یعنی تنها به وسیله یک تقاضانامه بین المللی واحد به یک زمان ( فرانسوی یا انگلیسی ) و پرداخت یک تعرفه به فرانک سوئیس، تحصیل و تامین حمایت از علائم اجباری در کشورهای تعیین شده در فرم درخواست میسر می گردد.

پس از طی روند لازم برای ثبت کردن علامت در دفتر بین المللی، علامت ثبت شده برای مدت 20 سال معتبر خواهد بود.

البته باید در نظر داشت که در طی پنج سال اول از تاریخ ثبت بین المللی، اعتبار ثبت بین المللی وابسته به ثبت اساسی در کشور مبدا است در بطلان ثبت اساسی طی این دوره ثبت بین المللی نیز هیچ اثری در کشورهای تعیین شده نخواهد داشت و می تواند به تقاضای اداره کشور مبدا باطل گردد. همچنین در صورت اعلام نتیجه دعوی نزد یک دادگاه پیش از انقضای دوره مزبور در خصوص لغو حمایت ملی مثلاَ به دلیل تعارض با یک علامت متقدم در آن کشور نیز ثبت بین المللی باطل می شود.

ثبت بین المللی باید هر 10 سال یکبار با پرداخت تعرفه های مشخص تجدید شود. 6 ماه قبل از تاریخ انقضا علامت دفتر بین الملل یادداشتی را برای دارنده علامت یا وکیل وی جهت تجدید علامت ارسال خواهد کرد.

از همراهیتان سپاسگزاریم.

همه ی شرکتها و موسسات که به ثبت رسیده اند . مشمول قوانین مالیاتی می شوند  و باید هر ساله از سازمان امور مالیاتی دفاتر قانونی خود را دریافت کنند.

باید در دفاتر قانونی (پلمپ دفاتر) کلیه فعالیت های مالی شرکت به ترتیب تاریخ وقوع آنها درج شود.

* تحریر در دفاتر قانونی خوانا ، بدون خط خوردگی و لاک گرفتگی و تراشیدگی باشد.

* دفاتر قانونی در انتهای سال مالی زمان تسلیم اظهارنامه مالیاتی باید به صورت پلمپ شده به دارایی تحویل شود.

*  شرکت هایی که فعالیت ندارند نیز مم به دریافت دفاتر قانونی می باشند و باید دفاتر پلمپ شده خود را به صورت خالی به اداره دارایی تحویل دهند .

مدارک لازم برای اخذ دفاتر پلمپ:

کپی شناسنامه و کارت ملی کلیه اعضای هیئت مدیره

کپی رومه رسمی تاسیس

کپی رومه آخرین تغییرات

مهر شرکت

• اقامتگاه شرکت تجارتی :

اقامتگاه در لغت به معنی محل ست به کار رفته و در اصطلاح حقوقی، اقامتگاه هر شخصی عبارت از محلی است که شخص در آن جا ست داشته و مرکز مهم امور نیز در آن جا باشد.

در اصطلاح حقوقی (مسکن) مرکز زندگی مادی و سکنای هر شخص است، در حالی که ( اقامتگاه) ناظر به مرکز زندگی حقوقی فرد است. هیچ کس نمی تواند بیش از یک اقامتگاه داشته باشد. در حالی که می تواند دارای چند محل زندگی باشد. در حقوق ایران سه نوع اقامتگاه پیش بینی شده است: اختیاری، اجباری و انتخابی.

تشخیص و شناخت اقامتگاه جهت اصول قراردادی و همچنین امر قضائی، ثبتی، مالی و مالیاتی بسیار حائز اهمیت می باشد و ممکن است تعریف اقامتگاه از لحاظ دستگاه های متولی از جمله سازمان ثبت اسناد و املاک و یا سازمان امور مالیاتی و یا دستگاه های قضایی و سایر نهادها متفاوت باشد. اقامتگاه شرکت های تجارتی بر طبق ماده 590 قانون تجارت، محلی است که اداره شخص حقوقی در آنجاست و مطابق ماده 1002 قانون مدنی، اقامتگاه اشخاص حقوقی مرکز عملیات آن ها خواهد بود. همچنین به موجب ماده 22 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب، دعاوی راجع به ورشکستگی شرکت های بازرگانی که مرکز اصلی آن ها در ایران است، همچنین دعاوی مربوط به اصل شرکت و دعاوی بین شرکت و شرکاء و اختلافات حاصله بین شرکاء و دعاوی اشخاص دیگر علیه شرکت تا زمانی که شرکت باقی است و نیز در صورت انحلال تا وقتی که تصفیه امور شرکت در جریان است، در مرکز اصلی شرکت اقامه می شود.

نظریه اکثریت حقوقدانان این است که در تعارض بین ماده 590 قانون تجارت و 1002 قانون مدنی می توان بیان نمود که مرکز عملیات اداری شرکت، اقامتگاه شرکت محسوب می شود. در ماده یک قانون ثبت شرکت ها مصوب 1310 نیز موید این امر است که هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد، شرکت ایرانی محسوب می شود.

• مهم ترین فایده های تعیین اقامتگاه شرکت به شرح ذیل است:

1. تعیین تابعیت شرکت مستم مشخص نمودن اقامتگاه آن است.

2. طلبکاران شرکت برای اقامه دعوا علیه شرکت می توانند به دادگاهی که اقامتگاه شرکت در حوزه آن واقع است مراجعه کنند. همچنین است دعاوی مربوط به اصل شرکت و دعاوی بین شرکت و شرکاء و اختلافات حاصله بین شرکاء.

3. دادگاه صالح برای صدور حکم ورشکستگی شرکت دادگاه محل اقامت شرکت است.

4. صلاحیت محلی اداره متولی ثبتی در خصوص تأسیس و تغییرات اشخاص با توجه به اقامتگاه شرکت اقدام گردد.

با جمیع موارد فوق در رویه عملی در محاکم قضایی و همچنین دستگاه های حاکمیتی، اقامتگاه اشخاص حقوقی بر مبنای آدرس شرکت که در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت می رسد، تشخیص داده می شود و تا زمانی که آدرس و محل اصلی شرکت نزد مرجع ثبت شرکت ها ثبت و در رومه رسمی منتشر نگردد به عنوان اقامتگاه شرکت تلقی نمی گردد.

ممکن است تعیین یا تغییر اقامتگاه شرکت تحت عنوان اصلاح مواد اساسنامه یا اصلاح کل اساسنامه توسط ارکان شرکت ارائه و با تغییر کلی اساسنامه آگهی گردد. لذا در این صورت وم آگهی اصلاح آدرس شرکت به صورت مشخص در سامانه های الکترونیکی ثبت شرکت ها امری ضروری می باشد و از طرفی ممکن است تغییر اقامتگاه به صورت مشخص و با دستور تغییر محل شرکت و یا تغییر آدرس صورت پذیرد که در این صورت با رعایت تشریفات تغییر محل به صورت جداگانه اصلاح می گردد.

• تابعیت شرکت های تجارتی :

تابعیت، رابطه ای ی است که فردی و یا چیزی را به دولتی مرتبط می سازد به طوری که حقوق و تکالیف اصلی وی از همین رابطه ناشی می شود مانند تابعیت هر کس نسبت به دولت متبوع و تابعیت کشتی و هواپیما. تابعیت می تواند به صورت ایقاع و یا عقد باشد.

تابعیت، عبارت است از رابطه ی و معنوی که اشخاص اعم از حقیقی و یا حقوقی را به دولت مشخص مرتبط می سازد و در نتیجه آن شخص و دولت از حقوق و تکالیف متقابل برخوردار می شوند.

تابعیت یک رابطه حقوقی است، زیرا از آثار حقوقی مثل حقوق و امتیازات در نظر گرفته شده در قوانین و مقررات آن کشور برخوردار خواهد بود. همچنین یک رابطه ی است چرا که ناشی از قدرت و حاکمیت دولتی است که شخصی را از خودش می داند.

فارغ از مباحث حقوقی مرتبط به حقوق بین الملل و تابعیت های اکتسابی و مضاعف و رابطه و تفاوت های تابعیت یا ملیت، شناسایی و اختصاص تابعیت شرکت های تجارتی یکی از آثار مهم ثبت می باشد. لذا از این جهت که رسمیت تابعیت شرکت های تجارتی توسط مراجع ثبتی اعلام می گردد شناخت معیارها و مؤلفه های تشخیص تابعیت در نظام های حقوقی بسیار حائز اهمیت می باشد. با لحاظ اثرات و مبانی حقوقی، شناسایی و تعیین تابعیت شرکت های تجارتی بنا به دلایل ذیل ضروری می باشد:

1. تعیین تابعیت شرکت تجارتی مشخص می کند که آیا تشکیل، طرز کار یا انحلال شرکت، به موجب قانون کشور متبوع شرکت صحیح بوده است.

2. در بسیاری از موارد، قانونگذاری داخلی امتیازاتی برای اتباع خارجی یک کشور مقرر می کند.

3. دولت ها در صورتی مکلف اند از شرکتی حمایت دیپلماتیک کنند که آن شرکت، تابع آن ها باشد.

4. از نظر مالیاتی نیز تشخیص شرکت های خارجی و ایرانی حائز اهمیت می باشد.

5. در اغلب کشورها، شرکت های خارجی در صورتی می توانند فعالیت اقتصادی داشته باشند که به آنها اجازه مخصوصی داده شود.

6. هرگاه شرکت، خارجی تلقی گردد، مقررات ارزی در انتقال ارز به خارج از کشور محل شرکت، برای او شرایط آسان تری قائل خواهند بود.

با ذکر اهمیت موضوع، مطابق ماده یک قانون راجع به ثبت شرکت ها مصوب 1310 هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد، شرکت ایرانی محسوب می گردد. لذا تابعیت این شرکت ها با معیار اقامتگاه در نظر گرفته می شود. بر طبق ماده 591 قانون تجارت، اشخاص حقوقی تابعیت مملکتی را دارند که اقامتگاه آن ها در آن مملکت است، لذا شرکتی در ایران تشکیل شده و مرکز اصلی آن هم در ایران است چنین شرکتی ایرانی است، اما چنان چه شرکتی در خارج تشکیل شده و مرکز اصلی آن هم در خارج است چنین شرکتی خارجی محسوب می گردد.

در خصوص تغییر تابعیت شرکت سهامی نیز در ماده 94 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت بیان شده است که هیچ مجمع عمومی نمی تواند تابعیت شرکت را تغیر بدهد و در ماده 110 قانون تجارت نیز در خصوص شرکت با مسئولیت محدود اعلام شده است، شرکاء نمی توانند تابعیت شرکت را تغییر بدهند مگر به اتفاق آراء.

البته در حقوق تجارت آیا این که اشخاص حقوقی همانند اشخاص حقیقی دارای تابعیت می باشند جای تأمل داشته و هر چند تابعیت اشخاص حقوقی در قوانین و مقررات پذیرفته شده است، اما شناسایی تابعیت در برخی از موارد از جمله شرکت ها چند ملیتی دشوار می باشد.

شرکت های چند ملیتی متشکل از یک شرکت مادر و تعدادی شرکت فرعی وابسته در کشورهای مختلف است و غالباً این گونه شرکت ها ازقدرت اقتصادی فوق العاده ای برخوردارند؛ مانند آی بی ام، نستله، جنرال الکتریک. همچنین شرکت بین المللی به شرکت هایی گفته می شود که در قالب های معین و طبق ضوابط مشخص در یک محدوده صنعتی و تجاری مشخص مانند اروپا و در تمام کشورهایی که جزء آن محدوده هستند قابل تشکیل بوده و می توانند در آن قلمرو به فعالیت بپردازند. این شرکت ها تابع قانون ملی مشخصی نیستند و معمولاً توسط معاهدات بین المللی ایجاد می شوند؛ مانند بانک بین المللی.

در این مطلب سعی کرده ایم که درباره ثبت شرکت در استانبول اطلاعاتی را به شما ارائه دهیم و چنانچه در این زمینه سوالی دارید می توانید با مشاوران  ثبت تماس بگیرید. در ترکیه شرکت های متفاوتی وجود دارند که بسیاری از آن ها دارای شخصیت حقوقی نیستند ولی اتباع خارجی برای انجام فعالیت تجاری باید ابتدا با ثبت شرکت بپردازند؛ به عنوان مثال این افراد برای تاسیس یک سوپر مارکت در ترکیه نیز، نیاز به ثبت شرکت دارند شهر استانبول که مهمترین و بزرگترین شهر ترکیه است نیز برای ثبت شرکت تابعه قوانین و مقررات کشور است.

ثبت شرکت در استانبول

با توجه به علاقمندی تجار به ثبت شرکت در شهر استانبول که عنوان بزگترین پایتخت فرهنگی جهان را یدک می کشد در این مطلب به نحوه ثبت شرکت در استانبول پرداخته و ابتدا مراحل ثبت شرکت، هزینه های مربوط به آن، نحوه ثبت و نهایتا مدارک مورد نیاز آن را بیان می کنیم.

مراحل ثبت شرکت در استانبول

تعیین آدرس شرکت و دفتر مرکزی و تنظیم کردن اجاره نامه

بازدید و تائید آدرس ارائه شده برای شرکت توسط بازرسان و کارشناسان دارائی

تنظیم اساسنامه شرکت به همراه فرم های مخصوص تاسیس شرکت

ارائه تائیدیه اساسنامه در دفاتر رسمی

مراجعه به اتاق بازرگانی

مراجعه به اداره مالیات و دریافت شماره مالیاتی برای شرکت و هر یک از اعضای شرکت

ارائه پلمپ دفاتر رسمی شرکت مانند دفاتر رومه ، دفتر کل، دفتر کپیه و دفتر دارائی

معرفی حسابدار مالیاتی شرکت که طبق قوانین ترکیه باید دارای تابعیت ترکی باشد.

افتتاح حساب بانکی در کشور مورد درخواست یعنی شهر استانبول و در کشور ترکیه

اخذ کارت بازرگانی و ارائه آن

ارائه نمونه امضا از اشخاص دارای حق امضا و نمونه امضای مدیرعامل

تائیدیه نمونه امضا در دفترخانه

ثبت شرکت در استانبول زمان کمتر از یک هفته انجام می شود ولی با توجه به برخی مشکلات رفت و امد متقاضیان از طریق شرکت های متخصص در ایران اقدام به ثبت شرکت در ترکیه می کنند که پروسه آن وابسته به مهارت و تجربه شرکت متفاوت می باشد.

هزینه های ثبت شرکت در استانبول

•هزینه ها مرتبط با تاسیس شرکت که ۱۰۰۰۰ لیر ترکیه است که بیست و پنج درصد این مبلغ یعنی ۲۵۰۰ لیر همان ابتدا در حساب شرکت مسدود خواهد شد.

•هزینه های مربوط به حسابدار که منوط به فعالیت و حجم کاری شرکت متفاوت می باشد. ( معمولا حداقل این مبلغ ۱۶۰ دلار است و بیشتر

•هزینه های اجاره دفتر

•هزینه ها مربوط به آب ، برق، گاز، تلفن و اینترنت

•هزینه های مرتبط با دفاتر رسمی و پلمپ

ثبت شرکت در استانبول

تمامی شرکت های موجود در استانبول را می توان در قالب های سهامی، تضامنی، نسبی، مختلط سهامی، مختلط غیر سهامی و با مسئولیت محدود به ثبت رساند اما با توجه به آمار تهیه شده از شرکت ها، اکثر شرکت های فعال و ثبت شده در استانبول در قالب مسئولیت محدود، سهامی خاص و سهامی عام می باشد و در ادامه نحوه ثبت شرکت در این قالب ها را ارائه می دهیم.

سهامی خاص و عام

شرکت سهامی به دو دسته بزرگ و پرکاربرد سهامی خاص و سهامی عام تقسیم می شود. شرکت های سهامی همان طور که از نام آن مشخص است دارای تعداد معینی سهام می باشد؛ به این صورت که سرمایه شرکا در شرکت به تعدادی سهام مساوی تقسیم می شود و هر یک از سهامداران با توجه به مقدار مبلغی که در شرکت قرار داده اند دارای تعدادی سهم شده و نسبت به تعداد سهامشان در شرکت دارای مسئولیت می شوند و می توانند در تصمیم گیری ها فعالیت داشته باشند به طور کلی برای تاسیس این شرکت حداقل نیاز به ۵ شریک می باشد.

تفاوت شرکت های سهامی عام و خاص در ۲ دسته قرار می گیرد است:

خرید و فروش سهام: شرکت های سهامی می توانند اوراق قرضه و سهام خود را برای فروش در بازار بورس قرار دهند ولی در شرکت های سهامی خاص چنین امکانی وجود ندارد

تعداد سهامداران: در شرکت های سهامی عام می توان تعداد شرکا بیش از ۲۵۰ نفر و در شرکت سهامی خاص تعدادشان حداکثر ۲۵۰ نفر است و باید کمتر از این تعداد باشد.

شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود نیز به شرکت هایی گفته می شود که در قالب تجاری تعریف شده اند و با توجه به نام آن مسئولیت شرکا به میزان سرمایه شان بستگی دارد و باید در پرداخت بدهی ها مشارکت داشته باشند برای تاسیس این شرکت نیاز به حداقل ۲ و حداکثر ۵۰ نفر می باشد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت در استانبول

•ارائه اساسنامه تنظیم شده شرکت با درج موضوع و قالب ثبتی

•مشخص بودن مدیرعامل و یا مدیران عامل شرکت

•ارائه اصل پاسپورت مدیرعامل همراه با ترجمه

•ارائه مدارک شناسایی مدیرعامل و شرکای اصلی و عضو هیئت مدیره

•ارائه دو قطعه عکس رنگی با زمینه سفید در ابعاد ۳ در ۴

•تعیین درصد شرکا در شرکت

•ارائه کارت بازرگانی و تنظیم فرم مربوط به اتاق بازرگانی

•در صورت ثبت شرکت در قالب مسئولیت محدود حداقل سرمایه برای تاسیس این شرکت ۵۰۰۰ لیره ترکیه و در سایر قالب ها ۱۰۰۰۰ لیره می باشد.

•معرفی یک مترجم مسلط به زبان ترکیه‌ای. ( طبق قوانین ترکیه برای تائید مدارک در دفترخانه رسمی نیاز به شخص مسلط به زبان رسمی کشور اامی است.

برند و برندسازی یکی از مهمترین عوامل رشد و توسعه یک کسب و کار تجاری، اقتصادی و حتی فرهنگی – آموزشی است به همین دلیل است که تمامی فعالیت های مختلف برای حیات خود نامی را به عنوان نام تجاری انتخاب می کنند چنانچه فعالیت تجاری و کسب درآمد باشد، برند اهمیت بیشتری پیدا می کند؛ زیرا اهداف مدیر یا صاحب کسب و کار با سایر افراد تفاوت چشمگیرتری دارد که می تواند با برندینگ خود برای دستیابی به این اهداف مسیر هموارتری را سپری کند. برای شروع برندینگ و برندسازی باید برندی را برای کسب و کار خود انتخاب و به ثبت برسانید که باید طبق اخرین قوانین مراحل ثبت آن را پیش ببرید به همین دلیل در ادامه این مطلب مهمترین نکات در قوانین ثبت برند را ارائه خواهیم داد.

قوانین ثبت برند

نام تجاری می تواند به عنوان برند نیز مورد استفاده قرار بگیرد که کافی است در اداره ثبت شرکت ها و ثبت علائم این نام را به ثبت حقوقی و یا حقیقی برسانید.

آیا ثبت برند اامی است؟

در قانون تجارت ثبت برند برای تمامی کسب و کارها اامی و اجباری نیست و فقط ۳ مورد تعریف شده وجود دارد که چنانچه تجارتی در این زمینه ها باشد باید نسبت به برندی که برای محصولات خود دارد ثبت انجام دهد. این فعالیت ها عبارتند از:

a.مواد غذایی که در بسته بندی مخصوصی قرار می گیرند مانند ناواع کمپوت، کنسروهای غذایی، شکلات و آبنبات ها، انواع آبمیوه، نوشابه، دوغ و غیره.

b.مواد آرایشی و بهداشتی که مستقیما با پوست انسان در ارتباط هستند مانند انواع کرم ها و لوازم آرایشی.

c.انواع داروها اختصاصی و یا عمومی که در موارد طبی و درمانی با نسخه پزشک مورد استفاده قرار می گیرند.

قوانین ثبت برند

قوانینی که برای ثبت برند وضع شده عموما در ارتباط با نحوه پذیرش و مورد قبول بودن یک برند در معنای متعارف است که می تواند در جوامع مختلف با یکدیگر متفاوت باشد که در ادامه قوانین ثبت برند در ایران را ارئه خواهیم داد.

برند نباید با قوانین شرعی تعریف شده در جوامع اسلامی متضاد باشد.

برند منتخب نباید با قوانین اجتماعی مغایرت داشته باشد.

مهمترین قانونی که برای برند وجود دارد قانون کپی برداری است که برندها و علائم نباید با یکدیگر تکراری باشند، یعنی قبل از ثبت برند باید نسبت به یکتا بودن آن اطمینان حاصل کنید.

برند و نام تجاری نباید گمراه کننده باشد.

برخی از محصولات حتما باید شامل تصویر برند و لوگو باشند چنانچه زمینه خدمات شما در این طبقه باشد باید محتا برند خود را روی کالا درج کنید. ( در قسمت قبلی موارد اامی را ذکر کرده ایم.)

در نام برند خود نمی توانید از کلمات و واژه های رسمی مانند مملکت، جمهوری، ملت و مشابه این ها استفاده کنید.

در طراحی تصاویر نیز نمی تواند از نشانه های مخصوص مانند علائم پرچم رسمی، هلال احمر، علائم نیروهای نظامی، انتظامی، مسلح و غیره استفاده کنید.

چنانچه برای دو و یا چند محصول متفاوت یک برند به صورت همزمان درخواست داده شود اولویت ثبت آن برای شخصی است که تاریخ تقاضای آن نسبت به دیگری ارجحیت داشته باشد چنانچه محصولات در طبقات مختلف برند باشند برای ثبت هر دو مشکلی نخواهد بود ولی اگر دارای طبقات ثبت یکسان باشند برای ثبت تاریخ درخواست درخواست اظهارنامه آن اولویت خواهد داشت.

بعد از تایید شدن برند توسط سازمان اداره ثبت، حق امتیاز و استفاده برند برای صاحب حقیقی و حقوقی فراهم شده و سایر اشخاص نمی توانند نمی توانند از استفاده کنند و در صورت مشاهده موارد تخلف برخود قانونی و پیگرد خواهد داشت.

بعد از ثبت برند و دریافت اظهارنامه، نام تجاری و برند دارای تاریخ اعتبار می شود که در برگه اظهارنامه تاریخ نهایی آن مشخص شده و از زمان صدور این تاریخ لحاظ شده است این برگه تا ۱۰ سال معتبر بوده و اشخاص حقیقی حقوقی می توانند تحت آن نام فعالیت کنند و در زمان موعد که اعتبار به پایان برسد باید نسبت به تمدید آن اقدام کنند که با ارائه مدارک ثبتی در ۶ ماهه تعیین شده باید نام تجاری را تمدید کنند، چنانچه بعد از پایان شش ماه نسبت به تمدید اقدام نکنید مشمول پرداخت جریمه خواهید شد.

موارد دیگری نیز وجود دارد که با رعایت کردن آن ها برند با مقبولیت بیشتری میان مصرف کنندگان قرار می گیرد به عنوان مثال در برند طراحی شده باید به رنگ آن توجه داشته باشید یعنی محصولی که دارای رنگ قرمز است بهتر است برند با زمینه قرمز نداشته باشد زیرا برند طراحی شده روی محصول به خوبی نمایش داده نمی شود یا محصولی مانند پنبه که سفید است درج طراحی سفید جذابیتی ربای این کالا به همراه ندارد.

رتبه پیمانکاری آب و ابنیه و تاسیسات دارای 5 درجه میباشد به این صورت که پایین ترین درجه ، درجه 5 و به ترتیب 4 و 3 و 2 و بالاترین درجه آن 1 میباشد. هر شرکت که قصد اخذ گرید دارد ابتدا فقط میتواند رتبه 5 پیمانکاری را دریافت نماید یعنی بدون اخذ رتبه 5 پیمانکاری نمیتوان مستقیما” رتبه 4 پیمانکاری به پایین یعنی 3 و 2 و 1 را دریافت نمود.

رتبه 5 پیمانکاری ساختمان

رتبه 5 ساختمان

فعالیت هایی نظیر ساخت بناهای فی، آجری، چوبی، سنگی، سازه های ساختمانی، اجرای پیاده روها، محوطه های عمومی و… است.

رتبه 5 پیمانکاری راه

رتبه 5 راه

شرکت های پیمانکاری ابنیه یا تاسیسات یا آب جهت اخذ و دریافت پروژه از نهادها و سازمانهای دولتی

رتبه 5 پیمانکاری نفت و گاز

رتبه 5 نفت وگاز ونیرو

مرتبط با شبکه های برقی و تاسیسات برق، تولید نیرو، توزیع نیرو و انتقال آن، فعالیت نیروگاه ها، پستهای توزیع و الکترونیک خاص و عام و …

رتبه 5 پیمانکاری کشاورزی

رتبه 5 کشاورزی

مربوط به شرکت های مهندسی کشاورزی ، محیط زیست ، منابع طبیعی ، عمران آب ، مهندسی کشاورزی گرایش آب و .

رتبه 5 پیمانکاری تاسیسات

رتبه 5 تاسیسات

رتبه بندی مربوط به شرکت های مهندسی مکانیک ،الکترومکانیک، برق ، ارتباطات، ابزار دقیق، شیمی

رتبه 5 پیمانکاری آب

رتبه 5 آب

امور مرتبط با سدها و نیروگاه های آبی، تونل های آب و سازه های هیدرولیکی، شبکه های توزیع آب، تصفیه خانه های بزرگ و .

رتبه بندی چیست؟

رتبه بندی یا گرید یک نوع معیار صلاحیت گذاری برای تضمین کیفیت و کمیت پیمانکاران در ارائه ی خدمات و دفاع از حقوق بهره وران می باشد که توسط معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری اتخاذ می شود.

مراحل اخذ رتبه 5 پیمانکاری

جهت اخذ رتبه 5 پیمانکاران در مرحله اول، پس از ثبت شرکت ، متقاضی باید مدارک لازم در زمینه رشته های مورد تقاضا را داشته باشد

نکته:  دو سوم اعضای هیئت مدیره شرکت حتما باید لیسانس فنی داشته باشند

پس از دارا بودن شرایط فوق مراحل به شرح ذیل میباشد

داشتن یک شرکت سهامی خاص یا مسئولیت محدود

اخذ کد اقتصادی 12 رقمی از سوی سازمان امور مالیاتی کشور

انجام مراحل پیش ثبت نام

مرحله اول

در این مرحله ابتدا باید یک ایمیل بنام شرکت با دامنه ir  ایجاد گردد سپس با مراجعه به سایت https://sajat.mporg.ir در قسمت پیش ثبت نام ایمیل را وارد و یک نام کاربری پیشنهادی وارد نمایید

پس از آن با مراجعه به ایمیل خود رمز عبور را درسایت ساجات وارد نمایید و وارد فرم پیش ثبت نام شوید

در فرم پیش ثبت نام می بایست مشخصات مدیر عامل طبق رومه وارد گردد

نکته: توجه داشته باشید که صفحه اول اساسنامه در فرم پیش ثبت نام با حجم کمتر از 200KB اسکن و الصاق گردد.

پس از ورود اطلاعات و نهایی کردن فرم پیش ثبت نام،آن را پرینت گرفته و همراه با مدارک به سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور ارسال میکنیم

مدارک موردنیاز:

1- فرم پیش ثبت نامه

2- کپی رومه رسمی تاسیس،آخرین هیئت مدیره ،آخرین تغییر آدرس شرکت

3- کپی برگه کد اقتصادی شرکت

4- کپی فیش تلفن از آخرین آدرس شرکت همراه با کد پستی

5- کپی مدارک تحصیلی اعضای شرکت جهت بررسی دوم

پس از ارسال تمامی مدارک فوق به دبیرخانه سازمان مدیریت و برنامه ریزی و اخذ رسید از دبیرخانه طی 14 روز کاری یک شناسه کابری و رمز ورود به آدرس ایمیل شرکت می آید که توسط آن وارد سایت ساجات شده و مراحل ثبت نام را انجام میدهیم

تماس با ما و مشاوره رایگان

مشاوره ما در تمامی زمینه های کاری موسسه ، صد در صد رایگان می باشد و همچنین جهت رفاه حال شما کاربران عزیز ، راه ها متعددی برای ارائه این خدمات قرار داده شده است. شما می توانید هر یک از این گزینه ها را به دلخواه خود انتخاب کنید و یا با مطالعه ادامه مطالب و دیدن فیلم های کوتاه ما ، بیش از پیش به هدف خود نزدیک شوید.

تماس مستقیم

شمارهای تماس : 44038103-021 ، 44038201-021 ، 44036094-021

نظردهی در انتهای صفحه

در انتهای صفحه بخش نظرخواهی قرار داده شده است که می توانید سوالات خود را مطرح کرده و در کمتر از 24 ساعت کاری پاسخ خود را دریافت کنید.

مراجعه حضوری

در قسمت تماس با ما آدرس همراه با نقشه برای شما عزیزان قرار داده شده است.

مدارک مورد نیاز برای اخذ رتبه 5 پیمانکاری و ابنیه

مدارک مورد نیاز برای گرفتن رتبه 5 پیمانکاری در شرکت سهامی خاص : اساسنامه شرکت، اظهارنامه مالیاتی، رومه رسمی تاسیس و در صورت داشتن تغییرات آخرین رومه تغییرات.

مدارک مورد نیاز برای گرفتن رتبه 5 پیمانکاری مدارک مورد نیاز شرکت با مسئولیت محدود : اساسنامه شرکت ، تقاضانامه شرکت ، شرکت نامه، رومه رسمی تاسیس و در صورت داشتن تغییرات آخرین رومه تغییرات شرکت.

مدارک مربوط به محل شرکت که سند مالکیت یا اجاره نامه شرکت طبق رومه رسمی شرکت می باشد.

ارائه کپی شناسنامه و کارت ملی کلیه سهامداران و اعضای هیئت مدیره (ضمنا برای مهندسین ارائه استعلام سابقه بیمه از شرکتهای که برای آنها پرداختی بیمه انجام داده اند به اضافه نامه گواهی کار مربوطه با رشته مورد درخواست از شرکتهایی که نام آنها در لیست سابقه بیمه ارائه شده باشد.

سر برگ رسمی شرکت

دارا بودن مدرک لیسانس مربوطه برای دو سوم اعضا هیئت مدیره یعنی به عنوان مثال چنانچه اعضای هیات مدیره شرکت 3 نفر می باشند حتما باید دو نفر از اعضا دارای مدرک لیسانس باشند که این لیسانس می تواند مرتبط با غیر مرتبط باشد.

شرایط مهندس برای اخذ رتبه 5 پیمانکاری ابنیه و تاسیسات و آب

برای افراد امتیاز آور: مهندسینی که عضو هیئت مدیره باشند، برای اخذ رتبه 5 پیمانکاری باید یکی از شرایط زیر را برای تائید صلاحیت باید داشته باشند

یک مهندس با حداقل مدت  7 سال سابقه بیمه مستند با کار مرتبط در شرکت رتبه دار باشد. لازم به ذکر است که چنانچه سوابق بیمه از شرکتی است که دارای رتبه نمی باشد تنها شرط پذیرش این است که آن شرط پروژه های مرتبط با رشته مورد تقاضا داشته باشد.

دو نفر مهندس با 3 سال سابقه بیمه مستند و مرتبط با کار در شرکت رتبه دار باشد. حسن داشتن دو مهندس با سه سال سابقه بیمه در این است که در این صورت شرکت می تواند در دو رشته ی تحصیلی مهندیس تقاضای رتبه نماید.

در پایان باید بدانید که شرط اخذ رتبه 5 پیمانکاری تنها داشتن افراد امتیاز آور می باشد و داشتن پروژه یا توان مالی و تجهیزات مورد نیاز نمی باشد و این شرایط برای اخذ رتبه های 4 و 3 و 2 و در نهایت 1 می باشد.

اگر نتوانید مراحل اخذ رتبه 5 و رتبه بندی را انجام دهید؟

همانطور که در قسمت اول در فیلم کوتاه مشاهده کردید ، یکی از خدمات تخصصی موسسه ثبت  ، رتبه بندی شرکت ها و خرید و فروش شرکت های رتبه دار در زمان بسیار کوتاه می باشد که نه تنها بسیار به مقرون به صرفه می باشد ، بلکه در بازه زمانی بسیار کوتاه تر و با دردسرهای کمتری انجام خواهد شد.

به طور کلی هر تعاونی وقتی ثبت و تشکیل می شود که حداقل یک سوم سرمایه آن تادیه و در صورتی که به صورت نقدی و جنسی باشد تقویم و تسلیم شده باشد.

برای تشکیل یک شرکت تعاونی می بایست مراحلی را طی نمود که طی نمودن این مراحل مستم وجود عواملی است مانند عضو ، سرمایه ، هیئت موسس و غیره که در ذیل، به ذکر آن ها می پردازیم. قبل از هر چیز، لازم به یادآوری است شما عزیزان می توانید کلیه سوالات خود را راجع به نحوه ی  

تشکیل شرکت های تعاونی

الف ) اقدامات مقدماتی

اولین اقدام برای تشکیل شرکت تعاونی این است که عده ای از علاقه مندان به تشکیل شرکت تعاونی که نباید از 7 نفر کمتر باشند باید یک جمعی را به عنوان موسسین تشکیل دهند که به آن ها هیئت موسس گویند. این هیئت باید با رعایت قوانین و مقررات مربوط به تعاونی ها مدارکی را برای تشکیل و ثبت شرکت آماده و تحویل وزارت تعاون دهند. این هیئت دارای وظایفی است که عبارتند از :

_ تهیه اساسنامه و تکمیل و پیشنهاد آن به اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب ؛

_ دعوت از افراد واجد شرایط، جهت عضویت در تعاونی مربوط ؛

_ تشکیل دادن اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیئت مدیره و اولین بازرس یا بازرسان شرکت طبق اساسنامه مصوب و انجام سایر وظایف مربوط ؛

_ موسسان تعاونی باید با قوانین و مقررات تعاونی ها آشنایی داشته باشند در صورت نیاز باید در کلاس های آموزشی یک روزه که اداره کل تعاون استان دایر می کند ، شرکت کنند.

بنابراین هیئت موسس برای تقاضای موافقت تشکیل شرکت تعاونی پس از تهیه اساسنامه و دعوت افراد واجد الشرایط و تشکیل اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب آن ، اساسنامه را با یک طرحی به عنوان طرح توجیهی یا طرح پیشنهادی تهیه کند که مشتمل بر وم تاسیس شرکت تعاونی باشد. همچنین هیئت موسس باید نماینده تام الاختیاری را طی صورتجلسه برای معرفی به وزارت تعاون تعیین کند سپس به همراه تقاضای موافقت به وزارت تعاون ارائه دهد. وزارت تعاون موافقت خود را با تشکیل یا عدم تشکیل شرکت تعاونی اعلام می دارد و چنانچه موافقت خود را برای تشکیل شرکت اعلام دارد مراحل بعدی باید صورت گیرد.

ب) اقدامات پس از موافقت تشکیل شرکت

وزارت تعاون پس از دریافت درخواست هیئت موسس و مدارک لازم ، آن ها را بررسی می نماید و در صورت پذیرفته شدن درخواست موافقتنامه تشکیل شرکت تعاونی را صادر می نماید و نمونه اساسنامه و فرم های مورد نیاز را در اختیار نماینده هیئت موسس قرار می دهد که پس از دریافت آن باید اقدامات ذیل را انجام دهد :

1. اخذ مجوز فعالیت شرکت تعاونی

2. تدوین اساسنامه به جهت تصویب اعضاء

3. افتتاح حساب بانکی

4. دعوت از افراد واجد الشرایط مندرج در اساسنامه ( شرایط عمومی و اختصاصی )

5. تطبیق شرایط داوطلبان با اساسنامه

6. دعوت از کارشناسان رسمی دادگستری برای ارزیابی آورده های غیرنقدی

7. انتشار آگهی دعوت اولین مجمع عمومی عادی

8. قبول درخواست داوطلبان نامزدی عضویت در هیئت موسس و سمت بازرس

9. ارسال یک نسخه از آگهی دعوت به وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی

10. درخواست عضو ناظر برای حضور در جلسه اولین مجمع عمومی عادی

11. تهیه و تنظیم فرم های درخواست عضویت و تعهد به رعایت قوانین و مقررات مربوطه و اساسنامه.

12. تهیه اوراق خرید سهام.

ج) اقدامات در برگزاری اولین مجمع عمومی عادی

1. تهیه دعوت نامه یا آگهی دعوت مجمع عمومی عادی

2. انتشار دعوت نامه از طریق درج یکی از رومه های کثیرالانتشار یا محلی

3. برگزاری مجمع عمومی عادی

4. اعلام گزارش هیئت موسس

5. بررسی تصویب اساسنامه شرکت تعاونی

6. انتخاب اولین هیئت موسس و اولین بازرس یا بازرسان شرکت تعاونی

7. ختم وظایف هیئت موسس

8. تنظیم صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی

9. ارسال صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی به اداره کار ، تعاون و رفاه اجتماعی جهت ارسال به اداره ثبت شرکت ها

ارکان شرکت تعاونی

ارکان شرکت تعاونی یعنی ارکانی که در پیشبرد فعالیت ها و اهداف شرکت های تعاونی در کنار یکدیگر قرار می گیرند و موجب می گردد که شرکت تعاونی به نحو مطلوب تصمیم گیری ، اداره و نظارت گردد. مطابق ماده 29 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ، ارکان شرکت تعاونی به سه مورد تقسیم شده است :

1. مجمع عمومی

2. هیئت مدیره

3. بازرس یا بازرسان

مقالاتمقالاتثبت شرکت های خارجی در ایران

شرکت هایی که در ایران تشکیل بشوند و مرکز اصلی آن ها در ایران باشد ،ایرانی و سایر شرکت ها خارجی هستند. به موجب ماده 3 قانون ثبت شرکت ها ، برای آنکه شخصیت حقوقی شرکت خارجی در ایران شناخته شود و شرکت خارجی بتواند در ایران مبادرت به امور تجاری کند، باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده ، در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد.عدم هر یک از دو ملاک فوق موجب می شود که از دید قانون ایران ، شرکت خارجی موجودیت نداشته باشد.

حال این سوال مطرح می شود که ثبت شرکت خارجی در ایران مجاز است یا خیر ؟

چنین پرسشی از این لحاظ مطرح می شود که اصل 81 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مقرر می کند : دادن امتیاز تشکیل شرکت ها و موسسات در امور تجاری و صنعتی و کشاورزی و معادن و خدمات به خارجیان مطلقاَ ممنوع است. آیا این اصل به این معناست که شرکت های خارجی را به این دلیل که ثبتشان ممنوع است، نمی توان در ایران به رسمیت شناخت ؟ شورای نگهبان در تفسیری که از این اصل کرده گفته است : شرکت های خارجی که با دستگاه های دولتی ایران ، قرارداد قانونی منعقد نموده اند می توانند جهت انجام امور قانونی و فعالیت های خود در حدود قرارداد منعقده و طبق ماده 3 قانون ثبت شرکت ها به ثبت شعب خود در ایران مبادرت نمایند و این امر با اصل 81 قانون اساسی مغایرتی ندارد. بنابراین، فعالیت شرکت های خارجی در ایران هنگامی قانونی است که شخصیت آن ها در ایران شناسایی شود و این شناسایی فقط با ثبت آن ها ممکن می شود.

انعقاد قرارداد توسط شرکت های خارجی با موسسات ایرانی مجوز ثبت و در نتیجه ، تشکیل شرکت های خارجی در ایران نیست ؛ اما ممنوعیت ثبت شرکت خارجی فقط در صورتی صادق است که شرکت خارجی بخواهد در ایران به فعالیت مربوط به امور تجاری، صنعتی، کشاورزی، معادن . خدمات بپردازد ، والا خارج از قیود مندرج در اصل 81 قانون اساسی، تشکیل شرکت خارجی از طریق ثبت آن بلامانع است.

ضوابط ثبت شرکت خارجی در ایران

درخواست ثبت باید در تهران و نزد اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی به عمل آید. شرکتی که درخواست ثبت می کند، باید در نزد مرجع ثبت شرکت ها ثابت کند که در کشور خود قانونی است. این امر با ارائه مدارکی از مراجع ذی صلاح کشور مربوط که توسط مقامات کنسولی ایران در آن کشور تصدیق شده باشد، احراز می شود.

جهت ثبت شرکت های خارجی، ماده ی 5 نظامنامه ی اجرای قانون ثبت شرکت ها مصوب 1310تقدیم اسناد زیر را ضروری تلقی کرده است:

1- اظهارنامه ی ثبت

2- یک نسخه مصدق از اساسنامه ی شرکت

3- یک نسخه مصدق از اختیارنامه ی نماینده عمده شرکت در ایران و در صورتی که شرکت چند نماینده مستقل در ایران داشته باشد،یک نسخه مصدق از اختیارنامه هر یک از آن ها

4- داشتن مجوز از وزارتخانه یا سازمان دولتی و یا یک نهاد انقلابی و یا موافقت یکی از وزارتخانه های جمهوری اسلامی ایران چنانچه شرکت خارجی باشد که شرایط عملیات آن به موجب امتیامه صحیح منظمی مقرر گردیده علاوه بر اسناد فوق باید موارد امتیاز نامه با تصدیق وزارت امور خارجه مشعر بر صحت آن امتیامه نیز تسلیم شده باشد کلیه اوراق مزبور باید به فارسی تهیه شده و یا یک نسخه ترجمه مصدق از آن به فارسی ضمیمه شود.

پس از تقدیم اسناد فوق به اداره ی ثبت شرکت ها، کارشناس ثبت شرکت، اظهارنامه شرکت مزبور را رسیدگی می کند.طبق ماده 6 نظامنامه ی مذکور،اظهارنامه موضوع بند 1 ماده 5 باید به فارسی نوشته شده،دارای نکات زیر باشد:

1- نام کامل شرکت

2- نوع شرکت از سهامی و ضمانتی-تضامنی-و مختلط و غیره

3- مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن

4- تابعیت شرکت

5- مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا

6- آخرین بیلان شرکت،مشروط بر اینکه قوانین جاریه و یا عرف تجاری مملکت اصلی شرکت و یا اساسنامه ی خود شرکت،انتشار بیلان شرکت را مقرر کرده باشد.

7- در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیتدار،شرکت تقاضا کننده،مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است.

8- شرکت به چه نوع امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند.

9- شعب آن در کدام یک از نقاط ایران موجود است.

10- نماینده عمده شرکت در ایران کیست و اگر شرکت چند نماینده مستقل دارد،نمایندگان مستقل شرکت در ایران چه اشخاصی هستند.

11- اسم و آدرس صحیح شخص یا اشخاصی که مقیم در ایران بوده و برای دریافت کلیه ابلاغات مربوطه به شرکت صلاحیت دارند.

12- تعهد به اینکه همه ساله یک نسخه از آخرین بیلان شرکت را در صورتی که بیلان مزبور مطابق فقره ششم این ماده انتشار باشد،به دایره ثبت شرکت ها بدهد.

هرگاه ثبت شعبه شرکت خارجی مد نظر باشد، ماده 8 نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکت ها،ارائه مدارک ذیل را ضروری دانسته است:

1- اظهارنامه ثبت به فارسی

2- سواد مصدق سند ثبت خود شرکت در ایران

3- سواد مصدق از اختیارنامه نماینده که مدیر شعبه است.

چنانچه تقاضای ثبت شعبه در ضمن تقاضای ثبت خود شرکت به عمل آید،تقدیم سواد مصدق سند ثبت خود شرکت لازم نخواهد بود.

به موجب ماده 18 نظامنامه مذکور،”پس از ثبت شرکت و هر یک از شعب آن، اداره ثبت اسناد باید تصدیقی مشعر بر ثبت شرکت یا شعبه آن به تقاضا کننده بدهد.تصدیق مزبور باید حاوی مراتب ذیل باشد:

1- نام کامل شرکت

2- نوع شرکت از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره

3- مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن

4- تابعیت شرکت

5- مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا

6- در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیتدار شرکت تقاضا کننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است.

7- شرکت به چه نوع  امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند.

8- تاریخ ثبت

9- امضای مدیر کل ثبت اسناد مملکتی

هرگاه تصدیق، راجع به ثبت شعبه باشد،علاوه بر موارد فوق،در تصدیقنامه باید محل شعبه نیز قید شود.

لازم به توضیح است به موجب ماده 21 نظامنامه، مراتب مذکور در ماده فوق باید در یکی از رومه های محلی منتشر شود که شعبه شرکت در آن جا دایر بوده و یا تاسیس می شود.

حقوق شرکت های خارجی در ایران

هر گاه شخصیت حقوقی شرکتی در ایران شناخته شد، شرکت در همان شرایطی قرار خواهد گرفت که یک شخص حقیقی خارجی در ایران داراست. به عبارت دیگر، چنین شرکتی از کلیه حقوقی که برای خارجیان در نظر گرفته شده برخوردار شده، کلیه تعهدات آن ها را نیز خواهد داشت؛ با این توضیح که شرکت خارجی، اولاَ نمی تواند در ایران بیش از حقوقی را بهره مند شود که خاص اشخاص حقیقی است ، مانند حقوق خانوادگی و امثال آن . از طرفی ، قوانین خاص ممکن است برای شرکت تمهیداتی معین کرده باشند که اشخاص خارجی بیگانه مشمول آن نمی شوند؛ مانند ماده 107 قانون مالیات های مستقیم ( مصوب 1380) که برای اشخاص حقوقی خارجی که در ایران فعالیت می کنند، مقررات ویژه مالیاتی معین کرده است.

در انتها شایان ذکر است “شرکت های سهامی خاص”  و ” با مسئولیت محدود” ، جزء متداول ترین انوع شرکت هایی هستند که توسط اتباع خارجی در ایران به ثبت می رسند.

شرکت مختلط سهامی، شرکتی است که تحت اسم مخصوصی، بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود. شرکای سهامی کسانی هستند که سرمایه آن ها به صورت سهام متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آن ها تا میزان سرمایه ای است که در شرکت دارند. شریک ضامن کسی است که سرمایه او به صورت سهام درنیامده و مسئول کلیه بدهی هایی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. در صورت تعدد شریک ضامن ، مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران شرکت و روابط آن ها با یکدیگر تابع مقررات شرکت تضامنی خواهد بود.

مدیریت شرکت مختلط سهامی، مخصوص به شریک یا شرکای ضامن است که می توانند خود ، مدیریت را بر عهده بگیرند و یا شخص یا اشخاص دیگری به عنوان مدیر شرکت تعیین کنند. در هر یک از شرکت های مختلط سهامی، هیئت نظار وجود دارد. اعضای هیئت باید از شرکا باشند و انتخاب آن ها با مجمع عمومی شرکاست. ترتیب انتخاب هیئت نظار و مدت آن در اساسنامه تعیین می شود و در هر حال اولین هیئت نظار برای یک سال انتخاب خواهد شد.

اعضای هیئت نظار دفاتر و صندوق و کلیه اسناد شرکت را بررسی و همه ساله گزارشی به مجمع عمومی تسلیم می کنند. هیئت نظار می تواند شرکای شرکت را برای تشکیل مجمع عمومی دعوت کند.

به موجب ماده ی 176 قانون تجارت ، برای تشکیل شرکت لازم است که:

1- اساسنامه و یا شرکتنامه حاوی امور اساسی شرکت تهیه شود.

2- پرداخت ثلث سرمایه ی نقدی و تعهد دو ثلث بقیه اعلام گردد.

3- سهم الشرکه ی غیر نقدی ارزیابی و تحویل شرکت شود.

4- در تنظیم سهام یا قطعات قیمت حداقل با توجه به سرمایه ی شرکت تعیین گردد.

یعنی اگر سرمایه کمتر و یا معادل دویست هزار ریال بود حداقل پنجاه ریال و اگر بیشتر از این مبلغ بود یکصد ریال.

5- تهیه ی رسید سرمایه بنحوی که هست و اعلام آن با تصریح به اینکه سرمایه د ر تحویل شرکت است.

6- تعیین اسامی و مشخصات شرکاء سهامی با مقدار سهام آن ها و شریک یا شرکاء ضامن با میزان سهم الشرکه

مشخصات عمومی شرکت  مختلط سهامی ( نام شرکت ، حداقل شرکا ، سرمایه ، هیات مدیره و ساختار مدیریتی شرکت )

نام شرکت مختلط سهامی

در این شرکت در اسم شرکت باید عبارت مختلط سهامی ذکر گردد تا علاقه مندان به معامله با این شرکت بدانند با چه اشخاصی و تحت چه مقرراتی مایل به معامله می باشند . همچنین باید لااقل نام یکی از شرکاء ضامن قید گردد تا طرف معامله با شرکت بداند به چه کسی باید برای طلب خود رجوع کند .

وفق ماده 163 ، در نام شرکت مختلط سهامی دو شرط باید رعایت شود :

1. در اسم شرکت باید عبارت ” شرکت مختلط” ذکر شود.

2. در اسم شرکت باید لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود.

حداقل تعداد سهامداران

حداقل دو نفر و حداکثر بدون محدودیت می باشد.

حداقل سرمایه مختلط سهامی

اولین مجمع عمومی طبق ماده 41 قانون باید تشکیل و بدواَ اظهار موسسین را ، راجع به فروش سهام و تادیه اقلاَ ثلث قیمت سهام نقدی و تعهد بقیه و سایر مواردی که ذکر شده رسیدگی و اظهاریه ای که به اداره ثبت داده می شود تصویب و اگر سهام غیرنقدی باشد، آن چه در ازاء قیمت آن ها داده می شود تقویم و مراقبت رد پرداخت نماید.

حداقل تعداد مدیران و بازرسین

شرکت های مختلط سهامی دارای هیات مدیره نمی باشند بلکه دارای هیات نظار یا بازرسان لااقل مرکب از سه نفر از شرکاء می باشند.

ساختار مدیریتی شرکت

مجمع عمومی + هیات نظار یا بازرسان

دوره انتخاب مدیران

اولین هیئت نظار فقط برای یک سال انتخاب خواهد شد پس مدت ماموریت هیئت نظار بسته به مندرجات اساسنامه است ولی اولین دفعه باید برای مدت یک سال که در حقیقت آزمایش عمل آن ها است انتخاب شوند.

مسئولیت شرکا در شرکت مختلط سهامی

«شرکای ضامن : نامحدود. شرکای سهامی: به میزان مبلغ اسمی هر شریک »

سوالات خود را از ما بپرسید.

• قاره اروپا

قاره اروپا در نیمکره شمالی زمین قرار دارد و پس از قاره اقیانوسیه، دومین قاره کوچک جهان است.قاره اروپا با قاره آسیا در یک پهنه خشکی قرار گرفته اند و با یکدیگر خشکی بزرگ اوراسیا را تشکیل می دهند.مرز طبیعی میان اروپا و آسیا را کوه های اورال تشکیل می دهند.

مساحت اروپا حدود 10 میلیون کیلومتر مربع است و بیش از 730 میلیون نفر جمعیت دارد که یازده درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهند.با وجود مساحت نسبتا کم خود اروپا پس از آسیا دومین قاره جهان از نظر تراکم جمعیت است. اروپا که به دلیل قرار گرفتن در منطقه معتدل شمالی به قاره سبز معروف است، بین آب های دریای خزر و دریای سیاه در جنوب شرقی مدیترانه در جنوب اقیانوس اطلس در غرب و دریای آدرباتیک در شمال قرار دارد.اروپا همچنین جزایر بسیاری دارد که از جزایر بزرگ آن می توان به جزایر بریتانیا و ایسلند اشاره کرد. شماری از شهرهای مهم و تاریخی جهان از جمله لندن، رم، مسکو، آتن، پاریس، و برلین در اروپا قرار گرفته اند.

اغلب دانشمندان و مخترعان و نویسندگان جهان اروپایی بوده و هستند.مردم اروپا زیاد کار می کنند و به این وسیله توانسته اند فقر و گرسنگی را در قاره خود تا حد زیادی نابود کنند. از این رو، اروپایی ها از ثروتمند ترین مردم جهان هستند.اروپا بخش تولیدی پر هیجانی دارد، بسیاری از تولیدات بزرگ صنعتی دنیا در اروپا صورت می گیرد.برخی از بزرگترین تولیدکنندگان جهان اروپاییان هستند.خودروهایی مانند پژو، رنو، بی ام و، ولوو، بنز و فولکس نخستین بار در کشورهای اروپایی ساخته شده اند و همچنین نخستین کسانی که در آسمان پرواز کردند، اروپایی بودند.

• کشاورزی و صنعت ماهیگیری

بخش کشاورزی در اروپا، بسیار گسترش یافته است.بخش کشاورزی در اروپا توسط ت های کشاورزی مشترکین حمایت می شود.کشاورزی تقریباَ در همه جای اروپا رایج است وبا استفاده از ماشین آلات مدرن و شیوه های علمی صورت می گیرد.در جنوب اروپا، آب و هوای مدیترانه ای سبب شده است که در این منطقه محصولات ویژه ای چون زیتون، مرکبات و انگور به عمل آید. در آنجا دامداری و دامپروری نیز با شیوه های علمی انجام می شود و میزان تولید محصولات گوشتی و لبنی زیاد است.بسیاری از فرآورده های گوشتی و لبنی کشورهایی چون هلند، و دانمارک به خارج از اروپا صادر می شود.

صنعت ماهیگیری نیز به سبب دسترسی به دریاها و اقیانوس اطلس در اروپا رونق دارد و نروژ از کشورهایی است که در این صنعت فعالیت چشمگیر دارد.قاره اروپا به دلیل داشتن مراکز فرهنگی و تاریخی فراوان نظیر موزه ها، کلیساها و دانشگاه ها مورد توجه گردشگران است.جاذبه های طبیعی سواحل آفتابی طولانی در مدیترانه، ورزشگاه های زمستانی در کوه های آلپ و بالاخره داشتن مراکز خرید و فروشگاه های بزرگ، پیوسته مورد بازدید جهان گردان سراسر دنیا قرار می گیرد.اسپانیا، ایتالیا، فرانسه از جمله کشورهایی هستند که از طریق ورود جهانگردان درآمدهای بسیار زیادی کسب می کنند.

• سرمایه گذاری و بانکداری

اروپا بخش مالی پیشرفته بسیار خوبی دارد.بسیاری از شهرهای اروپایی واحد پول رایجشان یورو است. این امر باعث شده است که خانه داران و شرکت ها بتوانند به راحتی در کمپانی ها سرمایه گذاری کنند و بتوانند بدون هیچ ممانعتی در بانک های دیگر کشورهای اروپایی پول واریز کنند.بانک های اروپایی جزء سودآورترین و بزرگترین بانک های جهان هستند.قاره اروپا دارای منابع زیرزمینی از قبیل معادن زغال سنگ و نفت است.

امروزه اروپا با استفاده از علم و فناوری جدید توانسته است از بزرگترین مناطق صنعتی جهان باشد.کالاهای صنعتی کشورهایی چون آلمان، انگلستان و فرانسه به سراسر جهان صادر می شود.

• ثبت شرکت در اروپا

کلیه افراد حقیقی یا حقوقی که تمایل به حضور در بازار بین المللی در کشورهای اروپایی را دارند می توانند نسبت به ثبت شرکت اقدام نمایند وبه طور رسمی صاحب شرکت در اروپا گردند.

• مهم ترین شکل های قانونی فعالیت اقتصادی در اروپا عبارتند از:

تاسیس شرکت با مسئولیت محدود :

ثبت یک شرکت با مسئولیت محدود ساده ترین و بهترین نوع حضور در بازار اقتصادی اروپا می باشد.تاسیس و به ثبت رساندن شرکت با مسئولیت محدود را می توان با یک شخص یا بیشتر تأسیس نمود.حداقل سرمایه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود مبلغ 25000 یورو می باشد.

مدارک لازم برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود در اروپا :

الف) مدارک مربوط به شرکت مادر در ایران

ب) مدارک مربوط به شخص متقاضی ثبت شرکت مستقل

ج) مدارک مربوط به شعبه در کشورهای اروپایی می باشد.مانند مجوز فعالیت صنفی.

” در ضمن هزینه های تأسیس و ثبت شرکت نیز باید پرداخت شوند.”

• تاسیس شعبه :

اشخاص ایرانی می توانند نسبت به تاسیس و ثبت شعبه اعم از مستقل و وابسته اقدام نمایند.تمام شرکت های تجاری با شخصیت حقوقی مستقل از نظر قانون کشورهای اروپایی تاجر کامل بوده و مجاز به تاسیس شعبه می باشند.شعبه می تواند به شکل شعبه مستقل و شعبه به صورت وابسته باشد.

• دفتر نمایندگی :

تأسیس دفتر نمایندگی در اروپا ممکن است به شکل دفتر باشد.این دفتر ممکن است از طرف خود شرکت مادر اداره شود و از این لحاظ از هر جهت وابسته به شرکت مادر است و یا ممکن است که این دفتر نمایندگی از طرف یک نماینده تجاری با داشتن وکالت اداره شود.در هر صورت دفتر نمایندگی حق فعالیت مستقل مانند عقد قرارداد به نام خود نداشته و فقط می تواند فعالیت تجاری محدودی داشته باشد.مانند خدمات پس از فروش یا بازاریابی.

• مزایای ثبت شرکت در اروپا :

امکان درخواست پاسپورت اروپایی و دریافت حق شهروندی پس از اخذ اقامت دائم

دسترسی به تمام نواحی اروپایی برای مسافرت ، تجارت و اقامت طولانی مدت

استفاده از برندهای تجاری اروپائی

امکان اخذ آسان ویزای کشورهای اروپایی

زندگی و اقامت در یکی از بهترین کشورهای اروپا

نیروی کار حرفه ای

ت های نوآوری و تغییر در پیشرفت این کشور

اقتصاد پایدار کشورهای اروپایی

امکان درخواست اقامت دائم پس از 3سال

قوانین تجاری و گمرکی آزاد در داخل اتحادیه اروپا

افتتاح حساب شرکتی و شخصی

مالکیت 100درصدی

زیرساخت های پیشرفته کشورهای اروپا

بهره مندی از مزایای مالیاتی

پیشرو نیروی مالی

قارچ، میوه ای از تیره ی رویندگان قارچی است؛ مشابه سیبی بر یک درخت. بیشتر قارچ ها، به دلیل تشکیل کولونی به جذب مواد مغذی از چوب، برگ های فرو افتاده و ترکیبات موجود در خاک و غیره، قابل مشاهده نیستند.به عنوان یک مجموعه، قارچ ها می توانند بر سطح هر منبعی که دارای کربن باشد، به شکل لایه ای رشد کنند. یک گیاه قارچی از تارهای شاخه شاخه و لوله ای شکل متعددی تشکیل شده است که Hyphae نام دارند.

پرورش قارچ خوراکی امروزه اهمیت زیادی کسب کرده و پیشرفت قابل توجهی نموده است.نظر بسیاری از دانشمندان و محققین به این گیاه شگفت انگیز، که فقط بقایای گیاهی کم ارزش از نظر اقتصادی مثل کاه، گندم، کاه جو، کاه برنج و امثالهم پرورش می یابد جلب شده است.

قارچ، اگر چه از مواد زائد گیاهی تغذیه می کند.کیفیت غذایی قابل توجهی دارد: سرشار از پروتئین و در عین حال بسیار خوش طعم است.به علاوه دوره کشت آن بسیار کوتاه است و در سال چندین بار می توان به کشت آن مبادرت نمود.

از سال 1970، شناخت علمی و عملی بشر از قارچ و نحوه پرورش آن پیشرفت چشمگیری کرده است؛ بازده تولید قارچ های اهلی شده روز به روز افزایش می یابد و به علاوه انواع جدید قارچ های جدید اهلی شده پرورش می یابد.قارچ را می توان در سطح کوچک، در منزل، به منظور مصرف در خانواده، و در سطح بزرگ تر جمعیت ارائه به بازار و تامین درآمد تولید کرد.

• آشنایی با تقسیم بندی قارچ :

قارچ ها به سه گروه تقسیم می شوند:

1- قارچ های خوراکی: قارچ های خوراکی موجوداتی پست و شگفت انگیزند فاقد کلروفیل بوده لذا نمی توان آن ها را در ردیف گیاهان قرار داد از طرفی هیچ گونه شباهت ساختاری نیز با حیوانات ندارند قارچ های خوراکی عمدتا ساپروفیت (گندروی) بوده که غذای خود را از تجزیه مواد گیاهی دست نخورده_کاه یا چوب _( تجزیه کننده اولیه) به دست می آورند مثل قارچ صدفی و یا تجزیه مواد گیاهی نیمه تجزیه شده (کمپوست) غذای خود را به دست می آورند ( تجزیه کننده ثانویه) مثل انواع دکمه ای

2- قارچ های دارویی : استفاده از قارچ ها به عنوان دارو از زمان های دور مرسوم بوده به طوری که آزتکها( آزتکها یه تمدن آمریکای مرکزی را در مکزیک مرکزی شامل می شدند که دارای اسطوره بسیار غنی بودند)از قارچ به عنوان مواد توهم زا در فالگیری و مراسم مذهبی استفاده می کردند. یکی از مهم ترین آنتی بیوتیک ها که امروزه در مبارزه با بیماری های عفونی کاربرد دارد پنی سیلین می باشد.

3- قارچ های سمی: برخی از انواع قارچ ها مانند قارچ مرکب، قارچ مورال، اگر با الکل استفاده شود سمی و کشنده هستند ولی به تنهایی هیچ عوارض و اثر سوئی ندارند.

درادامه مطلب موارد ذیل را در رابطه با ثبت برند قارچ مورد بررسی قرار می دهیم :

_تعریف برند

_مزایای ثبت برند

_مدارک لازم جهت ثبت برند قارچ

• برند :

نام تجاری یا برند عبارت است از:طراحی منحصر به فرد، نشانه، نماد، کلمه یا ترکیبی از این موارد که تصویری را در ذهن تداعی می کند، که معرف محصولی است و آن را از رقبایش متمایز می کند. در طول زمان، این تصویر با سطح مشخصی از کیفیت، اطمینان و رضایت در ذهن مشتریان توام و ترکیب می شود.

• ثبت یک برند چه مزایایی می تواند برای متقاضی خود داشته باشد؟

به شرکت ها این قدرت را می دهد که محصولات شان را از یکدیگر متمایز کنند.

جزئی مهم در موافقت نامه های اعطای نمایندگی می باشد.

ایجاد شهرت و وجهه برای شرکت و محصول و خدمات شما

امکان دارد که برند شما دارایی ارزشمند کسب و کار شود

ضمانت می دهد که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تمییز دهند.

شرکت ها را تشویق می کند در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری نمایند.

اجازه استفاده از آن ها به اشخاص دیگر داده می شود و منبع مستقیم درآمد از محل حق امتیازها می باشند.

امکان دارد برند شما برای دریافت وام به شما کمک کند.

• مدارک لازم جهت تقاضای ثبت برند قارچ :

1. تکمیل دو نسخه اظهارنامه علامت

2. مدارک مثبت هویت متقاضی :

اشخاص حقیقی : ( فتوکپی شناسنامه وتصویر کارت ملی )

اشخاص حقوقی : (آخرین رومه رسمی دلیل مدیریت تصویر شناسنامه وکارت ملی صاحبان امضاء)

3. مدارک نماینده قانونی :

در صورتی که تقاضاء توسط نماینده قانونی (وکیل، دارنده یا دارندگان حق امضاء برای اشخاص حقوقی و…) به عمل آید مدارک ضمیمه گردد.

4. نمومه گرافیکی : ( کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر 10×10 سانتی متر)

5. در صورت سه بعدی بودن :

ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه ودر مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.

6. ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط :

به عنوان مثال جواز اعلامیه تأسیس از صنایع یا پروانه بهره برداری صنایع یا پروانه ساخت وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی یا پروانه کسب و…

7. استفاده از حق تقدم :

درصورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.

8. نسخه ای از ظوابط وشرایط استفاده از علامت جمعی وتأییدیه مقام صلاحیت دار

9. رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی

الف) هزینه اظهارنامه اشخاص حقیقی مبلغ 200,000 ریال برای اشخاص حقوقی 400,000 ریال به حساب سیبا شماره 2171329015001 بانک ملی بنام تمرکز وجوه درآمد خدمات ثبتی اداره کل مالکیت صنعتی (قابل پرداخت در کلیه شعب بانک ملی سراسر کشور) را ضمیمه نماید.

ب) معادل ارزی کلیه هزینه ها و تعرفه ای ثبتی علامت بر مبنای فرانک سوئیس می بایست به شماره حساب ارزی 740001 نزد بانک ملی- شعبه عباس آبادغربی (803) به نام خدمات ثبتی اداره کل مالکیت صنعتی واریزگردد.

سوالات خود را از ما بپرسید.

 علامت تجاری یا اصطلاحاَ برند ، هر نشانی است که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد. هر محصول برای اینکه بتواند راحت تر به فروش برسد و مشتریان بیشتری را جذب خود نماید، باید دارای علامت تجاری باشد. در واقع، علامت تجاری یک ابزار بازاریابی است که می تواند اگر با دقت و توجه برگزیده شود جذابیت آن را در افکار عمومی افزایش دهد .

در نظام حقوقی ایران طبق بند الف ماده 30 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری ، هر گونه نشانی که قابل روئت باشد به عنوان علائم تجاری پذیرفته شده است و هر نوع شکل و علامتی ممکن است علامت تجاری صنعتی یا خدماتی باشد. بنابراین، نقش ، تصویر ، رقم ، حروف ، عبارات ، کلمه، مهر ، لفاف ، نام فانتزی ، هر گونه رنگ ، کلمات قصار ، کلمات موزون ، شعر و ترانه تاجر یا تولیدکننده یا طراح لباس مردانه یا نه و امثال آن ، می تواند علامت تجاری باشد که از این جهت ، هر نشان قابل روئت ، اشکال و انواع علائم مادی را در برمی گیرد . اما همان طور که می دانیم ، علائم صوتی در نظام حقوقی ایران چون روئت نمی شوند، به عنوان علائم تجاری، صنعتی یا خدماتی ، قابل ثبت کردن نیست. بنابراین اگر شخصی در ایران خواستار ثبت علائم صوتی یا بویایی و . گردد، پذیرفته نخواهد شد.

اما سوال این است که آیا می توان برای ثبت برند از واژگان خارجی و غیر ایرانی استفاده کرد ؟

در دوران کنونی، نفوذ زبان های بیگانه ، علی الخصوص انگلیسی، در اکثر زبان ها دیده می شود. این نفوذ، در بعضی بخش ها بویژه رایانه ، حمل و نقل هوایی، پزشکی و غیره بیشتر به چشم می خورد. علاوه بر این ، پدیده " جهانی شدن " تجارت ، بعضی از شرکت ها را به سوی انتخاب علائمی که " قابل درک " در بیشتر کشورها باشد، هدایت می کند. در این رابطه غالباَ واژگانی را به کار می برند که طنین کلمات انگلیسی داشته باشد.

امروزه در مرکز ثبت علائم اتحادیه اروپا، اکثر علائم ثبت شده، دربرگیرنده یک یا چند واژه انگلیسی می باشند.

در ایران به علت مجاز نبودن به کارگیری از واژگان اروپایی بعضی از موسسات از واژه های ایرانی که آهنگ انگلیسی داشته باشند استفاده می کنند ، مانند موسسه ای که برای عرضه محصولات خود از واژه آویشن بهره می گیرد و یا از ترکیب کلماتی بهره می گیرند که مانع قانونی نداشته باشد و در خارج از مرزها و با نگارش لاتین ، کلمه مرکب نامی بیگانه نباشد، مانند علامت " نیک کالا " که در آسیای مرکزی و اروپا به تلفظ نیکلای نزدیک بوده، با سهولت بیشتری جای خود را در بازار باز می کند.

حائز اهمیت است، به کارگیری از از واژگان غربی، علی الخصوص انگلیسی این خطر را نیز دارد که اگر موسسات ذی ربط مایل به گسترش حمایت از علامت خود در خارج از مرزها باشند ممکن است در خارج، بویژه کشورهای انگلیسی زبان، چنین علائمی به دلایل مختلف چون " کافی نبودن وجه تمایز بخشی " ثبت نشوند.

چند نکته قابل توجه راجع به اسم برند :

 - اگر علامتی، عین یا به طرز گمراه کننده ای شبیه یا ترجمه یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به موسسه دیگری در ایران معروف است ، قابل ثبت نیست.

- استفاده از حروف لاتین در نام برند، بشرطی مجاز است که اندازه آن ها از اندازه حروف فارسی کوچکتر باشد.

- جهت ثبت برند لاتین چه کلمه مورد نظر فارسی بوده و با فونت لاتین نوشته شود و یا اینکه خود کلمه ریشه لاتین داشته باشد ، نیاز به کارت بازرگانی است و در این زمینه، تفاوتی در وجود کارت بازرگانی نیست.

- ثبت برند لاتین از نظر سوابق ثبتی و تشابه ها با برند های ثبت مادرید نیز بررسی می گردد.

- ممکن است در علائم تجاری تصویری، نوشته ، حروف یا اعداد با هم مورد استفاده قرار گیرند که در این صورت چنین علائمی را علائم مرکب گویند مثل آرم یا علامت تجاری هواپیمایی ایران ایر که دارای یک طرح خیالی سیمرغ و نوشته لاتین ایران ایر و مشخصات دیگر است .

از همراهیتان سپاسگزاریم.

مطالب خواندنی زیر را از دست ندهید :

- انتخاب نام برتر برای ثبت علامت تجاری / برند

- انتخاب زیباترین نام برای برند

شرکت تجاری که دارای شخصیت مستقل از شرکاء می باشد، در موقع تاسیس باید به اداره ثبت اعلام گردد تا در دفاتر ثبت شرکت ها ثبت گردد و تاسیس شرکت به اطلاع عموم برسد. تقاضای ثبت شرکت باید توسط موسسان و مدیران شرکت به عمل آید.

اداره ثبت پس از طی مراحل ثبت و انتشار آگهی مربوطه ، یک نسخه از تقاضانامه را با منضمات ضبط نموده در دفاتر شرکت ثبت می کند و باید نسخه ثانی تقاضانامه را با قید تاریخ و نمره ثبت امضاء و به مهر اداره ور کرده و به تقاضا کننده بدهد و این سند ثبت شرکت خواهد بود.

اینک سوال این است : آیا می توان چند شرکت را هم زمان به ثبت رساند ؟ در این مقاله، محدودیت های قانونی این موضوع را مورد بررسی قرار می دهیم .

• هیچ کس نمی تواند در یک زمان مدیرعامل بیش از یک شرکت باشد .

مدیرعامل ، مدیر شرکت در برابر اشخاص ثالث می باشد و شرکت با امضای او می تواند با ثالث قرارداد منعقد کند.

به موجب ماده 124 لایحه قانون تجارت ، هیات مدیره اقلاَ یک نفر را به عنوان مدیر عامل انتخاب می کند و تعداد مدیرعامل می تواند بیش از یک نفر باشد.

مدیرعامل هم می تواند از میان اعضای هیات مدیره و هم خارج از اعضای هیات مدیره انتخاب شود. در خصوص امکان تعدد مدیریت اشخاص در شرکت سهامی باید توجه داشت که :

1- مدیرعامل می تواند عضو هیات مدیره، حتی رئیس یا نایب رئیس شرکت دیگر باشد ؛ اما نمی تواند هم زمان مدیرعامل دو شرکت باشد .

2- هیچ فردی نمی تواند اصالتاَ یا به عنوان نمایندگی از شخص حقوقی، هم زمان در بیش از یک شرکت که تمام یا یخشی از سرمایه آن متعلق به دولت یا نهادها یا موسسات عمومی غیردولتی است ، به سمت مدیرعامل یا عضو هیات مدیره انتخاب شود. متخلف علاوه بر استرداد وجوه دریافتی به شرکت ، به پرداخت جزای نقدی معادل وجوه مذکور محکوم می شود.

3- اعضای هیات مدیره شرکت سهامی من جمله رئیس و ناب رئیس می توانند عضو هیات مدیره، حتی رئیس یا نایب رئیس یا مدیرعامل شرکت دیگر باشند.

4- اصولاَ شخص نمی تواند همزمان رئیس هیات مدیره و مدیرعامل یک شرکت باشد مگر با تصویب سه چهارم آرای حاضر در مجمع عمومی عادی .

شایان ذکر است ، اشخاصی که به موجب ماده 11 نمی توانند عضو هیات مدیره بشوند ، نمی توانند سمت مدیرعامل را نیز داشته باشند. تصمیمات و اقدامات مدیرعاملی که برخلاف مفاد این ماده انتخاب شده است در مقابل صاحبان سهام و اشخاص ثالث معتبر و مسئولیت های سمت مدیریت عامل شامل حال او خواهد بود.

هم چنین به موجب ماده 127 لایحه ، مدیرعامل فاقد شرایط با تقاضای هر ذینفع در دادگاه قابل عزل می باشد و حکم دادگاه در این خصوص نیز قطعی و غیرقابل شکایت است.

نام و مشخصات و حدود اختیارات مدیرعامل باید با ارسال نسخه ای از صورت جلسه هیات مدیره به مرجع ثبت شرکت ها اعلام و پس از ثبت در رومه رسمی آگهی شود.

• افراد عضو هیئت مدیره نمی توانند همزمان در دو شرکت عضو باشند .

هر شرکت به وسیله عده ای از اشخاص صاحب سهم اداره می شود که قانون ، عنوان هیئت مدیره به آن ها داده است. افراد این هیئت ، هر یک نماینده شرکت هستند. یعنی از طرف شرکت نمایندگی دارند که مطابق قانون تجارت و اساسنامه شرکت در روابط خارجی شرکت با اشخاص ثالث و در روابط داخلی شرکاء و سایر ارکان شرکت از اختیاراتی که به آن داده شده است ؛ در امور جاری شرکت اقدام نمایند.

در این رابطه ، نکته حائز اهمیت آنکه : هیچ یک از افراد در هیئت مدیره نمی توانند در دو شرکت به طور همزمان فعالیت کنند. لذا ، چنانچه شخصی در شرکت دولتی ، جزء هیئت مدیره آن شرکت باشند و قصد تاسیس و ثبت شرکت و یا مشارکت در شرکتی را داشته باشند که در آن هم سمتی از هیئت مدیره برای وی در نظر گرفته شده باشد، امکان آن وجود نخواهد داشت.

متخلف علاوه بر برکنار شدن از شرکت ، به استرداد وجوه دریافتی به شرکت و به پرداخت جزای نقدی معادل وجوه مذکور محکوم می شود.

چند نکته :

- چند شرکت با هم می توانند بدون وجود اشخاص حقیقی شرکت مستقلی ثبت نمایند.

- با توجه به منع تصدی بیش از یک شغل مصوب 1373 و اصلاحات بعدی آن ، تصدی به مدیریت عامل یا عضویت در هیات مدیره انواع شرکت های خصوصی جز شرکت های تعاونی ادارات و موسسات برای کارکنان دولت ممنوع است و برای متخلف مجازات پیش بینی شده است. بنابراین ، کارمندان دولت نمی توانند به سمت ریاست ، مدیریت عامل و عضو هیئت مدیره شرکت های خصوصی منصوب شوند اما می توانند شرکت را به نام دیگر ثبت نمایند و تنها به عنوان یکی از اعضاء شرکت باشند.

ارمنستان کشوری با حدود 29800 کیلومتر مربع و با سه میلیون و هشتصد هزار نفر جمعیت میباشد. اقتصاد ارمنستان وابستگی زیادی به سرمایه های حمایتهای مالی خارجی دارد. ارمنستان از کشورهای عضو اتحادیه اروپاست. یکی از راههای کسب سود تجاری ثبت شرکت در یکی از کشورهای عضو اتحادیه است.با این کار، یک شخص حقوقی به شمار می آیید. می توانید از مزایای اتحادیه استفاده نموده و از معافیتهای گمرگی بهترین  استفاده را ببرید.

شرایط ثبت شرکت و سرمایه گذاری درارمنستان طی سال های گذشته بهبود یافته است.طبق تحقیقات بین المللی ، ارمنستان در سال گذشته با بهبود شرایط جذب کار آفرینان و سرمایه گذاران داخلی و خارجی رتبه خود را از پنجاه به سی و هشت رسانده است.

- فرآیند ثبت شرکت در انگلستان

- چگونه شرکت ثبت کنیم ؟

- ثبت شرکت در کانادا

با ثبت شرکت در ارمنستان می توانید مالکیت صد در صدی روی شرکت خود را داشته باشید و از مزایایی همچون تجارت گسترده، موقعیت عالی برای تجارت، گرفتن اقامت برای خود و اعضای خانواده استفاده ببرید.

در ارمنستان برای انجام هر گونه فعالیت قانونی نیاز به مجوز میباشد که ثبت شرکت همان مجوز کار به حساب می آید. بدون هیچگونه محدودیتی می توان برای شرکت عنوان و موضوع کلی انتخاب کرد. تمامی شرکتهای ثبت شده درارمنستان تجاری بوده و دایمی میباشند.و زمانی منحل میشوند که فرد شرکت را لغو کند.

ثبت شرکت در ارمنستان معمولا برای دو منظور انجام میشود. یا برای گرفتن اقامت در این کشور. یا برای ایجاد شرایط کسب و کار .که به دو صورت حضوری و غیر حضوری انجام میشود.ایجاد شرایط مناسب این امکان را فراهم می آورد که شخص برای راه اندازی کسب و کار یا اقامت بتواند حتی به صورت غیر حضوری اقدام نموده و کلیه امور را به دست کارشناسان مورد اعتماد بسپارد.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت در ارمنستان

1-معرفی مشخصات . تماس،  آدرس و ایمیل  اعضای شرکت یا آدرس حقوقی

2-کپی از گذرنامه های سهامداران و مدیران،نمونه امضاءها ، گواهی ثبت

3-اعلام نمودن موضوع و عنوان شرکت

4-معرفی اعضای شرکت و میزان سهام

5-نامگذاری شرکت

6-افتتاح حساب بانکی و صدور گواهی بانکی

انجام امور مربوط به ثبت شرکت در کشور ارمنستان نیازمند تخصص لازم مرتبط با این موضوع و سپردن انجام کارهای قانونی و حقوقی در این رابطه به افراد متبحر و کاردانی است که شرکت فکر برتر با ارایه نیروهای کارآمد خود سختی کار را هموار نموده و با ارایه خدمات کافی و علمی هموطنان عزیز را همراهی می نماید تا به بهترین شکل ممکن به مقاصد تجاری خود برسند.

ارایه خدمات بهینه برای ثبت شرکت در ارمنستان به صورت :

تنظیم پیش نویس و اسنادها (که میتواند از طریق وکالتنامه امضاء شوند.)

مشخص کردن نام و تعداد اعضاء (مدیر عامل و رییس)

تنظیم و ارائه مدارک مورد نیازبرای ثبت شرکت مانند نمونه امضاء ها،

فرمهای خاص  توسط دفتر ثبت شرکت در ارمنستان

افتتاح حساب بانکی و صدور گواهی بانکی

ثبت نمودن شرکت در ادارات ثبت دولتی

ثبت نمودن شرکت در ادارات مالیات و تامین اجتماعی

صدور مهرشرکت بعد ازثبت شرکت

مشاوره و مدیریت مالیاتی و حقوقی

معرفی مترجم جهت انجام امور در تمامی مراحل

تنظیم اساسنامه شرکت، وکالتنامه و تفاهم نامه بین اعضای شرکت

ارسال اساسنامه و اسناد برای امضاءبه دفتر مرکزی در تهران در صورت غیر حضوری بودن ثبت شرکت

تهیه اسناد و تسلیم آنها

پیگیری کلیه امور مربوط به مراحل ثبت با ارایه مدارک قانونی و رسمی

آنچه مسلم است تمامی فعالیتهای مربوط به ثبت شرکتها در خارج از کشور نیازمند مجموعه ای از آگاهی ها و قوانین ثبتی منحصر به خود میباشد .چه بهتر آنکه این امور را به دستان کادر مجرب و با سابقه ی شرکت فکر برتر بسپارید که به نحو احسن شما را تا رسیدن به اهدافتان همراهی نمایند.

امروزه ، تحولات بزرگ اقتصادی باعث شده است تا شرکت های تجاری علاوه بر فعالیت های درون مرزی، به فعالیت های برون مرزی و بین المللی نیز بپردازند. لذا حمایت از حقوق برند این شرکت ها در سایر کشورها نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است.

همین طور که می دانیم ، اولین اقدام اساسی جهت حمایت بین المللی از علامت تجاری و برخورداری از حقوق مرتبط با ثبت علامت ، انعقاد معاهده پاریس بوده است . به موجب این کنوانسیون جهت حمایت از علائم تجاری در سطح بین المللی، مالک علامت ( شخص حقیقی یا حقوقی ) می بایست به طور جداگانه تعدادی تقاضانامه را در ادارات ثبت کشورهای مختلف عضو به زبان های گوناگون و با پرداخت هزینه های متفاوت و صرف زمان طولانی، تودیع نماید. اما در عین حال ماده 19 کنوانسیون مزبور به کشورهای عضو این اجازه را می دهد که بین خود ، موافقتنامه های ویژه ای برای حمایت از مالکیت صنعتی منعقد کنند. این موافقتنامه ها نباید ناقص مفاد کنوانسیون باشد.

معاهدات مزبور می تواند دو جانبه یا چند جانبه باشند.

به منظور ایجاد تسهیلات و رفع موانع موجود در راه گسترش علائم تجاری، تعدادی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس، اتحادیه ای بین المللی را در راستای کنوانسیون مزبور تشکیل داده و در آن سیستم مادرید را به عنوان دستورالعمل ثبت بین المللی علائم تجاری تصویب نمودند .

ذیلاَ ضمن تشریح چگونگی ثبت علامت تجاری بین المللی مطابق این سیستم، هزینه های ثبت آن را نیز مورد بررسی قرار می دهیم . پیش از هر چیز، پیشنهاد می شود جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه به مقالات ذیل مراجعه نمایید :

- مدارک لازم جهت ثبت بین المللی نام و علامت تجاری

- نتایج ثبت بین المللی علامت تجاری

• نحوه ثبت علامت تجاری بین المللی مطابق سیستم مادرید

سیستم مادرید تحت مقررات دو معاهده یعنی موافقتنامه مادرید و پروتکل مادرید قرار دارد.

موافقتنامه مادرید در تاریخ 14 آوریل 1891 منعقد شده و به مورخه های 14 دسامبر 1900 در بروکسل ، 2 ژوئن 1911 در واشنگتن ، 6 نوامبر 1925 در لاهه ، 2 ژوئن 1934 در لندن ، 15 ژوئن 1957 در نیس و 12 ژوئیه 1967 در استکهلم مورد بازنگری قرار گرفته است. آخرین اصلاحات انجام شده در این موافقتنامه به تاریخ 24 سپتامبر 1969 بوده است. پروتکل مربوط به این موافقت نامه نیز به تاریخ 27 ژوئن 1989 در مادرید تصویب شده و در سال 2000 میلادی وارد مرحله اجرایی شده است.

سیستم مادرید توسط دفتر بین المللی سازمان جهانی مالکیت فکری که ثبت بین المللی را انجام می دهد ، اداره می شود. هر کشوری که در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی عضویت دارد می تواند طرف موافقتنامه یا پروتکل یا هر دو قرار گیرد.

در حال حاضر بیش از 85 کشور جهان عضو سیستم مادرید می باشند و با این نوع ثبت بین المللی علامت شما در یک یا همه این کشورها به انتخاب شما به ثبت می رسد.

به موجب سیستم مادرید علامت با توجه به قوانین داخلی هر کشور مورد بررسی قرار می گیرد و سپس وارد مسیر بین المللی خود می شود. یعنی ثبت بین المللی علائم تجاری در مرحله اول با ثبت ملی در اداره مربوطه در کشور مبدا صورت می گیرد و سپس به صورت خودکار با تعیین کشورهای مورد نظر در سطح بین المللی انجام می شود.

به این ترتیب با توجه به ماده 3 بند 1 موافقت نامه می توان مراحل ذیل را در ثبت یک علامت تجاری قائل بود :

1- تکمیل فرم تقاضانامه ثبت

2- ارائه به اداره کشور مبدا

3- مطابقت مشخصات علامت مورد تقاضا در تقاضانامه ارائه شده با مشخصات موجود در دفتر ثبت ملی

4- صدور گواهی و همچنین ذکر شماره های تشکیل پرونده و ثبت علامت در کشور مبدا و نیز تاریخ تقاضانامه برای ثبت بین المللی

5- ارائه مدارک تکمیل شده با همه ضمائم به دفتر بین المللی

با ثبت کردن علامت تجاری بین المللی ، مالک آن از حمایت های قانونی برخوردار می شود و وی می تواند برای متمایز نمودن کالا یا خدمات خود از آن استفاده نموده و یا در ازاء اخذ وجه ، شخص دیگری را مجاز به استفاده از این علامت خاص بنماید. در واقع حق استفاده انحصاری از علامت ثبت شده جهت استفاده بر روی محصولات و خدمات مورد نظر و یا ارائه مجوز استفاده از آن به دیگری، صرفاَ در اختیار صاحب علامت می باشد.

شایان ذکر است ، تعداد علائم قابل ثبت در سطح جهان تقریباَ نامحدود هستند و مطابق با قانون مصوب کشورها، علامت تجاری ممکن است متشکل از یک یا چند کلمه ، حرف یا عدد باشد.

همچنین علامت تجاری ممکن است برگرفته از شکل، نماد ، اشکال سه بعدی، نمادهای صوتی مانند اصوات موسیقی ، رایحه و یا رنگ دارای ویژگی متمایزکننده باشد، علامت تجاری می تواند شامل کلمه ، حرف و یا عدد و یا ترکیبی از آن ها باشد. علاوه بر علائم تجاری که مبدا تجاری کالاها یا خدمات را معین می کند، چند دسته دیگر از علائم به نام علائم جمعی و تاییدی نیز وجود دارند.

علائم جمعی : علائم جمعی نشان ، برچسب ، کلمه یا عبارت یا هر علامت دیگری است که نشان می دهد کالاهای تولیدشده یا خدمات ارائه شده مربوط به اعضای یک سازمان یا اتحادیه خاص است. به طور مثال حروف "ILGWU" روی هر پیراهنی باشد نشان می دهد که این پیراهن از تولیدات اعضای یک اتحادیه بین المللی تولیدکننده لباس می باشد و بدین وسیله این پیراهن را از آن هایی که اشخاص خارج از اتحادیه تولید می کنند ممتاز می سازد.

علائم تاییدی : علائم تایید کننده یا تصدیقی علائمی هستند که در جهت تایید کیفیت ، منبع ، منشاء و اصالت کالا یا خدمات به کار می رود. این علامت تصدیق و تایید می کند که کالا و خدمات مورد نظر موازین کیفی خاصی را حائزند.

معمولاَ وقتی علامت تایید کننده بر روی کالاها به کار می رود ، مصرف کنندگان با اطمینان بیشتری به خرید کالاها یا خدمات می پردازند.

علائم تجاری چنانچه " فاقد صفت مشخصه " و " وجه تمایز " باشند و با " منافع عمومی " مغایرت داشته باشند ، شرایط لازم برای ثبت شدن را ندارند.

• هزینه ثبت علامت تجاری بین المللی

مساله هزینه های پروسه ثبت یکی از مسائل مهمی است که ثبت کردن علامت در دفتر بین المللی، بدان موکول شده است. تمامی هزینه های ثبت شامل هزینه اصلی، هزینه بین المللی ، وصولی های اضافی ، هزینه های تبعی و هزینه های تکمیلی در 6 بند با ترتیب پرداخت و میزان و نحوه محاسبه آمده است. طبق موافقتنامه این هزینه ها عبارتند از :

- حق الثبت اساسی : جهت پوشش دادن هزینه های دفتر بین الملل مرتبط با ثبت بین المللی

- حق الثبت تکمیلی : که برای تعیین کشورهای مورد نظر برای تحصیل حمایت می باشد و هزینه آن برای تمام کشورها یکسان است. ( 73 فرانک سوئیس )

- حق الثبت ضمیمه ای : زمانی که فهرست کالاها و خدمات درخواست شده جهت حمایت ، بیش از سه طبقه بندی بین المللی می باشد. ( 73 فرانک سوئیس برای هر طبقه )

با توجه به آنچه گفته شد، امتیاز استفاده از این سیستم در ارزان و موثر بودن آن می باشد. یعنی تنها به وسیله یک تقاضانامه بین المللی واحد به یک زمان ( فرانسوی یا انگلیسی ) و پرداخت یک تعرفه به فرانک سوئیس، تحصیل و تامین حمایت از علائم اجباری در کشورهای تعیین شده در فرم درخواست میسر می گردد.

پس از طی روند لازم برای ثبت کردن علامت در دفتر بین المللی، علامت ثبت شده برای مدت 20 سال معتبر خواهد بود.

البته باید در نظر داشت که در طی پنج سال اول از تاریخ ثبت بین المللی، اعتبار ثبت بین المللی وابسته به ثبت اساسی در کشور مبدا است در بطلان ثبت اساسی طی این دوره ثبت بین المللی نیز هیچ اثری در کشورهای تعیین شده نخواهد داشت و می تواند به تقاضای اداره کشور مبدا باطل گردد. همچنین در صورت اعلام نتیجه دعوی نزد یک دادگاه پیش از انقضای دوره مزبور در خصوص لغو حمایت ملی مثلاَ به دلیل تعارض با یک علامت متقدم در آن کشور نیز ثبت بین المللی باطل می شود.

ثبت بین المللی باید هر 10 سال یکبار با پرداخت تعرفه های مشخص تجدید شود. 6 ماه قبل از تاریخ انقضا علامت دفتر بین الملل یادداشتی را برای دارنده علامت یا وکیل وی جهت تجدید علامت ارسال خواهد کرد.

شرکت تضامنی شرکتی است بین دو یا چند شریک به منظور امور تجاری که در آن در صورتی که دارایی شرکت در زمان انحلال برای تادیه دیون کافی نباشد، هر شریک مسئول تادیه کلیه دیون است و سرمایه شرکا نیز برخلاف شرکت سهامی به قطعات سهم تقسیم نمی شود.

هنگامی که شرکت مقصودی را که برای آن تشکیل شده است ، انجام داده یا انجام آن غیر ممکن شده باشد ، زمانی که شرکت برای مدت معینی تشکیل و مدت مقتضی شده باشد و بالاخره در صورت ورشکستگی شرکت ، شرکت تضامنی منحل می شود.

موارد دیگری که باعث انحلال شرکت می شوند، عبارتند از:

تقاضای فسخ از طرف یکی از شرکاء، ورشکستگی یکی از شرکاء، صدور حکم انحلال از دادگاه ، تراضی تمام شرکاء و در خاتمه فوت یا محجوریت یکی از شرکاء .

شرکاء شرکت تضامنی مکلفند که انحلال خود را با تقدیم مدارک مقرر بدواَ در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسانند و سپس در ظرف ماه اول از تاریخ ثبت ، انحلال آن را به هزینه خود شرکت توسط اداره ثبت محل در رومه رسمی و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت منتشر نمایند.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت انحلال شرکت تضامنی به قرار ذیل است:

1. کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی همه شرکاء و مدیر تصفیه

2. رومه رسمی مربوط به مرحله ثبت شرکت و مرحله آخرین تغییرات شرکت

3. اصل صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که به امضاء شرکاء و مدیر تصفیه رسیده باشد.

4. اگر وکیل دادگستری امور مربوط به ثبت انحلال شرکت را انجام می دهد ، اصل وکالتنامه نیز لازم است.

5. چنانچه مجمع عمومی فوق العاده با حضور کلیه شرکاء تشکیل نشده و بلکه با حضور اکثریت شرکاء باشد ، ارائه اصل رومه کثیرالانتشار شرکت که حاکی از رعایت تشریفات دعوت از مجمع عمومی فوق العاده است اامی است.

در رابطه با انحلال شرکت تضامنی به موارد ذیل توجه فرمایید:

- شرکت تضامنی پس از انحلال باید تصفیه شود. امر تصفیه در شرکت تضامنی با مدیر یا مدیران شرکت می باشد مگر آنکه شرکای ضامن ، اشخاص دیگری را از خارج یا از بین خود برای تصفیه معین نمایند . در صورت عدم توافق سایر شرکاء با اشخاص تعیین شده ، دادگاه عمومی ، اشخاصی را برای امر تصفیه تعیین خواهد کرد.

- اسامی مدیرانی که غیر از مدیران شرکت باشند، باید در اداره ثبت شرکت ها در تهران و در دایره ثبت شرکت ها در شهرستان ها به ثبت و آگهی برسد.

- از کارهایی که مدیر تصفیه مکلف به اجرای آن می باشد، خاتمه دادن به کارهای جاری شرکت و اجرا نمودن تعهدات شرکت می باشد و در صورت نیاز می تواند برای اجرای تعهدات شرکت معاملات جدیدی نیز بنمایند. از جمله کارهای دیگر مدیر تصفیه وصول مطالبات شرکت تضامنی و تقسیم دارایی شرکت می باشد. آن قسمت از دارایی شرکت که در مدت تصفیه مورد نیاز نمی باشد ، به طور موقت بین شرکاء تقسیم می شود.

- دفاتر هر شرکتی که منحل شده با نظر مدیر ثبت اسناد در محل معینی از تاریخ ختم تصفیه تا ده سال محفوظ خواهد ماند . ضمناَ مدت مرور زمان در دعاوی مطروحه از طرف اشخاص ثالث علیه شرکاء یا وراث آن ها راجع به معاملات شرکت در صورتی که شرکاء یا وراث قانوناَ مسئول باشند ، 5 سال است .

- مبدا مرور زمان از روزی است که انحلال شرکت تضامنی یا استعفاء شریک یا اخراج او از شرکت در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسیده و در رومه رسمی آگهی شود. چنانچه طلب پس از ثبت و آگهی مزبور قابل مطالبه شده باشد، مرور زمان از روزی شروع می شود که طلبکار حق مطالبه پیدا کرده باشد.

- مرور زمان پیش بینی شده در ماده 219 ق. ت که مدت آن 5 سال است، مانند سایر مرور زمان های مندرج در قانون تجارت ، قاعده خاص بوده و به قوت خود باقی است و با احراز شرایط ذیل جاری می گردد :

الف. دعوی شخص ثالث علیه شرکای شرکت تضامنی یا وراث آن ها باشد.

ب. شرکاء یا وراث آن ها قانوناَ مسئول قرار داده شده باشند.

کاهش سرمایه به معنای آن است که شرکتی ، سرمایه ثبت شده خود را کاهش دهد. در این خصوص باید توجه داشت که فروش قسمتی از دارایی شرکت به وسیله شرکت ، کاهش سرمایه محسوب نمی شود ؛ بلکه کاهش سرمایه به معنای کاهش سرمایه مندرج در اساسنامه از طریق تعداد سهام شرکت یا کاهش مبلغ اسمی سهام شرکت است.

اقسام کاهش سرمایه

1. کاهش اجباری سرمایه ؛

2. کاهش اختیاری سرمایه ؛

3. کاهش قضائی سرمایه .

کاهش اجباری سرمایه

اگر بر اثر زیان های وارده حداقل نصف سرمایه شرکت از بین برود ، باید سرمایه شرکت به طور اجباری کاهش پیدا کند، وگرنه شرکت منحل می شود.

سوال : منظور از اینکه نصف سرمایه شرکت از بین برود، نصف سرمایه اولیه شرکت است ، یا نصف سرمایه فعلی شرکت ؟

جواب : منظور نصف سرمایه فعلی شرکت است که در اساسنامه شرکت مندرج است با همه افزایش ها و کاهش هایی که در طول حیات شرکت داشته است.

روند کاهش اجباری سرمایه

1. مجمع عمومی فوق العاده تشکیل می شود تا در موضوع انحلال یا بقای شرکت تصمیم گیری کند.

2. اگر رای به انحلال شرکت داده نشد ، باید در همان جلسه ، سرمایه شرکت را حداقل به میزان سرمایه موجود کاهش دهند ، به شرط آنکه شرط مذکور در ماده 6 لایحه اصلاحی قانون تجارت بعد از انحلال نیز رعایت شود ، یعنی همچنان حداقل 20% سهام شرکت از آن موسسین باقی بماند.

3. اگر هیات مدیره دعوت مجمع عمومی فوق العاده اقدام ننماید یا مجمع نتواند مطابق قانون تشکیل شود هر ذی نفع می تواند انحلال شرکت را از دادگاه درخواست کند.

4. دادگاه صالح برای این امر، دادگاه مرکز اصلی شرکت است. ( م 22 ق. آ. د. م )

5. کاهش اجباری سرمایه در صورتی مجاز است که سرمایه شرکت از حداقل مقرر در ماده 5 ل. ا. ق. ت یعنی یک میلیون ریال برای شرکت های سهامی خاص و پنج میلیون ریال برای شرکت های سهامی عام کمتر نشود. اگر چنین شود به جای کاهش سرمایه باید ترمیم سرمایه صورت گیرد ، یعنی سرمایه به شرکت تزریق شود تا این افت سرمایه جبران شود یا آنکه شرکت به نوع دیگری از شرکت ها تغییر یابد.

روش های کاهش اجباری سرمایه

کاهش اجباری سرمایه ممکن است به یکی از این دو طریق ذیل صورت گیرد :

1. کاهش تعداد سهام ؛

2. کاهش مبلغ اسمی سهام .

کاهش اختیاری سرمایه

اگر بدون آنکه کاهش سرمایه اامی شود، مجمع عمومی فوق العاده رای به کاهش سرمایه دهد ، این کاهش را کاهش اختیاری سرمایه گوییم.

روند کاهش اختیاری سرمایه

1. مرجع تصمیم گیرنده درباره آن ، مجمع عمومی فوق العاده شرکت است که به پیشنهاد هیات مدیره در آن مورد تصمیم گیری می کند.

2. کاهش اختیاری سرمایه در صورتی مجاز است که :

- بر اثر آن به تساوی حقوق سهام داران لطمه ای وارد نشود ؛

- سرمایه شرکت از حداقل مقرر در ماده 5 ل. ا. ق. ت یعنی یک میلیون ریال برای شرکت های سهامی خاص و پنج میلیون ریال برای شرکت های سهامی عام کمتر نشود.

3. کاهش اختیاری سرمایه فقط از یک طریق قابل اجرا است و آن ، کاهش بهای اسمی سهام به نسبت مساوی و رد مبلغ کاهش یافته هر سهم به صاحب آن است. ( م 189 ل. ا. ق. ت )

توجه داشته باشید که در کاهش اجباری سرمایه گفتیم که باید همچنان حداقل 20 درصد سهام شرکت از آن موسسین شرکت باقی بماند ، اما در کاهش اختیاری سرمایه چنین شرطی نگذاشتیم ، چرا که این شرط در کاهش اختیاری سرمایه ، این اام خود به خود فراهم می شود و نیازی به ذکر آن نیست ، به این دلیل که در کاهش اختیاری سرمایه ، بهای اسمی هر سهم به نسبت مساوی کاهش می یابد و مبلغ کاهش یافته هر سهم به صاحب آن رد می شود، بنابراین نسبت بین سهام موسسین و پذیره نویسان همچنان به همان ترتیبی که بوده ، باقی می ماند.

رعایت حداقل سرمایه در کاهش سرمایه

در این خصوص که در کاهش سرمایه ، آیا باید حداقل سرمایه شرکت های سهامی یعنی یک میلیون ریال برای سهامی خاص و پنج میلیون ریال برای سهامی عام رعایت شود یا خیر، توجه داشته باشید که :

1. قانون گذار در ماده 189 ل. ا. ق. ت فقط در خصوص کاهش اختیاری سرمایه بیان کرده که پس از کاهش سرمایه ، نباید سرمایه شرکت از حداقل مقرر قانونی که برای شرکت های سهامی بیان شده، کمتر شود.

3. گرچه در خصوص کاهش اجباری سرمایه چنین تصریحی وجود ندارد ، ولی بر مبنای وحدت ملاک و طبق ماده 5 ل. ا. ق. ت که بیان داشته است : " در صورتی که سرمایه شرکت بعد از تاسیس به هر علت از حداقل مذکور در این ماده کم تر شود باید ظرف یک سال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید " می توان این مقرره را در خصوص کاهش اجباری سرمایه نیز جاری دانست.

3. بنا بر مراتب فوق توجه داشته باشید که هم در کاهش اختیاری و هم در کاهش اجباری سرمایه ، سرمایه شرکت نباید از حداقل مقر در قانون کمتر شود.

تشریفات کاهش سرمایه

1. ابتدا هیات مدیره پیشنهاد این امر را می دهد. این پیشنهاد باید حداقل 45 روز قبل از تشکیل مجمع عمومی فوق العاده به بازرس یا بازرسان شرکت تسلیم شود. در این پیشنهاد باید وم کاهش سرمایه توجیه شده باشد و شامل گزارش درباره امور شرکت از بدو سال مالی در جریان باشد و اگر تا آن موقع ، مجمع عمومی نسبت به حساب های سال مالی قبل تصمیم نگرفته باشد، باید حاکی از وضع شرکت از ابتدای سال مالی قبل باشد. ( م 190 ل. ا. ق. ت )

2. بازرس یا بازرسان شرکت به پیشنهاد هیات مدیره رسیدگی کرده و نظر خود را طی گزارشی به مجمع عمومی فوق العاده تسلیم خواهند کرد. ( م 191 ل. ا. ق. ت )

3. مجمع عمومی فوق العاده پس از استماع گزارش بازرس تصمیم خواهد گرفت. ( م 191 ل. ا. ق. ت )

4. اگر کاهش سرمایه اختیاری باشد، هیات مدیره قبل از اقدام به کاهش باید تصمیم مجمع عمومی را درباره کاهش ، حداکثر ظرف یک ماه در رومه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می شود، آگهی کند. ( م 192 ل . ا. ق. ت )

5. چه کاهش سرمایه ، اختیاری و چه اجباری باشد ، برای کاهش بهای اسمی سهام و در رد مبلغ کاهش یافته هر سهم ، هیات مدیره شرکت باید مراتب را طی اطلاعیه ای به اطلاع کلیه سهام سهام داران برساند. اطلاعیه شرکت باید در رومه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می شود، منتشر شود. این اطلاعیه حاوی موارد مذکور در ماده 197 ل. ا. ق. ت است. علاوه بر آن، این اطلاعیه برای صاحبان سهام بانام توسط پست سفارشی ارسال می شود.

اعتراض به کاهش سرمایه

1. در قانون در خصوص کاهش اجباری سرمایه ، اعتراض به کاهش سرمایه پیش بینی نشده و فقط در خصوص کاهش اختیاری سرمایه پیش بینی شده است.

2. در کاهش اختیاری سرمایه لازم است که حقوق اشخاص ثالث محفوظ بماند. برای مثال اگر شخص ثالثی مانند یک موسسه مالی به اعتبار سرمایه شرکت ، وامی به شرکت داده باشد، ممکن است از کاهش سرمایه احساس خطر کند ؛ زیرا بیم آن می رود که در صورت عدم تادیه اقساط وام ، سرمایه شرکت برای پرداخت وام کفایت نکند. ( م 193 ل. ا. ق. ت )

3. در مورد کاهش اختیاری سرمایه شرکت ، هر یک از دارندگان اوراق قرضه و یا بستانکارانی که منشا طلب آن ها قبل از تاریخ نشر آخرین آگهی مبنی بر کاهش سرمایه است، می توانند اعتراض خود را نسبت به کاهش سرمایه شرکت به دادگاه تقدیم کنند. اگر تاریخ انتشار آگهی فوق در رومه های مزبور متفاوت باشد، مهلت این اعتراض ، ظرف دو ماه از تاریخ نشر آخرین آگهی است. ( م 193 ل. ا. ق. ت )

4. اگر به نظر دادگاه ، اعتراض نسبت به کاهش سرمایه وارد باشد و شرکت جهت تامین تادیه طلب معترض، وثیقه ای که به نظر دادگاه کافی باشد، نسپارد ، در این صورت آن دین حال شده و دادگاه به تدیه آن حکم خواهد داد. ( م 194 ل. ا. .ق. ت )

5. در مهلت دو ماه مذکور در بند سوم و در صورتی که اعتراضی شده باشد تا خاتمه اجرای حکم قطعی دادگاه، شرکت از کاهش سرمایه ممنوع است. ( م 195 ل. ا. ق. ت )

کاهش قضایی سرمایه

همان طور که می دانیم، در شرکت های سهامی ممکن است که تمام سرمایه در زمان تشکیل شرکت تادیه نشده باشد. در این صورت بقیه مبلغ در طول حیات شرکت ( حداکثر تا 5 سال از ثبت شرکت ) مطالبه می شود. در این خصوص باید توجه داشت که : ( م 33 ل. ا. ق. ت )

1. مهلت این مطالبه باید در اساسنامه درج شود و مطالبه باید ظرف مهلتی که در اساسنامه مقرر شده است ، صورت گیرد. ( م 33 ل. ا. ق. ت )

2. مهلت مطالبه که در اساسنامه درج می شود، نمی تواند بیش از 5 سال باشد. ( بند 7 م 8 ل. ا. ق. ت )

3. اگر مطالبه صورت نگیرد ، هیات مدیره شرکت باید مجمع عمومی فوق العاده سهام داران شرکت را برای کاهش سرمایه شرکت تا میزانی که سرمایه تادیه شده، دعوت کند. ( م 33 ل. ا. ق. ت )

4. اگر مطالبه صورت نگیرد و هیات مدیره ، مجمع عمومی فوق العاده سهام داران شرکت را برای کاهش سرمایه شرکت دعوت نکند یا مجمع مزبور تشکیل نشود یا نتواند نسبت به کاهش سرمایه تصمیم گیری کند، هر ذی نفع می تواند با رجوع به دادگاه ، صدور حکم بر کاهش سرمایه را درخواست کند. ( م 33 ل. ا. ق. ت ) این کاهش سرمایه را که به موجب حکم دادگاه صورت می گیرد ، کاهش قضایی سرمایه می نامیم.

از همراهیتان سپاسگزاریم .

طالقان، از شهرهای زیبا و مناطق کوهستانی استان البرز است که به واسطه جاذبه های طبیعی، اماکن تاریخی و مذهبی ، یکی از مقاصد گردشگری کشور است.

برای شروع کسب و کار اقتصادی در طالقان ، به ثبت شرکت نیاز است. ثبت شرکت مزایای گسترده ای دارد چه از لحاظ روابط بین شرکا و چه از بابت روابط شرکا و مراجعین.

توجه علاقه مندان به سرمایه گذاری و ثبت شرکت در طالقان را به مطالعه نوشتار ذیل جلب می نماییم .

اقدامات لازم برای ثبت شرکت در طالقان

اولین مرحله در پروسه راه اندازی و ثبت شرکت، تعیین شرکا است. ثبت شرکت تک نفره طبق قانون مجاز نیست. در ایران شرکت های با مسئولیت محدود حداقل از 2 نفر ، سهامی خاص از 3 نفر ، سهامی عام از 5 نفر و شرکت های تعاونی از 7 نفر تشکیل می شوند.

در گام بعد ، می بایست موضوع فعالیت خود را با همکاری و همفکری شرکا مشخص نمایید . این امر به شما کمک می کند تا قالب ثبتی مناسب را انتخاب نمایید. بد نیست بدانید که طبق ماده 20 قانون تجارت ، شرکت ها می توانند شامل یکی از انواع ذیل باشند :

1- شرکت سهامی اعم از خاص و عام

2- شرکت با مسئولیت محدود

3- شرکت تضامنی

4- شرکت نسبی

5- شرکت تعاونی

6- شرکت مختلط اعم از سهامی و غیرسهامی

از متداول ترین شرکت ها برای ثبت ، شرکت سهامی خاص و با مسئولیت محدود می باشد.

شرکت سهامی خاص، شرکتی است که تمام سرمایه آن در موقع تاسیس منحصراَ به وسیله موسسین تامین می گردد. سرمایه این شرکت به هنگام تاسیس نباید کمتر از 000/ 000/ 1 ریال باشد و نیز شرکای شرکت نباید کم تر از 3 نفر باشند.

سهام شرکت ، قابل معامله در بازار بورس نمی باشد و نقل و انتقال سهام شرکت ، مشروط به موافقت مدیران یا مجامع عمومی صاحبان سهام است. ضمناَ این شرکت نمی تواند مبادرت به صدور اوراق قرضه نماید.

همچنین شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.

همان طور که در تعریف نیز آمده است ، شرکت با مسئولیت محدود را می توان با حداقل دو شریک تشکیل داد. در شرکت با مسئولیت محدود هیچ گونه حداقل سرمایه ای پیش بینی نشده و اام قانونی ارائه مدارک در این زمینه به اداره ثبت شرکت ها برای موسسین وجود ندارد ، فقط اقرار موسسین به میزان سرمایه و پرداخت آن به صندوق شرکت یا هیات مدیره در شرکت نامه کافی خواهد بود.

مرحله بعد از انتخاب موضوع و نوع شرکت ، تعیین میزان سرمایه است. هر شرکت باید دارای سرمایه باشد تا بتواند نتیجه ای از عملیات خود که تجارت است برده و منتفع شود. این که سرمایه را چه کسی و چه کسانی تامین می نمایند نیز مورد اهمیت است. سرمایه از مهم ترین عوامل تجارت بوده و بزرگ ترین وسیله جلب منفعت است. اهمیت شرکت های تجاری را از سرمایه آن ها می توان درک کرد. برای سرمایه حداکثری تعیین نشده و شرکا به هر مقدار که بتوانند ممکن است سرمایه را افزایش دهند . اما در قانون تجارت حداقل میزان سرمایه 1/000/000 ریال می باشد.

در گام بعد، 5 نام شرکت خود را با توجه به اولویت مشخص می نمایید. انتخاب نام شرکت جزء اولین مقدمات ثبت شرکت و در عین حال یکی از مهمترین مراحل تاسیس شرکت است. توجه داشته باشید که کلماتی که در اسم شرکت ها استفاده می شوند باید واژه بیگانه نباشد و فارسی باشد. یعنی نام شرکت در یکی از فرهنگ های دهخدا یا معین به عنوان کلمه ایرانی ذکر شده باشد.

حال نوبت به ثبت سامانه ای از طریق سایت اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری می رسد. این امر مستم تجربه و تخصص می باشد. پس از ثبت سامانه ای و تایید نام شرکت نوبت به ارسال مدارک به اداره ثبت شرکت ها و پیگیری روند اداری کار می رسد.

اداره ثبت شرکت ها پس از بررسی مدارک ارائه شده و مطابقت مفاد آن با قانون تجارت و قانون ثبت شرکت ها و در صورت کامل بودن مدارک، نسبت به ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها اقدام می نماید .

خلاصه مفاد شرکتنامه باید ظرف یک ماه در رومه رسمی کشور و یک رومه کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت درج و منتشر شود.

به خاطر داشته باشید که پس از ثبت شرکت ، می بایست نسبت به پلمپ دفاتر تجاری، انجام امور مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی و همچنین اخذ کد اقتصادی اقدام به عمل آورید.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت در طالقان

1- شناسنامه و کارت ملی متقاضیان اعم از سهامداران اعضای هیئت مدیره و بازرسین

2- مدارک تحصیلی مورد نیاز برای موضوعاتی که نیاز به مدرک تحصیلی دارند.

3- مجوز فعالیت برای موضوعاتی که مم به ارائه مجوز می باشند.

4- ارائه آدرس صحیح به همراه کدپستی برای محل فعالیت شرکت و محل ست متقاضیان

5- گواهی عدم سوء پیشینه برای اعضای هیئت مدیره و بازرسین

شایان ذکر است ، هزینه ثبت شرکت ، هزینه های مختلفی مانند : هزینه درخواست گواهی عدم سوء پیشینه و کپی برابر اصل مدارک ، هزینه تعیین و استعلام نام شرکت ، هزینه تنظیم اساسنامه شرکت + اوراق ثبتی ، هزینه پستی شرکت ، هزینه حق الثبت ، هزینه حق الدرج یا درج در رومه محلی ، هزینه پاکت ، پوشه و هزینه رومه رسمی کل کشور را شامل می شود.

از انتخابتان متشکریم.

در فرآیند ثبت شرکت، تعیین نوع شرکت یکی از اقداماتی است که در پیشبرد اهداف شرکت نقش مهمی ایفا می کند که بسته به نیاز متقاضی، می تواند به صورت ( شرکت سهامی خاص، شرکت سهامی عام ، شرکت بامسئولیت محدود ، شرکت تضامنی، شرکت تعاونی ، شرکت نسبی ، شرکت مختلط سهامی و یا شرکت مختلط غیرسهامی ) تعیین گردد.

شرکت های تجاری را می توان به لحاظ نقش یکی از دو نهاد سرمایه یا شخصیت و اعتبار شخصی شرکا در شرکت تجاری و نیز با توجه به مبنای مسئولیت مدیران و شرکا با این مفهوم که بر اساس میزان آورده یا به صورت نامحدود یا نسبی باشد به دو دسته شرکت های سرمایه و شرکت های اشخاص تقسیم کرد.

در شرکت های سرمایه ، فقط سرمایه مورد توجه قرار می گیرد ، نه شخص سرمایه گذار، لذا شرکاء فقط تا میزان سرمایه ای که در شرکت گذارده اند مسئول تعهدات شرکت خواهند بود.

شرکت های سهامی خاص و سهامی عام و شرکت های مختلط سهامی جزو شرکت های سرمایه ای محسوب می شوند.

در مقابل، شرکت های اشخاص، شرکت هایی هستند که شخصیت شرکاء مورد توجه است و اعتبار شرکت به اعتبار شرکاء بستگی داشته و سرمایه شرکت نقش عمده ای در اعتبار شرکت ندارد. مسئولیت شرکا در مقابل اشخاص ثالث، تضامنی و نامحدود می باشد و اشخاص ثالث می توانند جهت استیفای طلب خود به هر یک از شرکاء مراجعه کنند.

شرکت تضامنی و نسبی و همچنین شرکت های مختلط غیر سهامی را می توان جزو شرکت های اشخاص دانست.

در این مقاله قصد داریم تا شرکت های تضامنی و فعالیت های آن ها را مورد بررسی قرار دهیم. پیش از آن به معرفی چندین مقاله دیگر در این رابطه می پردازیم :

- نحوه ی تشکیل و ثبت شرکت تضامنی

- شرایط تاسیس و خصوصیات شرکت تضامنی

- شرکت تضامنی چیست و مدارک لازم جهت ثبت شرکت تضامنی؟

شرکت تضامنی و موضوعاتی که در قالب این شرکت می توان به ثبت رساند:

برای آشنایی با شرکت های تضامنی ، به ماده 116 قانون تجارت اشاره می کنیم . در این ماده آمده است :

شرکت تضامنی ، شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می گردد ، اگر دارایی شرکت برای پرداخت قروض شرکت کافی نباشد هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت می باشند. در این تعریف چند عنصر اساسی وجود دارد :

1- اسم مخصوص

2- مسئولیت تضامنی

3- نامحدود بودن مسئولیت

در شرکت های تضامنی ، بنیان گذاران اصلی شخصاً در قبال تمام بدهی های شرکت مسئول هستند. برای همین این نوع شرکت ها در جلب اعتماد مشتریان موفق ترند، چرا که مشتریان می دانند در صورتی که مشکلی برای شرکت پیش بیاید ، طرف حساب آن ها با چند شخص حقیقی طرف هستند و صاف شدن بدهی ها متحمل تر است.

این قالب شرکت ، از لحاظ استحکام و اعتبار در راس تمام شرکت ها قرار دارد و خانوادگی بوده و بین خویشاوندان نزدیک تشکیل می شود و معمولاَ هنگامی تاسیس می شود که صاحب تجارتخانه ای فوت نموده و ورثه او برای جلوگیری از انحلال تجارتخانه و به منظور ادامه کار آن ، شرکت تضامنی تشکیل می دهند.

لازم است بدانید که ، شرکت تضامنی یک شرکت تجاری است ، هم از نظر شکلی و هم از نظر موضوعی . بنابراین شرکت تضامنی را نمی توان تشکیل داد ، مگر برای انجام یکی از فعالیت های تجاری که در ماده 2 قانون تجارت ذکر شده اند : حمل و نقل ، خرید و فروش ، حق العمل کاری و غیره . ( ماده 116 ق. ت )

این گفته ، البته به این معنی نیست که شرکت نتواند برای انجام فعالیت های خود معاملات مدنی انجام دهد ، چنان که مثلاَ شرکت برای تضمین بدهی خود می تواند مالی از اموال خود را به رهن بگذارد. این معامله که یک معامله مدنی است، برای شرکت تبعاَ تجاری تلقی می شود. ( بند 4 ماده 3 ق. ت ) و معتبر است.

در نهایت باید توجه داشت که چون مدیران شرکت تضامنی وکیل تلقی می شوند ، اختیارات و مسئولیت های آن ها همان است که در شرکتنامه یا اساسنامه شرکت قید شده و شرکا بر آن توافق کرده اند. البته این راه حل به زیان اشخاص ثالثی است که با شرکت معامله می کنند ، زیرا هر گاه معاملات مدیر خارج از حدود اختیارات او به عنوان وکیل باشد ، اشخاص مزبور حق رجوع به شرکت را نخواهند داشت. بر عکس، شرکا اطمینان خواهند داشت که مدیر اگر از حدود اختیارات تفویض شده به او خارج شود، خود باید جوابگو باشد.

بومهن یکی از شهرهای استان تهران و جزو شهرستان پردیس است. این شهر در شرق استان تهران و در مسیر جاده تهران به دماوند قرار گرفته است. فاصله بومهن از تهران 50 کیلومتر ، از پردیس 13 کیلومتر و از رودهن 10 کیلومتر است. ظرفیت های خوبی در این شهر وجود دارند که می توان از طریق تاسیس و ثبت شرکت های تجاری ، درجهت اجرایی شدن اقتصاد بومی استفاده نمود و سطح اقتصادی این شهر را به نقطه بالایی رساند.

در ماده 20 قانون تجارت، شرکت های تجاری با عناوین شرکت سهامی خاص ، شرکت سهامی عام ، شرکت با مسئولیت محدود ، شرکت تضامنی ، شرکت تعاونی ، شرکت نسبی ، شرکت مختلط سهامی و شرکت مختلط غیرسهامی شمارش شده اند که ما در این مقاله به ضوابط قانونی ثبت شرکت تضامنی می پردازیم . شایان ذکر است چنانچه شما نیازمند کسب اطلاعات راجع به قوانین ثبت سایر شرکت ها می باشید می توانید با متخصصان مجرب موسسه ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایید و یا به مقالات ذیل مراجعه کنید :

- معرفی انواع شرکت های تجاری در ایران

- ثبت کدام نوع شرکت بهتر است؟

- ثبت شرکت در بومهن

برای ثبت شرکت تضامنی در بومهن در ابتدا باید با این نوع شرکت آشنا شویم:

معرفی شرکت تضامنی

شرکت تضامنی ، جزو شرکت هایی است که مسئولیت شرکاء در آن محدود به سرمایه نبوده ، بلکه چون به اعتبار شخصیت شرکاء تشکیل می شود ، " مسئولیت نامحدود " داشته و شرکاء ، مسئول کلیه قروض و تعهدات شرکت علاوه بر سرمایه آن می باشند. شرکت تضامنی از حیث اعتبار ، در راس تمام شرکت ها قرار دارد و بیشتر ، شرکت خانوادگی است که بین اقرباء نزدیک تشکیل می شود. 

شرکت تضامنی را ماده " 115 " قانون تجارت چنین تعریف کرده است : " شرکت تضامنی ، شرکتی است که در تحت اسم مخصوص، برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض کافی نباشد ، هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است . هر قراری که بین شرکاء برخلاف این ترتیب داده شده باشد ، در مقابل اشخاص ثالث ، کان لم یکن خواهد بود . 

اسم شرکت تضامنی

شرکت تضامنی باید دارای اسم مخصوصی باشد. ماده 117 قانون تجارت در رابطه با اسم شرکت تضامنی چنین مقرر داشته است : 

" در اسم شرکت تضامنی باید عبارت ( شرکت تضامنی ) و لااقل اسم یک نفر از شرکاء ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت ، مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است ، عبارتی از قبیل ( و شرکاء ) یا ( و برادران ) قید شود ". 

مدیران شرکت تضامنی

طبق ماده 120 قانون تجارت در شرکت تضامنی شرکا باید لااقل یک نفر را از میان خود یا خارج از شرکت به سمت مدیری انتخاب نمایند. 

بنابراین در شرکت تضامنی برخلاف شرکت های سهامی نیازی به تشکیل مجمع عمومی و انتخاب مدیران توسط مجمع عمومی و تشکیل هیئت مدیره نیست و شرکت با انتخاب یک مدیر نیز اداره می شود. 

در اغلب شرکت های تضامنی طرز تعیین مدیران شرکت به اساسنامه محول می گردد و شرایط نصب و عزل و اکثریتی که برای تعیین مدیر لازم است در اساسنامه معین می شود که مدت انتخاب دوره مدیریت می تواند برای مدت معین یا نامعین باشد. 

نحوه راه اندازی شرکت تضامنی در بومهن

شرکت تضامنی حداقل از " دو " شریک تشکیل می شود. تاسیس شرکت تضامنی با تنظیم شرکتنامه که به صورت اوراق چاپی در اداره ثبت شرکت ها موجود می باشد صورت می گیرد . در شرکتنامه مذکور باید نام ، نوع ، موضوع شرکت و مرکز اصلی و نشانی کامل ، همچنین اسامی شرکاء یا موسسین و شماره شناسنامه و محل اقامت آن ها و غیره قید گردد. 

برای تشکیل شرکت تضامنی تمام سرمایه نقدی تادیه و چنانچه سهم الشرکه غیرنقدی باشد باید تقویم شده و تسلیم گردد. 

به هنگام تاسیس شرکت ، اساسنامه مربوط به آن نیز که در واقع آئین نامه داخلی شرکت می باشد ، توسط موسسین تنظیم می گردد. 

سرمایه شرکت تضامنی

آورده های شرکاء که در مجموع ، سرمایه شرکت را تشکیل می دهند ممکن است از نوع وجه نقد یا غیرنقد و حتی فعالیت باشند. شرکاء باید هر آورده ای را که تعهد کرده اند به شرکت بیاورند. آورده های غیرنقدی ( مال ) ، باید تقویم و تسلیم شوند والا شرکت تشکیل نمی شود. 

تقویم آورده های غیرپولی توسط خود شرکاء به عمل می آید و در شرکتنامه قید می شود. 

قانونگذار ، حداقل و حداکثری برای سرمایه شرکت معین نکرده است و بنابراین ، سرمایه شرکت می تواند مبلغ ناچیزی باشد. این سرمایه اولیه و ذخیره های آتی شرکت ، در مجموع دارایی شرکت را تشکیل می دهند که تضمین پرداخت طلب طلبکاران شرکت است. 

سرمایه نقدی تعهد شده شرکت ، حتماَ باید با " پول " پرداخت گردد و پرداخت توسط سفته و یا چک ، پرداخت تلقی نمی شود ، مگر آنکه سفته یا چک وصول شده به حساب شرکت واریز شود. 

مدارک ثبت شرکت تضامنی در بومهن

1- دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده

2- دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده

3- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده

4- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین

5- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره

6- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.

7- اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل

8- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار ( در مواردی که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند).

9- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

هزینه ثبت شرکت تضامنی در بومهن

هزینه تمام شده شرکت تضامنی را عوامل متعددی مانند هزینه های مربوط به شرکتنامه ، هزینه های مربوط به تعیین نام ، هزینه پاکت و پوشه و ارسال پستی مدارک به اداره ثبت شرکت ها ، هزینه انتشار در رومه محلی و رومه رسمی ، هزینه های مربوط به تشکیل پرونده مالیاتی ، اخذ کد اقتصادی و پلمپ دفاتر تجاری مشخص می سازد. 

همانند دوران حیات انسان ، سرمایه شرکت نیز می تواند افزایش یا کاهش یابد. تغییرات سرمایه به معنای بالا و پایین بردن سرمایه اولیه و ثبت شده شرکت است و ارتباطی با تغییر سرمایه واقعی ندارد. در این مقاله به فرآیند افزایش سرمایه شرکت پرداخته می شود. لازم به یادآوری است ، افزایش سرمایه از دو طریق قابل تحقق است :

1. افزایش مبلغ اسمی : مثلاَ مبلغ اسمی هر سهم از 500 به 700 تومان افزایش پیدا کند.

2. صدور سهام جدید ( افزایش تعداد سهام ) : در این روش مبلغ اسمی سهم هیچ تغییری نمی کند. مثلاَ اگر شرکت بخواهد به اندازه 200 میلیون تومان افزایش سرمایه دهد، معادل 200 میلیون سهام صادر می کند. در این صورت اولویت برای خرید سهام جدید با سهامداران شرکت است مگر آن که حق تقدم در خرید از سهامداران سلب شود و یا این که آنان نخواهند حق تقدم را اعمال کنند. در این روش، مبلغ اسمی سهم بدون تغییر باقی می ماند.

به موجب ماده 165 لایحه ، از شروط اامی افزایش سرمایه، تادیه تمام سرمایه قبلی شرکت می باشد و اگر قبل از پرداخت تمام مبلغ اسمی سهام جدید صادر شود، در ماده 261 لایحه برای رئیس و اعضای هیات مدیره و مدیر عامل ، ضمانت اجرای جزایی پیش بینی شده است.

فرآیند افزایش سرمایه

به موجب ماده 161 لایحه، افزایش سرمایه با موافقت اکثریت دو ثلث آرای حاضر مجمع عمومی فوق العاده امکان پذیر است ، زیرا به موجب ماده 83 لایحه تغییر سرمایه در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد. افزایش سرمایه پس از پیشنهاد هیات مدیره و قرائت گزارش بازرس یا بازرسان به تصویب می رسد. تشریفات تصویب افزایش سرمایه عبارتند :

1. پیشنهاد هیات مدیره

2. قرائت گزارش بازرس یا بازرسان

3. تصویب مجمع عمومی فوق العاده

پیشنهاد هیات مدیره راجع به افزایش سرمایه

به موجب تبصره 2 ماده 161 لایحه، 2 مورد ذیل باید در پیشنهاد هیات مدیره رعایت شود :

1. توجیه وم افزایش سرمایه

2. گزارش درباره ی امور شرکت از بدو سال مالی در جریان شرکت . ( اگر راجع به سال مالی قبل تصمیم گیری نشده باشد، حاکی از وضعیت شرکت از سال مالی قبل باشد ).

گزارش بازرسان

به موجب تبصره 2 ماده 161 لایحه، گزارش بازرس شامل اظهارنظر درباره پیشنهاد هیات مدیره است. نهایتاَ به موجب تبصره یک ماده 161 لایحه، مجمع عمومی فوق العاده ضمن تصویب افزایش سرمایه شرایط مربوط به فروش سهام جدید و قیمت و نحوه پرداخت آن را مشخص و یا اختیار تعیین آن را به هیات مدیره می دهد.

تفویض عملی کردن افزایش سرمایه به هیات مدیره

به موجب مواد 162 و 163 لایحه، تصویب افزایش سرمایه منحصراَ با مجمع عمومی فوق العاده می باشد نه هیات مدیره . مجمع عمومی فوق العاده تنها می تواند اختیار عملی کردن افزایش سرمایه را به هیات مدیره واگذار کند نه اینکه اختیار تصویب آن را به هیات مدیره واگذار کند. مجمع عمومی فوق العاده می تواند به هیات مدیره اجازه دهد، ظرف مدتی که از 5 سال نکند سرمایه شرکت را به مبلغ معین و به یکی از طرق قانونی افزایش دهد.

هم چنین به موجب ماده 164 لایحه ، " اساسنامه شرکت نمی تواند اختیار افزایش سرمایه را به هیات مدیره بدهد ".

مجمع عمومی فوق العاده می تواند اختیار عملی افزایش سرمایه را با تعیین 2 مورد به هیات مدیره واگذار کند :

1. مدت عملی شدن افزایش سرمایه که حداکثر 5 سال می باشد.

2. سقف مبلغ افزایش سرمایه .

اصلاح اساسنامه توسط هیات مدیره پس از افزایش سرمایه

به موجب ماده 163 لایحه، هیات مدیره در هر نوبت پس از عملی ساختن افزایش سرمایه باید حداکثر ظرف یک ماه مبلغ سرمایه مندرج در اساسنامه را اصلاح کند و مراتب را به مرجع ثبت شرکت ها اعلام دارد تا در پرونده شرکت ثبت و برای اطلاع عموم آگهی بشود.

حق تقدم در خرید سهام جدید

به موجب ماده 166 لایحه، هنگام افزایش سرمایه هر سهامدار شرکت به نسبت ( نه میزان ) سهامی که در شرکت دارد، در خرید سهام جدید حق تقدم دارد. مثلاَ اگر شخصی ده درصد سهام شرکت را مالک باشد و در زمان افزایش سرمایه 500 سهام جدید صادر شود، این سهامدار نسبت به ده درصد پانصد، یعنی پنجاه سهم حق تقدم خواهد داشت.

ایجاد حق تقدم مبنای قانونی دارد و منوط به پیش بینی در اساسنامه یا مجمع عمومی نمی باشد. حق تقدم زمانی مطرح می شود که سهام جدید منتشر شود والا اگر افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام صورت پذیرد، دیگر بحثی از حق تقدم به میان نمی آید زیرا شخص ثالثی وارد شرکت نمی شود. حق تقدم خرید سهام جدید یک حق مالی است، پس امکان نقل و انتقال آن وجود دارد.

در دنیای ماشینی امروز که تحرک و فعالیت کافی اندام های بدن کاهش یافته است؛ نیاز به ورزش و نرمش، بیشتر احساس می شود تا عضلات به کار انداخته شوند و توانایی خود را در طول عمر حفظ کنند. از این رو ورزش یکی از اموری است که به عناوین مختلف در جهان مطرح شده و گروه زیادی به اشکال مختلف با آن سرو کار دارند.

• تعریف ورزش:

به تمامی گونه های فعالیت فیزیکی بدن گفته می شود که شرکت کنندگان آن می توانند به صورت منظم و سازمان یافته یا گاه به گاه در آن شرکت کنند و از آن برای بهبود تناسب اندامشان یا فراهم آوردن سرگرمی و تفریح بهره ببرند.

حرکت و جنبش از ویژگی های حیات انسان و دارای انگیزه و ریشه ای در سرشت او و عاملی برای رشد و سلامت و نشاط اوست. انسان نیازمند به حرکت و ناگزیر از حرکت است، منع انسان از حرکت نه تنها موجب توقف رشد بلکه سبب افسردگی، بروز رفتار ناهنجار و از دست رفتن شور و نشاط زندگی وی می گردد. نگاهی به تاریخ نشان می دهد که ملل متمدن جهان همواره به نقش و اهمیت ورزش توجه داشته اند و از آن در پرورش جوانان خود و آماده کردن آن ها برای برخورد با مشکلات فردی و اجتماعی استفاده می کردند. در زندگی اجتماعی بسیاری از جوامع و ملت های امروز جهان تربیت بدنی و ورزش بخش مهم و جدایی ناپذیری از برنامه های کلی تربیت کودکان و جوانان به حساب می آید.

• تعریف باشگاه ورزشی :

باشگاه ورزشی Health Club ، به سالن های ورزشی گفته می شود که افراد با هدف هایی همچون رسیدن به تناسب بدنی، کم کردن وزن اضافی یا صرفا گذراندن اوقات فراغت همراه با انجام فعالیت منظم جسمانی به آن جا می روند.

• فواید ورزش :

ورزش در کلیه اجزای جسم، ذهن ، بدن و در کلیه مراحل زندگی انسان تاثیر غیر قابل انکار و به سزایی دارد، توجه به ورزش و تلاش برای توسعه آن در میان همه اقشار جامعه، به دلیل آثار سودمندی است که لازم و حیاتی است که در ذیل به برخی از آن ها اشاره می نماییم :

1- فعالیت های بدنی باعث افزایش بنیه و قدرت شما می شوند و در مواقع سختی و اظطراب توان شما را برای تحمل چنین وضعیت هایی افزایش می دهد. هر چه سلامت تر باشید قلب، ریه و شش های شما بهتر کار می کنند و در نتیجه می توانید مدت طولانی تری راه بروید، فعالیت داشته باشید و ورزش کنید و به طور کلی توانایی شما در همه زمینه ها افزایش پیدا می کند.

2- ورزش در پیشگیری از افسردگی و بالا بردن روحیه عمومی فرد موثر است.

3- ورزش باعث بالا بردن سطح هوشیاری و روحیه عمومی فرد شده و احساس انرژی شادابی بیشتری برای انجام کارهای روزمره زندگی به شخص ورزشکار اعطا می کند.

4- یک شخص ورزشکار با تنبلی و کسالت بیگانه است و علاوه بر داشتن اندامی متناسب از روحیه بالایی نیز برخوردار است، و این موفقیت ارتباطات وی را چه در خانواده و چه در اجتماع یا محیط کار تضمین می کند.

5- افراد ورزشکار ذهن خلاقانه و فعالی دارند و دیرتر نسبت به بقیه دچار خستگی ذهنی می شوند.

• ثبت شرکت باشگاه ورزشی :

با توجه به اثرات مثبت ورزش بر سلامت و تندرستی انسان، باید به فرهنگسازی ورزشی، بیشتر پرداخته شود. از این رو کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی واجد شرایط می توانند مطابق با قوانین تاسیس باشگاه ورزشی، نسبت به راه اندازی باشگاه اقدام نمایند.

شرکت های با موضوع باشگاه ورزشی مستم اخذ مجوز از مراجع ذیربط، پیش از به ثبت رسیدن شرکت می باشند. این شرکت ها عموما در قالب های شرکت سهامی خاص یا با مسئولیت محدود به ثبت می رسند که در ادامه به ذکر شرایط و مدارک این شرکت ها می پردازیم.

• شرکت با مسئولیت محدود: شرکتی است که بین دویا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده وهریک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط به میزان سرمایه خود مسئول قروض وتعهدات شرکت است، در نام شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود.

• شرکت سهامی خاص: شرکتی است که تمام سرمایه آن منحصراً توسط موسسین تأمین گردیده وسرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی آنهاست. تعداد سهامدار در این شرکت نباید از سه نفر کمتر باشد وعنوان شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعد ازآن بدون فاصله با نام شرکت به طور روشن وخوانا قید شود.

• شرایط مورد نیاز برای ثبت شرکت باشگاه ورزشی با مسئولیت محدود :

– سرمایه اولیه حداقل یک میلیون ریال

– وجود حداقل دو نفر عضو

– تعهد با پرداخت کل سرمایه

• مدارک لازم :

_ اقرارنامه امضاء شده

_ تصویر مدارک شناسایی (کارت ملی وشناسنامه) کلیه اعضاء

_ اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع

_ تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود در2 برگ وتکمیل آن و امضاء ذیل تقاضانامه توسط سهامداران

_ اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری تهیه شده از مراکز پلیس+10

_ شرکتنامه 2 برگ و تکمیل آن و امضاء ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران

_ اساسنامه 2جلد و امضاء ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران

• شرایط ثبت شرکت باشگاه ورزشی سهامی خاص :

– حداقل میزان سرمایه لازم صد هزارتومان

– حداقل 3 نفر عضو+2نفربازرس (بازرسین نباید ازاعضاء باشند.)

– پرداخت نقدی حداقل 35%سرمایه

• مدارک مورد نیاز :

_ تصویر شناسنامه وکارت ملی کلیه اعضاء

_ اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری

_ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع (بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها)

_ امضاء اقرارنامه

_ در صورتی که امور ثبت شرکت (سهامی خاص) به وسیله وکیل انجام شود، تنظیم وکالت نامه به نام وکیل صورت پذیرد.

دسیسه به معنای مکر، حیله ، و توطئه و تقلب به معنای نادرستی و دغلکاری است. دسیسه و تقلب در کسب و تجارت عبارت است از اعمال متقلبانه اسباب چینی هایی که موجب گمراهی خریداران گشته و اسباب انحراف مشتریان را از اجناس و محصولاتی معین، فراهم آورد و نظر آن ها را به ناروا به اجناس و محصولات دیگری، جلب نماید. این اعمال توام با سوء نیت و مزور، در حقوق تجارت ، " رقابت مکارانه " نامیده شده است. تقلید اسم تجاری، تقلید و جعل علامت تجاری، قلمداد کردن کردن جنسی به جای جنس دیگر، اسباب چینی برای لطمه زدن به شهرت و معروفیت تجاری دیگران و غیره، در زمره و ردیف این اعمال قرار دارند. دسیسه و تقلب در کسب و تجارت، دامنه ای وسیع تر از رقابت مکارانه دارد.

در قانون تجارت راجع به رقابت مکارانه و دسیسه و تقلب در تجارت، بیانی مشاهده نمی شود این قبیل اعمال چون موجب وارد شدن ضرر به دیگران می شود ممنوع بودن آن ها مستنداَ به قاعده لاضرر، و بنا به منع اضرار به غیرمصرح در قانون اساسی، محرز است. بر این مبناست که قانون مجازات اسلامی تحت عنوان دسیسه و تقلب در کسب و تجارت، در این خصوص چنین مقرر می دارد :

– هر کس علامت تجاری ثبت شده در ایران را، عالماَ جعل کند یا با علم به مجعول بودن، استعمال نماید یا در روی اوراق و اعلانات یا روی محصولات قرار دهد یا با علم به مجعول بودن، به معرض فروش گذاشته یا به فروش برساند یا به الحاق یا کسر یا تغییر قسمتی از خصوصیات آن، تقلید کند ، به نحوی که موجب فریب مشتری شود، به مجازات سلاق تا 74 ضربه، محکوم خواهد شد.

– هر کس محصولی را که دارای علامت مجعول یا تقلیدی بوده یا دارای علامتی است که من غیرحق استعمال شده است، از ایران صادر و یا به مملکت وارد کند، به حبس از سه ماه تا سه سال، محکوم می شود.

– کسانی که علامت تجاری اجباری را ، در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد، استعمال نکنند و کسانی که عالماَ ، محصولی را به معرض فروش گذاشته یا بفروشند که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است، به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد.

بدین ترتیب با التفات به قاعده لاضرر و منع اضرار به غیرمقرر در قانون اساسی، مقررات جزایی قانون مجازات اسلامی و مقررات قانون مسئولیت مدنی به شرح فوق الاشعار، باید گفت که دسیسه و تقلب در کسب و تجارت و رقابت مکارانه دارای دو جنبه حقوقی و کیفری است. از جنبه حقوقی کسی که اقدام به دسیسه و تقلب یا رقابت مکارانه نموده و سبب تضرر دیگری شده، در مقابل آن مسئول است و لذا مم می باشد که ضرر وارده را جبران کند. زیان دیده، حق دارد جبران ضرر خود را از وی بخواهد و به این منظور، می تواند علیه وی در دادگاه اقامه دعوی کند. از جنبه جزایی، انجام دهنده دسیسه و تقلب یا رقابت مکارانه، اصولاَ دارای سوء نیت بوده و از لحاظ کیفری، مسئول شناخته شده و مستحق مجازات ، حبس یا شلاق یا هر دو خواهد بود.

ضرر ممکن است مادی باشد، مانند این که در اثر کم کردن مشتری و نقصان فروش، به منافع و سرمایه شخص لطمه وارد آید یا معنوی باشد، مثل این که شهرت و اعتبار وی، صدمه ببیند.

ضرر معنوی قابل تقویم به پول است. تعیین میزان آن مانند تعیین میزان ضرر مادی با دادگاه است.

نانویس نماند که جنبه جزایی جرم دسیسه و تقلب در کسب و تجارت و رقابت مکارانه، در مواردی از قبیل ترقی یا تنزل دادن قیمت اجناس و امتعه زیاده بر نرخ عادله یا کم فروشی یا صادر و وارد کردن محصولی با علامت مجعول یا تقلیدی و غیره، دارای حیثیت و اعتبار عمومی بوده و راساَ و بدون شکایت افراد، از طرف مقامات قضایی و انتظامی قابل تعقیب می باشد و چون حق الله محسوب می گردد با گذشت مدعی خصوصی، ساقط نمی شود ولی در مقابل، از لحاظ ضرر وارده که جنبه خصوصی داشته و حق الناس یا " حق عبد " به شمار می رود، موضوع بدون شکایت افراد قابل رسیدگی نبوده و با گذشت مدعی خصوصی، رسیدگی حقوقی موقوف می شود.

در ارتباط با دسیسه و تقلب در کسب و تجارت ، یادآوری می شود که به موجب " قانون مواد خوردنی و آشامیدنی و آرایشی و بهداشتی " ، مصوب 1346، در مود عرضه یا فروش جنسی دیگر، مخلوط کردن مواد خارجی به جنس منظور سوء استفاده ، عدم رعایت استاندارد یا فرمول ثبت شده، فروش و عرضه جنس فاسد یا فروش و عرضه جنسی که موعد مصرف آن گذشته، به کار بردن رنگ ها و اسانس ها و سایر مواد اضافی غیرمجاز سه ماه تا پانزده سال حبس، نسبت به مورد و نسبت به صدمه وارده مقرر شده است . هر گاه مصرف مواد مذکور منجر به فوت مصرف کننده گردد، مجازات سازنده یا تهیه کننده یا مخلوط کننده ، اعدام است.

برابر ماده اول لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 اسفند ماه 1347 که می گوید : "  شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است" ، در شرکت سهامی ، سرمایه شرکت به سهام متساوی القیمه تقسیم شده ، مبلغ اسمی سهام و وحتی در صورت تجزیه آن به قطعات سهام باید متساوی باشد.

ارکان شرکت سهامی طبق قانون تجارت عبارتند از مجمع عمومی ، هیات مدیره و بازرس. ممکن است شرکتی مطابق اساسنامه خود دارای ارکان دیگری نیز باشد مانند شورای فنی یا شورای عالی معاملات.

رکن اداره کننده و به عبارت دیگر قوه مجریه شرکت های سهامی اعضای هیات مدیره آن هستند. سهام داران با انتخاب اعضای هیات مدیره و اعتماد به حسن عملکرد و درایت آنان سرمای های خود را به شرکت می سپارند و آنان نیز با بهره گیری از هوش و خلاقیت خود پس از انقضای سال مالی سود مناسبی عاید شرکت و سهام داران می کنند.

در این مطلب اختیارات هیات مدیره شرکت سهامی مورد بررسی قرار می گیرد.

اختیارات هیات مدیره شرکت سهامی

به طور کلی اداره شرکت از جمله دعوت از مجامع عمومی به عهده هیات مدیره است لذا مدیران مزبور از یک طرف بیان کننده اراده و تصمیمات شرکت در برابر اشخاص ثالث ( غیرسهامداران ) و از طرف دیگر پاسخگوی اعمال خویش در برابر مجامع عمومی صاحبان سهام هستند.

ماده 118 قانون تجارت در تفصیل اختیارات هیات مدیره مقرر می دارد : " جز درباره موضوعاتی که به موجب مقررات این قانون اخذ تصمیم و اقدام درباره آن ها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است مدیران شرکت دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند مشروط بر آنکه تصمیمات و اقدامات آن ها در حدود موضوع شرکت باشد. محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است ". از جمع ماده فوق و ماده 86 مربوط به مجمع عمومی عادی می توان چنین استنباط کرد که سه گونه تصمیم ممکن است در شرکت های سهامی اتخاذ شود :

الف : آنچه بنا به تصریح قانون در صلاحیت خاص مجامع عمومی است مانند تغییر اساسنامه ، تعیین بازرس، انتخاب مدیران شرکت ، تصویب صورت های مالی و غیر این ها.

ب: آنچه بنا به تصریح قانون در صلاحیت خاص هیات مدیره است مانند انتخاب رئیس هیات مدیره و مدیر عامل.

ج: سایر موارد که ممکن است طبق مقررات اساسنامه یا مصوبات مجمع عمومی از صلاحیت هیات مدیره کاسته شده و جزء اختیارات مجمع عمومی قرار گرفته باشد، مانند تصویب معاملات غیرمنقول یا معاملات از مبلغی معین به بالا، تصویب آیین نامه های داخلی شرکت شامل آیین نامه های اداری و مالی و امثال این ها. در صورت عدم تعیین تکلیف موارد اخیر در اساسنامه یا در مصوبات مجامع عمومی، همه آن ها داخل در صلاحیت هیات مدیره هستند زیرا تحت عنوان " اداره شرکت " و مشمول مواد 107 و 118 قانون تجارت قرار می گیرند.

هر گونه تصمیم مجمع عمومی یا هیات مدیره برخلاف فقرات اول و دوم بی اعتبار است یعنی مثلاَ مجمع عمومی نمی تواند مدیر عامل انتخاب کند و هیات مدیره نیز نمی تواند صورت های مالی و سود قابل تقسیم را تصویب نماید ولی در مورد سوم ، مساله دو وجه دارد.

در برابر اشخاص ثالث، تمام اعمال هیات مدیره معتبر است اعم از آنکه موافق یا مخالف مقررات اساسنامه یا مصوبات مجامع عمومی باشد ولی در برابر صاحبان سهام ، ممکن است تخلف باشد و مجمع عمومی می تواند تصمیم مناسب در مورد آن اتخاذ کند. ضمناَ چنانچه خسارتی از حیه تخلف یادشده به شرکت وارد شده باشد، مدیرانی که مرتکب آن شده اند مسئول جبران آن خواهند بود. در عین حال، اگر سودی از همان تخلفات عاید شده باشد، متعلق به شرکت است زیرا مدیران طبق قانون به نام و حساب و با اموال شرکت عمل کرده اند.

طبق ماده 241 " لایحه " پاداش هیات مدیره نباید به هیچ وجه از پنج درصد در شرکت های سهامی عام و ده درصد در شرکت های سهامی خاص از سود قابل تقسیمی که در همان سال به صاحبان سهام پرداخت می شود کند و در اساسنامه شرکت نیز نمی توان خلاف مقررات ماده فوق پیش بینی کرد. سود قابل پرداخت شرکت سودی است که پس از اعمال ذخایر و پرداخت مالیات به سهام دار پرداخت می شود.

لطفا رای دهید   

بطور کلی هنگامی که از محصولات دانش بنیان صحبت می شود، منظور محصولاتی هستند که در حوزه فن آوری سطح بالا و یا حداقل متوسط قرار بگیرند. در طراحی چنین محصولاتی از فن آوری های نوین ، تحقیقات و پیشینه علمی و آزمایشکاهی استفاده گردیده است، معمولا چنین محصولاتی به دلیل پیچیدگی ساختار به راحتی قابل کپی برداری نمی باشد، لکن مهم است که توسط صاحب ایده به ثبت قانونی برسد.

محصولات دانش بنیان دارای چندین دسته بندی اصلی می باشند و هریک از این دسته بندی ها دارای زیر شاخه هایی نیز هستند، شاخه های اصلی محصولات دانش بنیان عبارتند از:

1- فناوری زیستی

2- مواد پیشرفته و محصولات مبتنی بر فناوری های شیمیایی

3- سخت افزار های برق و الکترونیک، لیزر و فوتونیک

4 – فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرم افزارهای رایانه ای

5- ماشین آلات و تجهیزات پیشرفته

6- داروهای پیشرفته

7- وسایل مومات و تجهیزات پزشکی

8- محصولات پیشرفته سایر حوزه ها

مسلما یکی از مهمترین خصوصیات محصولات دانش بنیان، علاوه بر وجه علمی آن، نوآورانه بودن آن می باشد. هنگامی که با حضور یک محصول جدید در بازار روبرو هستیم، ثبت برند یا علامت تجاری نیز از اقدامات لازم می باشد تا محصول مورد نظر با هویت مناسب به بازار وارد گردد و در مقابل جعل و تقلب نیز از حمایت های قانونی بهرمند گردد.

جهت این منظور می توان برند یا علامت تجاری برای محصول مورد نظر را در سطح داخلی یا بین المللی به ثبت رسانید. (البته جهت ثبت بین المللی علامت نیز در ابتدا ثبت علامت در کشور مبداء اامی است.)

حمایت از ثبت برند محصولات دانش بنیان تنها در مواردی انجام می‌شود که برند دارای خصوصیات ذیل نباشد:

- از اسامی عام مثل کلمه «میز» برای محصول میز استفده نگردد.

- از عبارات توصیفی مانند «نفیس» برای پارچه استفاده نگردد.

- استفاده از عبارات گمراه کننده مانند «چرم طبیعی» برای محصولات چرم نما مجاز نمی باشد.

- برند نمی بایست بر خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه اجتماعی باشد.

- از پرچم کشورها و نماد سازمان‌های بین‌المللی در برند نمی توان استفاده نمود

- برند مورد نظر می بایست نوآورانه و خلاقانه باشد و در تعارض با علامت‌های تجاری ثبت شده نباشد.

- همچنین از تشابه و تعارض با علامت‌های تجاری معروف ثبت نشده نیز می بایست پرهیز نمود.

در صورتی که مایل به ثبت برند محصول دانش بنیان خود هستید باید بدانید، کریدور صادرات و معاونت علمی فن آوری از ثبت علامت تجاری محصول دانش بنیان و ثبت برند بین المللی دانش بنیان حمایت می‌نماید.

در این راستا این مرکز در قالب حمایت از شرکت های دانش بنیان بخشی از هزینه های ثبت علامت تجاری در کشورهای خارجی (میزان 70 درصد برای شرکت‌های دانش بنیان تا سقف 100 میلیون ریال برای هر کشور) را پرداخت می نماید. این هزینه برای حداکثر سه کشور پرداخت خواهد گردید و همچنین لازم است اهمیت ثبت برند محصولات دانش بنیان در کشور فوق به این مرکز ثابت گردد.

جهت بهره مندی از این حمایت لازم است شرکت پس از ثبت علامت تجاری ضمن هماهنگی با واحد مربوطه در کریدور اقدام به ارسال کلیه مستندات نماید و کریدور پس از بررسی اسناد مثبته و ارجاع به کارگزاران مورد تأیید از طریق کانون پتنت، میزان حمایت را مشخص خواهد نمود.